نقشه راه توسعه تولید و اشتغال ؛ روشن است

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ؛ باید امکاناتی را هم که نداریم با خلق مزیت های نسبی ایجاد کنیم و در خدمت توسعه کشور قرار دهیم که در قامت اقتصاد دانش بنیان ترسیم می شود.
اقتصاد مقاومتی ‌؛ مسیر رشد و توسعه پایدار و پیشرفت همراه با عدالت را هموار خواهد کرد چون به معنی حداکثرسازی ارزش افزوده و ثروت آفرینی از همه منابع زیرزمینی و روزمینی و نیروی انسانی است که جمهوری اسلامی ایران در همه این عرصه ها از مزیت های ویژه ای برخوردار است.
اگر یک دستاورد یعنی "رونق تولید ملی" تحقق یابد آثار بسیار گسترده ای در بازارهای کار، کالا، پول و سرمایه و همچنین تامین منابع مالی دولت از محل مالیات خواهد داشت و دشمنان هم هرگز نمی توانند با بهانه های تحریم مالی و انتقال پولی و غیره این اقتصاد را تحت کنترل خود درآورند.
به همین دلیل ، غربی ها و دشمنان نظام به شدت از الگوی اقتصاد مقاومتی هراس دارند.
در مراحل نخست هم می توان ظرفیت بنگاه های تولیدی را تا ظرفیت کامل ، احیا و سپس برای ایجاد واحدهای تولیدی تازه اقدام کرد.
اقتصاد ایران یکی از زیباترین اقتصادهای دنیا از لحاظ مزیت ها و استعدادهای تولید ثروت واقعی و حداکثرسازی ارزش های افزوده محسوب می شود و نیازی به ترحم دیگران ندارد.
ذخایر نفت و گاز ایران به تنهایی برای توسعه تولید ثروت کافی است اگر به جای چندین محصول نیمه خام ، حدود 2000 محصول نوین تولید کنیم.
اقتصاد کشاورزی ایران هم مجموعه ای از اقتصاد پنهان است که اقتصاد کامل و دانش بنیان
گیاهان دارویی فقط یک مورد محسوب می شود و اقتصاد دریا محور هم که در اغاز راه است.
از طرف دیگر تولید هم شامل ایجاد ارزش افزوده است و هرجا که استعداد و مزیت تولید وجود دارد ؛ باید مشمول برنامه ریزی باشد.
این فرصت ها شامل همه منابع زیرزمینی ، روزمینی ، فضایی و اقتصاد مجازی و موقعیت های تجارت جهانی است.
اصلی ترین رکن اقتصاد مقاومتی در ایران سرمایه مردمی است و تقویت قدرت اقتصادی مردم و حضور و مشارکت جدی آنها در صحنه های اقتصادی باید در اولویت برنامه ریزی ها قرار گیرد.
جمعیت جوان و 4 و نیم میلیون نیروی انسانی تحصیلکرده دانشگاهی بزرگترین مزیت برای ایجاد اقتصاد مقاومتی اسی که ظرفیتی پایان ناپذیر محسوب می شود.
در حوزه زیر ساخت هایی مانند راه سازی ، صنعت آب و برق و دیگر بخش ها ، ظرفیت خوبی فراهم است اما باید همه جهت دهی های سخت افزاری و نرم افزاری در مسیر اقتصاد مقاومتی ، هم افزا ، همراه و همگرا باشد و جوهره آن را اقتصاد دانش بنیان تشکیل می دهد.
اقتصاد مقاومتی رویکردی جهادی و دانش بنیان دارد و همه سیاست ها مبتنی بر رونق پایدار تولید است.
منابع راکد باید به بخش تولید تزریق شود و تولید با کمتر از 30 درصد ظرفیت به مرز 100 درصد برسد که خوشه‌های تولیدی، تعامل با جهان، اجرای سیاست‌های تمرکززا می تواند موثر باشد.
اجرای کامل سیاست های کلی اصل 44 قانون اساسی برای استقرار اقتصاد مقاومتی بسترسازی می کندو باید مسئولیت‌ها به بخش خصوصی و مردم واگذار شود تا اقتصاد کشور با عبور از تحریم ، به بن بست نرسد.
حجم نقدینگی به بیش از 1260 هزار میلیارد تومان رسیده است و اگر بخش مهمی از ان در خدمت تولید قرار گیرد می تواند نهضت رونق تولید را ایجاد کند.
از لحاظ نظری هم در دین اسلام بر ضرورت تولید با حداکثر ارزش افزوده بدون سقف مشخص و بدون محدودیت تاکید شده است و آن چیزی که مذمت می شود اسراف و تبذیر در الگوهای مصرفی است "یعنی تولید نامحدود و مصرف محدود و بهنیه.
بنابر این تولید در ظرفیت کامل و تا مرز شبه بی نهایت لازم است اما مصرف باید از پدیده هایی مانند اسراف و تبذیر دور باشد در اقتصاد اسلامی حداکثر تولید مد نظر است اما در مصرف باید از اسراف دوری شود.
"تولید حداکثر و کنترل مصرف" و دیگر تاکیدات در شرایط معمولی و عادی است و در شرایطی که نظام جمهوری اسلامی با تحریم دشمنان مواجه شده است این موارد باید به شدت و با قاطعیت مورد توجه باشد.
این رویکرد همان ترجمان شعار " ما می توانیم" است و همه دولت ها نیز اعتقاد دارند ظرفیت اقتصادی ایران چند برابر فعلی است.
جمهوری اسلامی ایران با استقرار اقتصاد مقاومتی ، توسعه دانش محور و اقتصاد کشاورزی ، از مثلث طلایی در برابر تحریم ها سود می برد و اقتصاد مقاومتی مانند مثل برمودا هرگونه توطئه غربی ها و دشمنان نظام را نابود می کند.
تبدیل تحریم ها به دستاوردها از پیامدهای حداقلی آن است و امروزه نرم ترین و سخت ترین مزیت نسبی توسعه اقتصادی پایدار و هوشمند همان تقویت توانمندی دفاعی از تمامیت فرهنگی ، اعتقادی ، سیاسی ، سرزمینی و جغرافیایی است که در اقتصاد مقاومتی متبلور می شود.
ایجاد اقتصاد دانش بنیان در عرصه تولید ثروت عمومی از ارکان اقتصاد مقاومتی است و ایران اسلامی برای تحقق کامل استقلال ، خودکفایی و خوداتکایی اقتصادی باید از این مزیت استفاده کند.
بنابراین درس بزرگی که باید از تمامیت دانش ها و تجارب تحولات قدیم و جدید اقتصاد کشور و منطقه و دنیا بگیریم ؛ همان الگوی بومی توسعه تولید است که باید "جوهره برنامه ششم توسعه و سند چشم انداز بیست ساله" و در تمام تاریخ آتی اقتصاد ایران باشد.
البته باید همزمان با تقویت عامل تولید ثروت ، همزمان عوامل بازدارنده تولید هم حذف شود تا به رشد پایدار غیرتورمی برسیم و اقتصاد دلالی محور هم جای خود را به اقتصاد تولید محور می دهد.
اقتصاد ملی فقط شامل جمع جبری اقتصاد های خرد در یک سرزمین نیست بلکه مجموع "هم افزایی سیستمی رفتارهای اقتصادی خرد در یک مسیر" است که به رشد و رونق تولید کمک می کند و همگرایی 100 درصد ایجاد می شود و قوه مجریه نقش رهبری را دارد.
این اقتصاد با رونق تولید ملی ، درون زاد خواهد بود و با توسعه صاردات مزیت محور؛ برون نگر است چون برخی مزیت های مطلق اقتصادی ایران مانند موقعیت ترانزیتی قابل حذف نیست.
نباید اجازه دهیم اقتصاد کشور مزیت ها و استعدادهای خود را فدای واردات کند و در هرگونه تعامل و تجارت با کشورهای خارجی باید به سمت بازی اقتصادی برد - برد حرکت کنیم.
اقتصاد مقاومتی همچنین با مردمی کردن تولید ثروت تحقق می یابد و باید در سال 1396 سیاست های اقتصاد مقاومتی در ارکان فعالیت های اجرایی نهادینه شود.
برای عبور از رکود یا کساد اقتصادی نیاز داریم که نقش مردم در بخش تولید ثروت افزایش یابد تا با افزایش قدرت خرید و تحریک طرف های تقاضا بتواند فرآیند پایدار از رشد تولید را ایجاد کند.
برای این کار نیاز است الگوی ویژه توسعه ایرانی و اسلامی را پیاده کنیم و در دوره برجام هم باید همه فعالیت ها با محور توسعه اشتغال و رونق تولید ملی صادرات محور برنامه ریزی شود ؛ برجام باید پیرو اقتصاد ملی باشد نه اینکه سرنوشت اقتصاد ایران به برجام گره بخورد.
در یک دهه اخیر و به ویژه بعد از ابلاغ سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی ؛ مختصات ان تا حدود زیادی تبیین شده است و مردم انتظار دارند در دوره جدید برنامه های ایجاد اشتغال ، رشد اقتصادی و خروج از رکود تورمی در اولویت دولت باشد.