در مکتب نهج البلاغه
بهترین و شريف ترين قرارگاه
خطبه ۹۶ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه را در این مطلب وب گردی دنبال کنید.
به گزارش وب گردی
خبرگزاری صداوسیما؛ در این مطلب وب گردی قصد داریم، خطبه شماره ۹۶ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه با ترجمه محمد دشتی را مرور نماییم، ضمنا صوت خوانش خطبه و ترجمه آن ضمیمه شده است:
۱. خدا شناسى
سپاس خدا را که اوّل است، و چیزى پیش از او وجود نداشت، و آخر است و پس از او موجودى نخواهد بود، چنان آشکار است که فراتر از او چیزى نیست و چنان مخفى و پنهان است که مخفىتر از او یافت نمى شود.
۲. ویژگى هاى پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم)
قرارگاه پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) بهترین قرارگاه و محل پرورش و خاندان او شریفترین پایگاه است. در معدن بزرگوارى و گاهواره سلامت رشد کرد، دل هاى نیکوکاران شیفته او گشته، توجّه دیدهها به سوى اوست. خدا به برکت وجود او کینهها را دفن کرد و آتش دشمنىها را خاموش کرد. با او میان دلها الفت و مهربانى ایجاد کرد و نزدیکانى را از هم دور ساخت. انسان هاى خوار و ذلیل و محروم در پرتو او عزّت یافتند و عزیزانى خود سر ذلیل شدند. گفتار او روشنگر واقعیّت ها، و سکوت او زبانى گویا بود.
۹۶- و من خطبة له (علیه السلام) فی اللّه و فی الرسول الأکرم:
اللّه تعالى
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْأَوَّلِ فَلَا شَیْءَ قَبْلَهُ وَ الْآخِرِ فَلَا شَیْءَ بَعْدَهُ وَ الظَّاهِرِ فَلَا شَیْءَ فَوْقَهُ وَ الْبَاطِنِ فَلَا شَیْءَ دُونَهُ؛ و منها فی ذکر الرسول (صلى الله علیه وآله)
مُسْتَقَرُّهُ خَیْرُ مُسْتَقَرٍّ وَ مَنْبِتُهُ أَشْرَفُ مَنْبِتٍ فِی مَعَادِنِ الْکَرَامَةِ وَ مَمَاهِدِ السَّلَامَةِ قَدْ صُرِفَتْ نَحْوَهُ أَفْئِدَةُ الْأَبْرَارِ وَ ثُنِیَتْ إِلَیْهِ أَزِمَّةُ الْأَبْصَارِ دَفَنَ اللَّهُ بِهِ الضَّغَائِنَ وَ أَطْفَأَ بِهِ الثَّوَائِرَ أَلَّفَ بِهِ إِخْوَاناً وَ فَرَّقَ بِهِ أَقْرَاناً أَعَزَّ بِهِ الذِّلَّةَ وَ أَذَلَّ بِهِ الْعِزَّةَ کَلَامُهُ بَیَانٌ وَ صَمْتُهُ لِسَانٌ.