پخش زنده
امروز: -
در مکتب نهج البلاغه
ره آورد بعثت پیامبر
خطبه ۱۰۲ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه را در این مطلب وب گردی دنبال کنید.
به گزارش وب گردی خبرگزاری صداوسیما؛ در این مطلب وب گردی قصد داریم، خطبه شماره ۱۰۲ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه با ترجمه محمد دشتی را مرور نماییم، ضمنا صوت خوانش خطبه و ترجمه آن ضمیمه شده است:
در سال ۳۶. هجرى وقتى امام علي عليه السلام به سوى شهر بصره حرکت مى کرد در صحراى ربذه هنگامى که برخى از حجّاج بیت اللّه نیز به سخنان آن حضرت گوش فرا مى دادند اين خطبه را ایراد فرمودند:
ره آورد بعثت پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم)
پس از ستایش پروردگار، همانا خداوند سبحان، حضرت محمّد (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) را مبعوث فرمود، در روزگارانى که عرب کتابى نخوانده و ادّعاى وحى و پیامبرى نداشت. پیامبر اسلام (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) با یارانش به مبارزه با مخالفان پرداخت تا آنان را به سر منزل نجات کشاند و پیش از آن که مرگشان فرا رسد آنان را به رستگارى رساند. با خستگان مدارا کرد و شکسته حالان را زیر بال گرفت تا همه را به راه راست هدایت فرمود، جز آنان که راه گمراهى پیمودند و در آن‌ها خیرى نبود. همه را نجات داد و در جایگاه مناسب رستگارى، استقرارشان بخشید، تا آن که آسیاب زندگى آنان به چرخش در آمد و نیزه شان تیز شد. به خدا سوگند من در دنباله آن سپاه بودم، تا باطل شکست خورد و عقب نشست و همه رهبرى اسلام را فرمانبردار شدند، در این راه هرگز ناتوان نشدم و نترسیدم و خیانت نکردم و سستى در من راه نیافت. به خدا سوگند درون باطل را مى شکافم تا حق را از پهلویش بیرون کشم.
مى گویم: (جملات برگزیده این خطبه را در خطبه ۳۳. نیز آورده ایم، چون در این نقل اندک تفاوتى وجود داشت بار دیگر جداگانه آن را آورده ام).
۱۰۴- و من خطبة له (علیه السلام):
أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ بَعَثَ مُحَمَّداً (صلى الله علیه وآله) وَ لَیْسَ أَحَدٌ مِنَ الْعَرَبِ یَقْرَأُ کِتَاباً وَ لَا یَدَّعِی نُبُوَّةً وَ لَا وَحْیاً فَقَاتَلَ بِمَنْ أَطَاعَهُ مَنْ عَصَاهُ یَسُوقُهُمْ إِلَى مَنْجَاتِهِمْ وَ یُبَادِرُ بِهِمُ السَّاعَةَ أَنْ تَنْزِلَ بِهِمْ یَحْسِرُ الْحَسِیرُ وَ یَقِفُ الْکَسِیرُ فَیُقِیمُ عَلَیْهِ حَتَّى یُلْحِقَهُ غَایَتَهُ إِلَّا هَالِکاً لَا خَیْرَ فِیهِ حَتَّى أَرَاهُمْ مَنْجَاتَهُمْ وَ بَوَّأَهُمْ مَحَلَّتَهُمْ فَاسْتَدَارَتْ رَحَاهُمْ وَ اسْتَقَامَتْ قَنَاتُهُمْ وَ ایْمُ اللَّهِ لَقَدْ کُنْتُ مِنْ سَاقَتِهَا حَتَّى تَوَلَّتْ بِحَذَافِیرِهَا وَ اسْتَوْسَقَتْ فِی قِیَادِهَا مَا ضَعُفْتُ وَ لَا جَبُنْتُ وَ لَا خُنْتُ وَ لَا وَهَنْتُ وَ ایْمُ اللَّهِ لَأَبْقُرَنَّ الْبَاطِلَ حَتَّى أُخْرِجَ الْحَقَّ مِنْ خَاصِرَتِهِ.
قال السید الشریف الرضی: و قد تقدم مختار هذه الخطبة إلا أننی وجدت‌ها فی هذه الروایة على خلاف ما سبق من زیادة و نقصان فأوجبت الحال إثبات‌ها ثانیة.
أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ بَعَثَ مُحَمَّداً (صلى الله علیه وآله) وَ لَیْسَ أَحَدٌ مِنَ الْعَرَبِ یَقْرَأُ کِتَاباً وَ لَا یَدَّعِی نُبُوَّةً وَ لَا وَحْیاً فَقَاتَلَ بِمَنْ أَطَاعَهُ مَنْ عَصَاهُ یَسُوقُهُمْ إِلَى مَنْجَاتِهِمْ وَ یُبَادِرُ بِهِمُ السَّاعَةَ أَنْ تَنْزِلَ بِهِمْ یَحْسِرُ الْحَسِیرُ وَ یَقِفُ الْکَسِیرُ فَیُقِیمُ عَلَیْهِ حَتَّى یُلْحِقَهُ غَایَتَهُ إِلَّا هَالِکاً لَا خَیْرَ فِیهِ حَتَّى أَرَاهُمْ مَنْجَاتَهُمْ وَ بَوَّأَهُمْ مَحَلَّتَهُمْ فَاسْتَدَارَتْ رَحَاهُمْ وَ اسْتَقَامَتْ قَنَاتُهُمْ وَ ایْمُ اللَّهِ لَقَدْ کُنْتُ مِنْ سَاقَتِهَا حَتَّى تَوَلَّتْ بِحَذَافِیرِهَا وَ اسْتَوْسَقَتْ فِی قِیَادِهَا مَا ضَعُفْتُ وَ لَا جَبُنْتُ وَ لَا خُنْتُ وَ لَا وَهَنْتُ وَ ایْمُ اللَّهِ لَأَبْقُرَنَّ الْبَاطِلَ حَتَّى أُخْرِجَ الْحَقَّ مِنْ خَاصِرَتِهِ.
قال السید الشریف الرضی: و قد تقدم مختار هذه الخطبة إلا أننی وجدت‌ها فی هذه الروایة على خلاف ما سبق من زیادة و نقصان فأوجبت الحال إثبات‌ها ثانیة.
نظر شما