بررسی اثر بخشی پروتکل درمانی مبتنی بر طب سنتی ایران بر سینوزیت مزمن
داروهای طب ایرانی به همان میزان داروی طب مدرن بر میزان علایم و نشانههای بیماری سینوزیت موثر هستند.
به گزارش
خبرگزاری صداوسیما مرکز خراسان رضوی، محققان دانشگاه علوم پزشکی مشهد در پژوهشی با تببین سینوزیت برپایه مکتب
طب ایرانی و مقایسه اثربخشی پروتکل درمانی مبتنی بر طب سنتی ایران و طب مدرن بر سینوزیت مزمن، دریافتند داروهای طب ایرانی به اندازه داروهای طب مدرن بر میزان علایم و نشانههای بیماری موثر هستند.
محقق این طرح و یکی از دانش آموختگان دانشگاه علوم پزشکی مشهد در این باره گفت: این پژوهش شامل دو حیطه نظری و عملی است که در حیطه نظری، بیماری سینوزیت را براساس دیدگاه طب ایرانی بررسی میکند و در حیطه عملی، یک کارآزمایی بالینی انجام شد.
دکتر محمدرضا مهری افزود: جمعیت مورد مطالعه بیمارانی بودند که با علائم گرفتگی یا احتقان بینی، ترشح قدامی یا خلفی بینی، درد یا فشار ناحیه صورت و کاهش یا فقدان بویایی به کلینیک گوش و حلق و بینی بیمارستان امام رضا (ع) مراجعه کرده بودند.
وی توضیح داد: حجم نمونه اولیه ۵۲ نفر بودند که برای تشخیص اولیه بیماران آندوسکوپی و سی تی اسکن تشخیصی انجام و به دو گروه درمان با داروهای طب رایج و گروه درمان با بسته درمانی طب ایرانی تقسیم شدند.
او با بیان اینکه زمان مداخله ۸ تا ۱۲ هفته و پیامدهای مورد مطالعه، کاهش یا بهبود علائم و نشانههای بیماران براساس مقیاس استاندارد ارزیابی بود، گفت: در گروه مداخله داروی خوراکی طب ایرانی (حاوی دمنوش مرزنجوش و شیرین بیان، به مدت ۸ هفته داده شد و در صورت بهبود نیافتن علائم، تا ۱۲ هفته ادامه یافت، داروی موضعی نیز روغن اسطوخودوس بر پایه روغن زیتون، یکبار در روز (شبها)، تجویز شد.
دکتر مهری با اشاره به اینکه در گروه کنترل داروی تجویزی عبارت از کورتون استنشاقی (فلوکسینیز) به همراه شستشوی روزانه بینی با سرم نرمال سالین در دو نوبت صبح و شب و در صورت بهبود نشدن، کورتون سیستمیک تجویز شد، بیان کرد: در صورت وجود شواهد سینوزیت چرکی، درمان آنتی بیوتیکی با کپسول آزیترومایسین به میزان ۲۵۰ میلی گرم روزانه، به مدت ۴ هفته به پروتکل درمانی اضافه میشد.
این محقق بیان کرد: در پایان مطالعه و آنالیز یافتههای این تحقیق، مشخص شد که داروهای طب ایرانی استفاده شده همانند داروی طب رایج، بر میزان علائم و نشانههای بیماران مبتلا به سینوزیت مزمن تأثیر داشته است.