درچنین روزی بر دنیا چه گذشت؟
تقویم تاریخ؛ از درگذشت بیهقی تا پیوستن همافران به انقلاب اسلامی
امروز یکشنبه، نوزدهم بهمن سال ۱۳۹۹ هجری شمسی، برابر با ۲۴ جمادی الثانی سال ۱۴۴۲ هجری قمری و مطابق با هفتم فوریه سال ۲۰۲۱ میلادی است.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما، مهمترین رویدادهای تاریخی جهان در چنین روزی ( نوزدهم بهمن) به شرح زیر است:
درگذشت بیهقی، از فضلای علوم قرآنی
۸۹۸ سال پیش، در روز بیست و چهارم جمادی الثانی سال ۵۴۴ هجری قمری «احمد بن علی بیهقی سبزواری»، ازفضلای علوم قرآنی درشهر نیشابور بدرود حیات گفت.
او در علم نحو و لغت از عالمان برجسته عصرخود به شمار میرفت و آیات قرآن کریم را نیز به خوبی تفسیر و قرائت میکرد. از وی تالیفات زیادی از جمله «تاجُ المَصادِر درباره لغت و اَلمُحیطُ بِعِلمِ القُرآن» به یادگار مانده که اکثر آنها درباره قرآن کریم است.
تولد توماس مور، فیلسوف انگلیسی
۵۴۳ سال پپیش در چنین روزی هفتم فوریه سال ۱۴۷۸ میلادی "توماس مور" (Thomas More) فیلسوف و متفکر شهیر انگلیسی متولد شد.
وی در ابتدا علم حقوق خواند و پس از آن که وارد پارلمان شد مورد توجه پادشاه وقت انگلستان قرار گرفت و از شاه، درجه لُردی گرفت. با این وجود، توماس مور سال ها در رؤیاهایش دنیایى را مجسم می ساخت که حکمرانی داناتر و عاقلتر و مردمی شریفتر داشته باشد. از این رو در سال ۱۵۱۸ م نتیجه این رؤیاها را در داستانی فلسفی به رشته تحریر کشید و نامش را اُتوپیا یا مدینه فاضله نهاد. مدینه فاضله مور، مملکتی بود که بر اساس تعلیمات مسیح (ع)، که مخالف جمع ثروت و اشتغال به جنگ بود شکل می گرفت و کوششی بود برای نزدیکتر کردن مسیحیان به مسیح (ع). مور اظهار می دارد که در مدینه فاضله از توطئه توانگران برای چاپیدن بینوایان و از نفرت، بغض، قمار و غرورِ بیش از اندازه اثری نیست. در این مملکتِ تصوری، فقط یک دین وجود دارد و آن، دین مهربانی و محبت است، اما طریق پرستش برای هر کس آزاد است. مور در نتیجه پافشاری های سرسختانه اش در مخالفت با بیدادگریهای پادشاه انگلستان راهی زندان شد و محکوم به مرگ گردید؛ و سرانجام در ششم ژوئیه ۱۵۳۵ م در ۵۷ سالگی اعدام شد.
تولد چارلز دیکنز، خالق اولیور توئیست
۲۰۹ سال پیش در چنین روزی هفتم فوریه سال ۱۸۱۲ میلادی "چارْلْزْ دیکِنْزْ" (Charles Dickens) رمان نویس و ادیب بلندآوازه انگلیسی متولد شد.
وی از نوجوانی به نگارش روی آورد و سلسله مقالاتی هجوآمیز از زندگی روزانه مردم انگلیس منتشر کرد. در کتابهای اولیه دیکنز، خرده گیری شدیدی از جامعه عصر ملکه ویکتوریا وجود دارد که باعث شهرت پا برجای او شد. همچنین در آثار او، سهل انگاری فراوانی نسبت به اصول و قواعد ادب و زبان دیده می شود که با قدرت استادیش در ظرافت و بذله گویى برطرف شده است. وی به سبب انعکاس حقایق موجود در جامعه در آثار خود، به عنوان بنیانگذار سبک رئالیسم شناخته می شود که در آن، حقیقت جویى و واقع بینی به جای خیال پردازی و خیال پرستی مطرح می گردد. دیکنز علاوه بر واقع بینی، لحنی پرجاذبه و مردم پسند دارد و سبک نوشته هایش، نافذ، مطایبه آمیز، عرفانی، انسانی و خیال انگیز است. وی توانسته است به صورتی قانع کننده، بی عدالتیها و ستمگریهایی را که از طرف بزرگترها بر کودکان وارد می شود، در نظر خواننده مجسم سازد. از آثار دیکنز میتوان دیوید کاپرفیلد، آرزوهای بزرگ، الیور تویست و داستان دو شهر را نام برد. چارلز دیکنز سرانجام در نهم ژوئن ۱۸۷۰ م در ۵۸ سالگی درگذشت.
تولد ادوارد براون، ایران شناس انگلیسی
۱۵۹ سال پیش در چنین روزی هفتم فوریه سال ۱۸۶۲ میلادی "ادوارد براون" (Edward Browne) خاورشناس، محقق و ادیب انگلیسی در شهر نیوکاسل متولد شد.
وی تحصیلات خود را در رشته پزشکی در دانشگاه کمبریج به پایان رسانید، اما علاقه فراوانش به ادبیات مشرق زمین باعث شد تا در ۲۵ سالگی به ایران عزیمت کند. نتیجه این سفرش به ایران، در کتاب یک سال در میان ایرانیان تشریح گردید. براون زبان فارسی را وسیلهای برای انتقال تفکر و تمدن ایرانیان می دانست. از این رو کتابهای متعددی اعم از تالیف و تصحیح در مورد تاریخ و ادبیات این مرز و بوم از خود به یادگار گذاشت. وی علاوه بر تدریس، به تالیف و تصنیف درباره موضوعات ادبی و تاریخی ایرانی و اسلامی و نشر کتب از روی نسخه های دستنویس می پرداخت و در این راه تلاش فراوانی از خود نشان داد. کتابهای تاریخ ادبیات ایران در ۴ جلد به عنوان اولین و کاملترین تاریخ ادبیات فارسی، تاریخ پزشکی عرب شامل چهار خطابه درباره جایگاه علم طب در میان اعراب قبل از اسلام تا چند قرن پس از آن و نیز کتاب انقلاب ایران درباره واقعه نهضت مشروطه از جمله آثار او هستند. ادوارد براون سالیان طولانی به تدریس زبان فارسی و عربی در دانشگاه کمبریج مشغول بود تا اینکه در هفتم ژوئیه ۱۹۲۶ م در ۵۴ سالگی درگذشت.
بیعت همافران با امام خمینی (ره) و روز نیروی هوایی
۴۲ سال پیش در چنین روزی، نوزدهم بهمن سال ۱۳۵۷ هجری شمسی وفاداری مردم و ارتش ایران به انقلاب اسلامی و رهبر آن به نحو بارزی به نمایش گذاشته شد.
در این روز، از یک طرف، میلیونها تن از مردم ایران در پاسخ به فراخوان امام خمینی (ره) مبنی بر حمایت از دولت موقت انقلاب، راهپیماییهای بزرگی در شهرهای مختلف ایران برپا کردند و بر ادامه مبارزه تا سقوط رژیم شاه تاکید کردند. ازطرف دیگر گروه کثیری از همافران و پرسنل نیروی هوایی با لباس و آرایش نظامی به حضور حضرت امام خمینی (ره) رسیدند و همبستگی خود را با انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) اعلام کردند. ایشان در این دیدار خطاب به همافران فرمودند: «شما تا حالا در اطاعت طاغوت بودید، از امروز به قرآن پیوستید، قرآن حافظ شما است و امیدوارم با کمک شما بتوانیم در ایران حکومت عدل اسلامی را برقرار کنیم.» این دیدار تاریخی بیانگر حضور گسترده نیروهای انقلابی و طرفدار اسلام در ارتش بود. به همین دلیل بیعت پرسنل نیروی هوایی با امام خمینی (ره) باعث خشم و وحشت رژیم شاه شد. گفتنی است پس از پیروزی انقلاب اسلامی به دلیل اهمیت دیدار پرسنل نیروی هوایی و همافران با امام خمینی (ره) در آستانه پیروزی انقلاب، روز نوزدهم بهمن ماه، به نام «روز نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران» نامگذاری شد.
مرگ شاه حسین اردنی از پیشروان سازش با رژیم صهیونیستی
۲۲ سال پیش در چنین روزی هفتم فوریه سال ۱۹۹۹ میلادی "شاه حسین اردنی" پادشاه پیشین اردن مرد.
وی به دنبال ترور پدربزرگش ملک عبداللَّه و حکومت چند ماهه پدر خود، امیر طلال، در سال ۱۹۵۳ م در ۱۸ سالگی به سلطنت رسید. او پس از جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۶۷ م به همراه عبدالناصر، یک جبهه واحد علیه رژیم صهیونیستی تشکیل داد. ملک حسین در ابتدا در جنگ های ضد صهیونیستی شرکت می کرد، ولی کم کم از مقابله و رویارویی با این رژیم پرهیز کرد و علاوه بر شرکت نکردن در جنگ چهارم اعراب و اسرائیل، حتی روابط خود را با مصر و سوریه که در تضاد با صهیونیسم قرار داشتند کاهش داد. شاه حسین از این پس، همواره از ضرورت به رسمیت شناختن اسرائیل در صورت عقب نشینی این رژیم از اراضی اشغال شده پس از جنگ شش روزه در سال ۱۹۶۷ م، و نیز طرح تشکیل یک دولت خودمختار فلسطینی در کرانه باختری رود اردن حمایت می کرد، به طوری که در دنیای عرب به عنوان رهبری محافظه کار و طرفدار نظریه همزیستی مسالمت آمیز با رژیم صهیونیستی شناخته شد. وی در کودتای سال ۱۹۷۹ م صدام حسین، همراه و متحد سیاسی و نظامی او بود و از رژیم بعثی عراق در طول جنگ تحمیلی علیه جمهوری اسلامی ایران، حمایت گسترده ای به عمل آورد. وی در شرایط سیاسی خاص پس از جنگ اول خلیج فارس، برای خروج از تنگناهای سیاسی و اقتصادی بخاطر حمایت از صدام در حمله به کویت، تز همزیستی مسالمت آمیز خود با رژیم صهیونیستی را عینیت بخشید و در ۲۵ ژوئیه ۱۹۹۴ م از ادعای ارضی خود علیه صهیونیستها چشم پوشی کرد و رسماً اسرائیل را به رسمیت شناخت. این امر، خشم مسلمانان و دولتهای اسلامی را برانگیخت و حسین اردنی را بیشتر از قبل، منفور نمود. شاه حسین مدت کوتاهی قبل از مرگ، برادرش را که سالها ولیعهد وی بود، از این سمت برکنار کرد و فرزند ارشدش، عبداللَّه دوم را به ولیعهدی برگزید. ملک حسین بن طلال سرانجام در هفتم فوریه ۱۹۹۹ م پس از ۴۶ سال سلطنت در ۶۴ سالگی پس از یک دوره بیماری، به کام مرگ فرو افتاد.