به گزارش
خبرگزاري صدا وسيما ؛ در اين مطلب مختصري با سوره قريش ، یکصد و ششمین سوره قران کریم آشنا مي شويم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم مي فرمايند : هر کس سوره قریش را قرائت نماید خداوند به تعداد طواف کنندگان و معتکفان در مسجد الحرام به ازای هر یک، ده حسنه به او عطا میشود. د
شأن نزول و محتوای سوره قریشاین سوره، در حقیقت مکمل سوره - فیل - محسوب میشود و آیات آن دلیل روشنی بر این مطلب است.
محتوای این سوره، بیان نعمت خداوند بر - قریش - و الطاف و محبتهای او نسبت به آنهاست، تا حسّ شکرگزاری آنها تحریک شود و به عبادت پروردگار این بیت عظیم، که تمام شرف و افتخارشان از آن است، قیام کنند.
اگر در محتوای سوره فیل و قریش دقت کنیم، پیوند مطالب آنها به قدری است که، میتواند دلیل بر وحدت آن دو باشد.
داستان سوره قریشدر تفسیر قمی در ذیل آیه (لایلاف قریش) آمده که: این سوره در باره قریش نازل شده، چون قریش معاششان از دو رحلت تابستانی و زمستانی به یمن و شام تامین میشد، از مکه پوست و محصولات دریایی و کالاهایی که در ساحل دریا پیاده میشده از قبیل فلفل و امثال آن را بار میکردند و به شام میبردند، و در شام جامه و آرد خالص و حبوبات غلط مشهور است، و صحیح آن حبوب است که در روایت آمده)، خریداری میکردند، و همین مسافرت باعث میشد وحدت و الفتی در بینشان بر قرار گردد، هر وقت به یکی از این دو سفر دست میزدند یکی از بزرگان قریش را رئیس خود میکردند، و زندگیشان از این راه تامین میشد.
بعد از آنکه خدای تعالی رسول گرامیش را مبعوث فرمود، مردم قریش بی نیاز از سفر شدند، چون از اطراف حجاز مردم رو به آن جا مي نهادند، هم آن حضرت را زیارت میکردند، و هم خانه خدا را، و لذا در این سوره فرمود: (
فلیعبدوا رب هذا البیت الذی اطعمهم من جوع) پس رب این خانه را بپرستند، که ایشان را از گرسنگی نجات داد، و دیگر احتیاج ندارند به شام بروند، (
و امنهم من خوف) یعنی راهزنان بپاس حرمت کعبه کاری به کار آنان ندارند.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
لِإِیلَافِ قُرَیْشٍ ﴿١﴾
به نام خدا که رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی
[خدا فیل سواران را هلاک کرد]تا قریش را [با یکدیگر و با مردم و با حرم امن]الفت دهد؛
۲- إِیلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّیْفِ
[و نیز]به سفرهای [تجارتی]زمستانی و [سفرهای تجارتی]تابستانی پیوند و انس دهد [تا در آرامش و امنیت، امر معاششان را تأمین کنند.]
۳- فَلْیَعْبُدُوا رَبَّ هَٰذَا الْبَیْتِ ﴿٣﴾
پس باید پروردگار این خانه را بپرستند؛
۴-الَّذِی أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ
پروردگاری که آنان را از گرسنگی نجات داد، و از بیمی [که از دشمن داشتند]ایمنی شان بخشید.