زیر و بم گزارش خبری رادیویی

پژوهش خبری صدا وسیما: گزارش یکی از ارکان مهم در برنامه‌سازی رسانه‌ای است که جایگاه تبلیغی آن در جنگ جهانی دوم بسیار مشهود بود. رادیو بی‌بی‌سی به عنوان سخنگوی متفقین و رادیو برلین هم به عنوان مبلغ ارتش آلمان و دولت‌های محور. به نظرم این دوران آغازی بود در جهت نقش و اهمیت گزارش و گزارشگری در رسانه سهل الوصولی مثل رادیو. رسانه‌ای که با وجود تلویزیون هنوز جذابیت‌های فراوانی دارد. بعد از انقلاب اسلامی گزارش در رادیو از اهمیت خاصی برخوردار شد که می‌توان دلایل گوناگونی را برای آن برشمرد: اول به خاطر تغییرات اساسی در شکل برنامه‌سازی و تعویض جایگاه موسیقی و کلام در رادیو که تنوع صدایی بیشتری را می‌طلبید. دوم اتفاقات و حوادث بعد از انقلاب مثل هشت سال دفاع مقدس که تاثیرات دوسویه داشت، هم جنگ روی این حرفه و بالعکس این حرفه روی جنگ تحمیلی. میدان جنگ فضایی را برای گزارشگران رادیو به وجود آورد، برای آبدیده شدن حضور گزارشگران در کنار رزمندگان و انعکاس جوانمردی‌ها و از خود گذشتگی ها در جهت پیروزی‌‌های مکرر در میادین نبرد.

ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺭﺍﺩﯾﻮﯾﯽ ﭼﯿﺴﺖ؟
ﯾﮏ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺭﺍﺩﯾﻮﯾﯽ ﮔﺰﺍﺭﺷﯽ ﺿﺒﻂ ﺷﺪه ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﭼﻮﻥ ﻟﯿﻨﮏﻫﺎ، ﮐﻠﯿﭗﻫﺎ، ﺻﺪﺍی ﭘﺲﺯﻣﯿﻨﻪ، ﺟﻠﻮهﻫﺎی ﺻﻮﺗﯽ ﻭ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ.
ﺷﻤﺎ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭼﯿﺪﻥ ﻟﯿﻨﮏﻫﺎ، ﮐﻠﯿﭗﻫﺎ ﻭ ﺻﺪﺍﻫﺎ ﻣﯽﺳﺎﺯﯾﺪ. ﺑﻌﺪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺻﺪﺍﻫﺎی ﭘﺲﺯﻣﯿﻨﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺤﻞ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺿﺒﻂ ﮐﺮﺩهﺍﯾﺪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﮐﻨﯿﺪ. ﺍﯾﻦ ﺻﺪﺍﻫﺎ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻃﺒﯿﻌﯽﺗﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.

ﺍﯾﻦﻫﺎ ﺑﺨﺶﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺭﺍﺩﯾﻮﯾﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ:

ﻣﻘﺪﻣﻪ: ﺑﺨﺸﯽ ﮐﻪ ﻣﺠﺮی ﺁﻥ ﺭﺍ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﭘﺨﺶ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺭﺍ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻣﻘﺪﻣﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻨﻮﻧﺪه ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺭﺍ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﯿﺪ ﻭ ﻣﺠﺮی ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﭘﺨﺶ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﺪ. ﻭﻗﺘﯽ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺭﻭی ﺳﺎﯾﺖ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﻣﺘﻦ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﻫﻢ ﻫﻤﺮﺍه ﺁﻥ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ. ﭘﺲ ﻣﺮﺍﻗﺐ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ مقدمه ﺷﻤﺎ ﻏﻠﻂ ﺩﺳﺘﻮﺭی ﻭ ﺍﻣﻼﯾﯽ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

ﻣﻘﺪﻣﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﻪ ﺳﻮﺍﻻﺕ ﺯﯾﺮ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﯽﺩﻫﺪ:
- ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺩﺭﺑﺎﺭه ﭼﯿﺴﺖ؟
- ﭼﺮﺍ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ؟
- ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺭﺍ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺗﻬﯿﻪ ﮐﺮﺩه ﺍﺳﺖ؟ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺳﻢ ﺷﻤﺎ ﺁﻭﺭﺩه ﺷﻮﺩ.
- ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺭﺍ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺳﺎﺧﺖ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺑﻨﻮﯾﺴﯿﺪ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﻭﻗﺖ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺗﻤﺮﮐﺰﺗﺎﻥ ﺑﻬﺘﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.

* ﻟﯿﻨﮏ: ﺑﺨﺸﯽ ﺍﺯ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﺩﻭ ﮐﻠﯿﭗ ﺻﺪﺍ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﺁﻥﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻭﺻﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻟﯿﻨﮏﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﻮﺩﯾﻮ ﯾﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﺳﺎﮐﺖ ﺿﺒﻂ ﮐﻨﯿﺪ.
* ﻟﯿﻨﮏ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ: ﻟﯿﻨﮑﯽ ﮐﻪ ﺑﺠﺎی ﺍﺳﺘﻮﺩﯾﻮ، ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺤﻠﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻣﯽﺩﻫﯿﺪ ﺿﺒﻂ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﻟﯿﻨﮏ ﺑﺮﺍی ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻓﻀﺎی ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻭ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺣﺲ ﻭ ﺣﺎﻝ ﻣﺤﻞ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ.
* ﮐﻠﯿﭗ: قطعهﺍی ﮐﻮﺗﺎه ﺷﺪه ﺍﺯ ﯾﮏ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﯿﻦ ﺑﯿﺴﺖ ﺗﺎ ﭼﻬﻞ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﮐﯿﻔﯿﺖ ضبط کلیپ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ: ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺿﺒﻂ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﺷﻨﯿﺪﻥ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺭﺍﺣﺖﺗﺮ ﺍﺳﺖ. ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﮐﻠﯿﭗﻫﺎ ﺍﺯ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﻫﺎی ﺭﻭ ﺩﺭ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﯽﺁﯾﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻬﺘﺮﯾﻨﺸﺎﻥ ﮐﻠﯿﭗﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﻮﺩﯾﻮ ﺿﺒﻂ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ.
ﮔﺎﻫﯽ ﻧﺎﭼﺎﺭﯾﺪ ﮐﻠﯿﭗﻫﺎی ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺗﻠﻔﻨﯽ ﺗﻬﯿﻪ ﮐﻨﯿﺪ. ﺳﻌﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﺍﺯ ﮐﻠﯿﭗﻫﺎی ﺑﺎ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﮑﻨﯿﺪ ﭼﻮﻥ ﻓﻬﻢ ﺁﻥ ﺑﺮﺍی ﺷﻨﻮﻧﺪه ﻣﺸﮑﻞ ﺍﺳﺖ.
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﮐﻠﯿﭗﻫﺎی ﺑﯽ ﺳﺮﻭﺗﻪ ﻭ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺪﻫﯿﺪ. ﮐﻠﯿﭗﻫﺎی ﻣﺨﺘﺼﺮ ﻭ ﻣﻔﯿﺪ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺗﺎﺛﯿﺮﮔﺬﺍﺭ ﺑﺎﺷﺪ.
* ﮐﻠﯿﭗ ﺁﺭﺷﯿﻮی: ﮐﻠﯿﭙﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﺍی ﮐﻪ ﻗﺒﻼً ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪه ﻭ ﺩﺭ ﺁﺭﺷﯿﻮ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭی ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﺪه ﺍﺳﺖ.
* ﻭﺍﮐﺲ ﭘﺎﭖ: ﻣﺨﻔﻒ ﺍﺻﻄﻼﺡ ﻻﺗﯿﻦ vox populi ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی "ﺻﺪﺍی ﻣﺮﺩﻡ" ﺍﺳﺖ. ﻭﺍﮐﺲ ﭘﺎﭖﻫﺎ ﻧﻈﺮﺍﺕ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﻋﺎﺩی ﮐﻮﭼﻪ ﻭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺍﺳﺖ.
* ﺍﮐﭽﻮﺍﻟﯿﺘﯽ : ﺻﺪﺍﻫﺎی ﻣﻬﻤﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺿﺒﻂ ﺷﺪه ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﺍﯾﺖ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺻﺪﺍی ﯾﮏ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭ ﻭ ﯾﺎ ﯾﮏ ﺳﺨﻨﺮﺍﻧﯽ ﭘﺮﺣﺮﺍﺭﺕ ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﺻﺪﺍی ﻣﺤﯿﻂ ‏(ﺍﺻﻄﻼﺡ ﻣﺨﻔﻒ ﺭﺍﯾﺞ ﺁﻥ "FX" ﺍﺳﺖ‏): ﺻﺪﺍﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﻣﺤﻞ ﺗﻬﯿﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻨﻮﻧﺪه ﺍﺣﺴﺎﺱ "ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮﺩﻥ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ" ﺭﺍ ﻣﯽﺩﻫﺪ. ﺣﺮﻑﻫﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﺤﻠﯽ ﻭ ﯾﺎ ﺷﻌﺎﺭﻫﺎی ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯿﺎﻥ ﯾﮏ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﻓﻮﺗﺒﺎﻝ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺻﺪﺍﻫﺎی ﻣﺤﯿﻄﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻋﺎﺩﺕ ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺮﺍی ﺳﺎﺧﺘﻦ ﮔﺰﺍﺭﺷﯽ ﻣﯽ ﺭﻭﯾﺪ ﺯﯾﺎﺩ ﺻﺪﺍی ﻣﺤﯿﻂ ﺿﺒﻂ ﮐﻨﯿﺪ.
* ﺻﺪﺍی ﭘﺲ ﺯﻣﯿﻨﻪ: ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ATMOS ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ. ATMOS ﻣﺨﻔﻒ "ﺍﺗﻤﺴﻔﺮ" ﯾﺎ ﻓﻀﺎﺳﺖ. ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺍﺻﻮﺍﺗﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻨﻮﻧﺪه ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺩﺭی ﺑﻬﺘﺮی ﺍﺯ ﻣﺤﻞ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺣﺲ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺭﺍ ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻬﻤﻪ ﺗﺮﺍﻓﯿﮏ ﯾﺎ ﺻﺪﺍی ﺩﺭﯾﺎ. ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩه ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺻﺪﺍ ﺷﻨﻮﻧﺪه ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻣﯽﺑﺮﯾﺪ.
ﺳﻌﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩه ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺻﺪﺍﻫﺎ ﺗﺼﻮﯾﺮی ﺍﺯ ﻣﺤﻞ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺑﺪﻫﯿﺪ. ﻣﺜﻼً ﯾﮏ ﺑﺎﺯﺍﺭ، ﯾﮏ ﺍﯾﺴﺘﮕﺎه ﻗﻄﺎﺭ ﻭ ﯾﺎ ﯾﮏ ﺳﺎﻟﻦ ﺗﺌﺎﺗﺮ ﺭﺍ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﺤﻞﻫﺎ ﺿﺒﻂ ﮐﺮﺩهﺍﯾﺪ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺑﮑﺸﯿﺪ. ﺍﯾﻦ ﺻﺪﺍﻫﺎ ﺷﻨﻮﻧﺪﮔﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺟﻠﺐ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺁﻥﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺟﺬﺏ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﺗﻮﺟﻪﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺧﻮﺩ ﻣﻌﻄﻮﻑ ﮐﻨﯿﺪ .
ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺿﺒﻂ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩه ﻧﺨﻮﺍﻫﯿﺪ ﮐﺮﺩ ﻭﻟﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺿﺒﻂ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﮐﻢ ﺿﺒﻂ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺳﺖ.

ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ: ﺍﮔﺮ ﻭﺳﻮﺳﻪ ﺷﺪهﺍﯾﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩه ﮐﻨﯿﺪ، ﮐﻤﯽ ﺻﺒﺮ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﺁﯾﺎ ﺑﻪ ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﺘﺎﻥ ﺭﺑﻄﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﯾﺎ ﻧﻪ؟ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺑﮕﻨﺠﺎﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﺟﻮﺍﺏ ﺍﯾﻦ ﺳﻮﺍﻝ ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﻨﺪ ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﻋﯿﻦ ﺣﺎﻝ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺧﺮﺍﺏ ﻫﻢ ﺑﮑﻨﺪ.
ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﺩﻟﯿﻞ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻣﯽﺳﺎﺯﯾﺪ:

ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﺟﺰﺍﺀ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺩﻫﻨﺪه ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺁﺷﻨﺎ ﺷﺪﯾﺪ، ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﯾﮏ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺑﺴﺎﺯﯾﺪ. ﺑﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎی ﺯﯾﺎﺩی ﺑﺎﯾﺪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﺪ، ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻣﻨﻈﻢ ﺑﺎﺷﯿﺪ. ﺩه ﻧﮑﺘﻪﺍی ﮐﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺳﺎﺧﺖ ﯾﮏ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ:
ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭی ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﺍﻭﻝ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ. ﭘﯿﺶﻧﻮﯾﺲ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺭﺍ ﺗﻬﯿﻪ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﺑﺮﺍی ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﺯ ﻣﺴﯿﺮ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﻧﺸﻮﯾﺪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺭﺟﻮﻉ ﮐﻨﯿﺪ.
ﺑﻪ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﻫﺎﯾﺘﺎﻥ ﮔﻮﺵ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﮐﻠﯿﭗﻫﺎﯾﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻨﯿﺪ.
ﭘﯿﺶﻧﻮﯾﺲ ﻣﺘﻨﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﻦ ﮐﻠﯿﭗﻫﺎ ﺑﺨﻮﺍﻧﯿﺪ ﺑﻨﻮﯾﺴﯿﺪ.
ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﺁﯾﺎ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﻟﯿﻨﮏ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﻫﻢ ﺩﺭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﯾﺎ ﺻﺪﺍی ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﻮﺩﯾﻮ ﺿﺒﻂ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ.
ﺻﺪﺍی ﻣﺤﯿﻂ ﻭ ﺍﮐﭽﻮﺍﻟﯿﺘﯽﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺿﺒﻂ ﮐﻨﯿﺪ. ﺻﺪﺍﻫﺎی ﻣﺸﺨﺼﯽ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻨﻮﻧﺪه ﺍﯾﻦ ﺣﺲ ﺭﺍ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺗﻬﯿﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺍﺳﺖ.
ﺧﻮﺏ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﺁﯾﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺍﺣﺘﯿﺎﺝ ﺩﺍﺭﯾﺪ ﯾﺎ ﻧﻪ. ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻻﺯﻡ ﻧﺪﺍﺭﯾﺪ ﺩﺭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺍﮔﺮ ﺷﮏ ﮐﺮﺩﯾﺪ ﺍﺯ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩه ﻧﮑﻨﯿﺪ.
ﻣﺘﻦ ﻟﯿﻨﮏ ﺭﺍ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻨﯿﺪ. ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺨﻮﺍﻧﯿﺪ ﻭ ﮐﻠﯿﭗﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﺎی ﺧﻮﺩ ﭘﺨﺶ ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﯾﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺟﻮﺭ ﺩﺭ ﻣﯽﺁﯾﺪ. ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯ ﺭﯾﺘﻢ ﻭ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﺁﻥ ﺭﺍﺿﯽ ﺷﺪﯾﺪ ﻟﯿﻨﮏﻫﺎﯾﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺿﺒﻂ ﮐﻨﯿﺪ.
ﻭﻗﺘﯽ ﻫﻤﻪ ﺍﺟﺰﺍی ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪ ﺗﮑﻪﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺭﺍ ﺳﺮﺟﺎی ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﯿﺪ.
ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻧﺴﺨﻪ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺫﺧﯿﺮه ﮐﻨﯿﺪ ﺍﺯ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﯿﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﮔﻮﺵ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﯿﺎﺯ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺭﺍ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺩﻫﯿﺪ.
ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺭﺍ ﺩﻭﺑﺎﺭه ﺑﺮﺭﺳﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻻﺯﻡ ﺑﻮﺩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺩﻫﯿﺪ.

 
ﺣﺘﻤﺎً ﻧﻈﺮ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﺭﺑﺎﺭه ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺧﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﺷﻨﯿﺪ ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﻣﯽﺩﺍﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺧﻮﺑﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪﺍﯾﺪ؟ ﻧﮑﺎﺕ ﺯﯾﺮ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﯾﮏ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﺍﺻﻮﻝ ﺍﺻﻠﯽ ﺭﺍ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﺎﺭﺗﺎﻥ ﺑﺪ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺩﺭ ﻧﻤﯽﺁﯾﺪ.

 
قابلیت های یک گزارشگر رادیویی
گزارش توصیف و شرح یک واقعه است که توسط فردی که گزارشگر نام دارد انجام می‌شود و شامل دو بخش توصیف و مصاحبه است. اما این همه ماجرا نیست و گزارشگر نیز باید قابلیت‌هایی داشته باشد، مثل دارا بودن صدای خوب، شنیدن صدای خوب در رادیو همانند گوش کردن به موسیقی خوب است که اگر عکس آن باشد هیچ دلیلی برای همراهی مخاطب وجود ندارد و یا لحن گرم در صدا؛ یعنی اینکه گزارشگر باید خوب صحبت کند و برای خوب صحبت کردن باید در سطح قابل قبولی با ادبیات فارسی آشنا باشد که در این صورت در کنار خوب صحبت کردن واژگان را هم درست بیان می‌کند. همچنین ادب مصاحبه در برخورد با مردم و گفتگوشوندگان، از جمله قابلیت‌های یک گزارشگر خوب است. همچنین یک گزارشگر باید از ذهن خوب و خلاق و سرعت انتقال بالایی نیز برخوردار باشد.

ﮔﺰﺍﺭﺵ ﮐﻮﺗﺎه ﺑﺮﺍی ﺭﺍﺩﯾﻮ
ﮔﺰﺍﺭﺵ ﮐﻮﺗﺎه ﺑﺨﺶ ﺟﺪﺍﯾﯽﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﯾﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺧﺒﺮی ﺩﺭ ﺭﺍﺩﯾﻮ ﺍﺳﺖ. ﮔﺰﺍﺭﺵ ﮐﻮﺗﺎه، ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺣﺪﺍﮐﺜﺮ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﻭ ﭘﺎﻧﺰﺩه ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺷﺮﺡ ﻣﯽﺩﻫﺪ، ﺍﺯ ﺍﺻﻠﯽﺗﺮﯾﻦ ﺍﺟﺰﺍﺀ ﯾﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺧﺒﺮی ﺩﺭ ﺭﺍﺩﯾﻮ ﺍﺳﺖ. ﻧﮑﺎﺕ ﺍﺳﺎﺳﯽ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﭼﻨﯿﻦ ﮔﺰﺍﺭﺷﯽ عبارت است از:
ﺍﻭﻝ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺧﺒﺮی ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﺩﺭﺑﺎﺭه ﺁﻥ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺑﺪﻫﯿﺪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ. ﺁﯾﺎ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﯾﮏ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺧﺒﺮی ﮐﻮﺗﺎه ﺑﺪﻫﯿﺪ ﯾﺎ ﻣﻄﻠﺒﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽﺗﺮ ﻭ ﺑﺎ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻭ ﺗﺎﺭﯾﺨﭽﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ؟ ﯾﮏ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺧﺒﺮی ﺑﺎﯾﺪ ﺳﺮ ﺭﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﺎﻣﻞ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺑﺎﺷﺪ. ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺻﻞ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺧﻼﺻﻪ ﻭ ﺭﻭﺷﻦ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﯿﺪ. ﺩﺭ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻃﻮﻻﻧﯽﺗﺮ ﺷﻤﺎ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺮﺍی ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺩﺍﺩﻥ ﺩﺍﺭﯾﺪ ﺍﻣﺎ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻗﯿﻤﺖ ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺗﺮ ﺷﺪﻥ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﻮﺩ. ﺗﮏ ﺗﮏ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﺴﻨﺠﯿﺪ ﻭ ﺍﺯ ﭘﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﯽﻓﺎﯾﺪه ﺻﻔﺤﻪ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭی ﮐﻨﯿﺪ.
ﻧﮑﺘﻪ ﺑﻌﺪی ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﮐﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻣﯽﺩﻫﯿﺪ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﺩﺍﺭﯾﺪ؟ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﺎﻣﻼً ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺁﺷﻨﺎ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﻭ ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﺍﯾﻦ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭه ﭼﻨﯿﻦ ﺧﺒﺮی ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻣﯽﺩﻫﯿﺪ. ﺍﮔﺮ ﻣﺪﺗﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭه ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﺧﺎﺹ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻧﺪﺍﺩهﺍﯾﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪﺭﻭﺯ ﮐﻨﯿﺪ. ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﻫﺮ ﭼﻘﺪﺭ ﻫﻢ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﻪ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﺴﻠﻂ ﻫﺴﺘﯿﺪ، ﺗﺤﻘﯿﻖ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ. ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻓﺮﺻﺖ ﻣﺸﺨﺼﯽ ﺑﺮﺍی ﺗﻬﯿﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺩﺍﺩه ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻭﻗﺖ ﮐﻤﺘﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﻓﺸﺎﺭ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺭﻭی ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ .
ﺧﻼﺻﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺮﺍی ﻧﻮﺷﺘﻦ ﮔﺰﺍﺭﺵ، ﺍﻭﻝ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ﭼﻪ ﮔﺰﺍﺭﺷﯽ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﺑﻨﻮﯾﺴﯿﺪ، ﯾﺎﺩﺗﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی رسانه ملیﺗﻬﯿﻪ ﻭ ﺻﺤﺖ ﻭ ﺑﯽﻃﺮﻓﯽ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻋﺎﯾﺖ شود. ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺷﻤﺎ ﻭ رسانه ملی ﺑﻪ ﺍﻃﻼﻉﺭﺳﺎﻧﯽ ﺻﺤﯿﺢ ﻭ ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺩﺍﺭﺩ.
ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺪﯾﻬﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺳﺪ، ﻭﻟﯽ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺼﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﯿﺪ. ﺩﺭ ﯾﮏ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺭﺍﺩﯾﻮﯾﯽ ﺍﻭﻝ ﻗﺼﻪ ﻣﻘﺪﻣﻪﺍی ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺠﺮی ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ. ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺍﻭﻟﯿﻪ ﻭ ﺍﺻﻠﯽ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﺭﺍ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﺎﯾﯽ ﺟﺎﻟﺐﺗﺮ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﻨﯿﺪ. ﺑﻪ ﻋﻼﻭﻩ ﺩﺭ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻣﻄﻠﺒﯽ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﻨﯿﺪ. ﺁﯾﺎ ﺍﯾﻦ ﮔﺰﺍﺭﺷﯽ ﺧﺒﺮی ﺍﺯ ﻣﺸﺎﻫﺪﺍﺕ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﯾﺎ ﮔﺰﺍﺭﺷﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽﺗﺮ ﻭ ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﺍﺳﺖ.
ﻫﺮ ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﯽ ﯾﮏ ﺁﻏﺎﺯ، ﯾﮏ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﻭﺝ ﻭ ﯾﮏ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ، ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﻭ ﭼﻄﻮﺭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﻬﻤﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﭼﻮﻥ ﺍﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﺍﺯ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺩﺭ ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪ ﺷﻨﻮﻧﺪه ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ. ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺭﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﻃﻮﺭی ﺷﺮﻭﻉ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺷﻨﻮﻧﺪﻩ ﮔﻮﺵﻫﺎﯾﺶ ﺗﯿﺰ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﺑﺮﺍی ﮔﻔﺘﻦ ﺩﺍﺭﯾﺪ. مثلاً‌: جمله "ﺍﯾﻦ ﺑﺮﺍی دونالد ترامپ ﺧﺒﺮ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺑﺪی ﺍﺳﺖ" به نظر ﺷﺮﻭﻉ ﺑﺪی ﺑﺮﺍی ﯾﮏ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻧﺒﺎﺷﺪ. ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺍﯾﻦ ﺳﻮﺍﻝ ﺑﻪ ﺫﻫﻦ ﻣﯽﺁﯾﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺧﺒﺮی ﺑﺮﺍی دونالد ترامپ ﺑﺪ ﺍﺳﺖ؟ ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﺧﺒﺮ ﺑﺪ ﺍﺳﺖ؟ ﻭ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﯾﻦ ﺧﺒﺮ ﺑﺪ ﺍﺳﺖ؟ ﺍﮔﺮ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﻂ ﺍﻭﻝ ﺟﻠﺐ ﮐﻨﯿﺪ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﮐﻞ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﻮﺩ ﺯﯾﺎﺩ ﺍﺳﺖ.
ﯾﮏ ﺷﺮﻭﻉ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺏ ﺗﻀﻤﯿﻨﯽ ﺑﺮﺍی ﯾﮏ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺑﯽنقص ﻧﯿﺴﺖ. ﺍﮔﺮ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺿﻌﯿﻒ ﺑﺎﺷﺪ ﺷﻨﻮﻧﺪه ﺳﺮ ﺩﺭ ﮔﻢ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﮔﻮﺵ ﻧﻤﯽﺩﻫﺪ. ﺑﺮﺧﻼﻑ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪه ﯾﮏ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﻭﺑﺎﺭه ﺑﻪ ﭘﺎﺭﺍﮔﺮﺍﻑﻫﺎی ﻗﺒﻠﯽ ﺑﺮﮔﺮﺩﺩ، ﺷﻨﻮﻧﺪه ﺭﺍﺩﯾﻮ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﻓﺮﺻﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺣﺮﻑ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﻮﺩ. ﺩﺭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﺳﯿﺮ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﺭﺍ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺪﺍﻧﯿﺪ ﮐﺠﺎ ﻭ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﻨﯿﺪ. ﺑﺮﺍی ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺯﯾﺎﺩی ﻧﺪﺍﺭﯾﺪ، ﭘﺲ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﮑﻨﯿﺪ:

 
" ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩه ﺍﺯ ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺁﻥ ﺷﻨﻮﻧﺪه ﺑﺮﺍی ﻓﻬﻤﯿﺪﻥ ﻣﻌﻨﯽ ﺁﻥ ﻣﮑﺚ ﮐﻨﺪ. ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﺫﻫﻦ ﺍﻭ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻣﺴﯿﺮ ﺍﺳﺘﺪﻻﻝ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﮔﻢ ﮐﻨﺪ ". ﺑﻌﻀﯽ ﻭﻗﺖﻫﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩه ﺍﺯ ﻭﺍﮊهﻫﺎی ﻓﻨﯽ ﯾﺎ ﺗﺨﺼﺼﯽ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩی ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺁﻥﻫﺎ ﺭﺍ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺩﻫﯿﺪ ﺗﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺳﺮ ﺩﺭ ﮔﻤﯽ ﺷﻨﻮﻧﺪﻩ ﻧﺸﻮﻧﺪ. ﺟﻤﻼﺕ ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺭﺍ ﺑﺎ ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ ﺳﺎﺩهﺗﺮ ﺑﺎﺯﻧﻮﯾﺴﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﻪ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻪ ﻓﻬﻢ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺑﺮﺍی ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﺍهﻫﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩه ﮐﻨﯿﺪ:

 
ﺑﻌﻀﯽ ﻭﻗﺖﻫﺎ ﮔﺰﺍﺭﺵﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽﺷﻨﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﺁﺧﺮ ﮐﺎﺭ ﺷﻨﻮﻧﺪﻩ ﭼﯿﺰ ﺧﺎﺻﯽ ﺍﺯ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺳﺘﮕﯿﺮﺵ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ. ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﺍﺭﺯﯾﺎﺑﯽ ﯾﮏ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﺎ ﺑﯿﺎﻥ ﻧﻈﺮ ﺷﺨﺼﯽ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﻥ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﺳﺖ. ﺍﺭﺯﯾﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﭼﯿﺰی ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯾﺪ ﯾﺎ ﻧﻪ. ﺍﺭﺯﯾﺎﺑﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﻗﻀﺎﻭﺗﯽ ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺕ ﺷﻤﺎ ﻭ ﻭﺍﻗﻌﯿﺎﺕ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺑﯿﺎﻥ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺍﯾﻦ ﯾﮏ ﻧﮑﺘﻪ ﺑﺪﯾﻬﯽ ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﻋﯿﻦ ﺣﺎﻝ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ.

برای تهیه خبر، ﺳﺮﯾﻊ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺷﻮﯾﺪ. ﺣﺘﯽ اگر ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺷﻮﯾﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪﺍﯾﺪ ﺭﺍ ﺑﻌﺪﺍً ﺩﻭﺭ ﺑﺮﯾﺰﯾﺪ ﻓﻘﻂ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﻨﯿﺪ. ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺭﺍ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﻫﯿﺪ. ﺧﯿﻠﯽ ﻃﻮﻝ ﻧﻤﯽﮐﺸﺪ ﮐﻪ ﻭﻗﺖ ﺷﻤﺎ ﺳﺮ ﻣﯽﺭسد ﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺩﻫﯿﺪ. ﭘﺎﯾﺎﻥ ﮐﺎﺭ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻥ ﺁﻥ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ.

ﺍﺯ ﺟﻤﻼﺕ ﺗﮑﺮﺍﺭی ﻣﺜﻞ "ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺩﯾﺪ" ﻭ "ﻫﻨﻮﺯ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﯿﺴﺖ" ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﭘﺮﻫﯿﺰ ﮐﻨﯿﺪ. ﺍﯾﻨﻬﺎ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻭﻗﺖ ﮐﻢ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯾﺪ ﻭ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺷﺪﻩﺍﯾﺪ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺳﺮﺳﺮی ﺗﻤﺎﻡ ﮐﻨﯿﺪ. ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺑﺪﺍﻧﺪ ﺧﺒﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺳﻤﺘﯽ ﻭ ﺳﻮﯾﯽ ﻣﯽﺭﻭﺩ.
ﯾﮏ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﻋﮑﺲ ﻗﺎﺏ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻭﻟﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺧﺒﺮی ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻣﯽﺩﻫﯿﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﯾﮏ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺣﺮﻑ ﻧﻤﯽﺯﻧﯿﻢ. ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ، ﺣﺎﻝ ﻭ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺩﺍﺭﺩ. ﺧﻼﺻﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﯾﮏ ﻣﻄﻠﺐ ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮﺍﻧﯿﻢ ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺍﯾﺪﻩﺍی ﺑﺪﻫﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﻔﻬﻤﺪ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺸﯿﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﭼﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﯿﻔﺘﺪ ﻭ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﭼﻪ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻬﻢﺗﺮ، ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﮐﺎﺭ ﺭﺳﯿﺪﯾﺪ، ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮی ﻣﺤﮑﻤﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺟﻤﻊﺑﻨﺪی ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺪﻫﺪ ﻭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺭﺍ ﻧﯿﻤﻪ ﮐﺎﺭﻩ ﺭﻫﺎ ﻧﮑﻨﯿﺪ.

ویژگی های گزارش رادیویی
رادیو به این دلیل که فقط از طریق حس شنوایی و صدا عمل می کند، نواقص و محدودیت هایی در خبررسانی دارد. از سویی به اجبار و ناگزیر باید اخبارش خلاصه تر و گزینشی¬تر باشد بنابراین انتخاب موضوع خبر برای شنوندگان رادیو به مراتب مشکل تر از انتخاب خبر برای خوانندگان روزنامه ها و بینندگان تلویزیون است. از سوی دیگر رادیو نمی تواند به طور کامل در شنونده احساس اهمیت نسبی مطالبی را که عرضه می¬کند به وجود آورد. مشکل دیگر فشردگی زبان و کلمه هایی است که باید با آن خبر عرضه شود. محدودیت در خبررسانی رادیو سبب شده است که برنامه های خبری رادیو از عمق کمتری نسبت به روزنامه برخوردار باشند اما با توجه به قابلیت های رادیو، برنامه ریزان این رسانه کوشیده اند از طریق بهره گیری از خبرهای مربوط به وقایع روز و برنامه¬های جنبی دیگر مانند برنامه¬های تفسیری، به برنامه¬های خبری خود عمق و گستردگی بیشتری بدهند.
با وجود تمام این مشکلات، رادیو سابقه ممتاز و برجسته ای به عنوان یک رسانه خبری در چند دهه گذشته داشته و با مطبوعات و تلویزیون هم رقابت کرده است. امروزه یکی از قالب های رایج خبری، رادیویی است که بر خبر تاکید دارد. به عبارت دیگر این رادیو ترکیبی از موسیقی و خبر (رادیو پیام) است و یکی از مهمترین قالب های رادیویی در دوران معاصر به شمار می رود.

حضور یک صدای خبری توانا در رادیو که خبر را روشن، واقعی و زنده تر و تاثیرگذارتر می کند و به گوینده امکان زیادی برای بیان کامل خبر می دهد، چه از لحاظ تاکید بر کلمه¬های خاص و چه از لحاظ نحوه اداکردن خبر که با سخن و یا تُن صدای خاص می تواند آن را ادا کند ، این صفت عمومی رادیو (یعنی کارکرد روشن تر کردن خبر و ابهام زدایی از خبر از طریق سخن و تن صدای گوینده) از لحاظ خبری اهمیت ویژه ای دارد، زیرا روشن بودن خبر نیز مانند اعتبار و صحت خبر کاملاً ضروری و مهم است.
رادیو یک نوع حس شخصی از خبر را در ما ایجاد می کند و ما را قادر می سازد که اصل صداهای واقعی مردم و حوادث را بشنویم. این رابطه نشانگر یک رابطه مستقیم هم هست به این صورت که ما با تصویری که از یک واقعیت، بریده و کنده شده باشد روبرو نیستیم بلکه صداها و صوت هایی را می شنویم که در واقعیت آن حوادث وجود دارند و به همین جهت آنها را به صورت کامل باور می کنیم.



*غیر بصری بودن رادیو و پخش رادیویی برخی اخبار و برنامه ای سیاسی مانند مشروح مذاکرات مجلس و یا بحث و مناظره تلویزیونی .
*تحریف خبر در رادیو به طور عمده از ناحیه مخاطب است نه مانند تلویزیون از جانب رسانه. رادیو به اندازه تلویزیون قدرت تحریف ندارد. زیرا به دلیل سرعتی که در ارسال خبر و انتقال اطلاعات دارد فرصت تفسیر و تحلیل ندارد از این رو مخاطبان خود به تفسیر و تحلیل خبر می پردازند.
*رادیو با ارائه خبر عاری از تصویر، از صراحت و شدت آن می کاهد مثلاً خبر یک واقعه خشونت آمیز مانند صحنه اعدام یا مرگ انسان ها، در بیان تصویری اثرات شدیدی می گذارد ولی با بیان آن به صورت گزارش رادیویی می¬توان از عوارض منفی این گونه خبرها کاست.

نقش رادیو در هنگام وقوع بحران
اما برای رادیو، در هنگام وقوع بحران ها نقش ویژه ای وجود دارد که سـایر رسـانه هـا از ایفای آن عاجزند . رسانه ها تا هنگام وقوع بحران، نقش و کارکرد مـشترکی دارنـد؛ البتـه در نحـوه مـدیریت بحـران و توانـایی ایفـای ایـن نقـش، یکـسان نیـستند؛ هـر رسـانه ظرفیت های ویژه ای دارد که قدرت آن را در انجام برخی امور بیشتر می کند؛ برای مثـال : در مراحل پیش از بحران، تلویزیون با تکیه بر تـصویر، قـدرت آموزشـی بـسیار بـالایی دارد، اما رادیو می تواند با سهولت اطلاعات لازم را برای آگاهی مـردم از بحـران مـورد نظر در اختیار آنان قرار دهـد. بـویژه در شـرایطی کـه تلویزیـون تـصاویر کـافی بـرای اطلاع رسانی درباره بحران نداشته باشد؛ روش ارائه اطلاعات و اخبـار از طریـق رادیـو، خواهد بود. اما به محض وقوع بحران و حادثه، بخصوص در شرایطی مانند قطـع بـرق، که ارتباط مردم با دنیای خارج، فقط از طریق رادیو مقدور است؛ نقش و اهمیـت ویـژه رادیو، بیشتر و بهتر نمایان می شـود. اغلـب در منـاطق آسـیب دیـده، امکـان اسـتفاده از تلویزیون به ندرت وجود دارد. در این شرایط، رادیوهای محلـی نقـش بـی بـدیلی ایفـا می کنند؛ برای مثال، در واقعه قطع برق نیویورک ، رادیوهـا تنها رابط مردم با دنیای خارج برای کسب اطلاع از وضعیت شهر بودند. زیرا با باتری هـم می توانستند کار کنند. از طرفی ایستگاه های محلی نیز بـه بـرق بـسیار کمـی بـرای ارسـال امواج رادیویی نیاز دارند و با یک ژنراتور کوچک هم به فعالیت خود ادامه می دهند.

در حوادثی مانند زلزله که با تخریب محیطی گسترده ای همراه است، رادیو تنهـا وسـیله ارتباطی است که می تواند در میان مردم و مخاطبان حضور داشته باشد. در جنگ امریکـا با افغانستان، امریکایی ها با ارسال رادیو به همراه بسته های غذایی که از هواپیمـا پرتـاب می شد؛ توانستند پشت صحنه جنگ علیه طالبان را سازمان دهند. در جنـگ دوم امریکـا با عراق نیز رادیو، آخرین رسانه رژیم بعثی بود که امریکایی ها توانستند از کار بیندازنـد و به این ترتیب پشت صحنه عملیات جنگی را به طور کامل در دست بگیرند.

در حادثه زلزله سال 1382 بم، به محض آنکه سازمان صدا و سیما توانست رادیویی ویژه با نام «رادیو امید» برای این شهر راه اندازی کند، بسیاری از مسائل و درهم ریختگی هـای محیطی، سازمان و نظم پیدا کرد. این رادیو روز هشتم دی ماه سال 1382 یعنی سـه روز پس از زلزله دلخراشی که منجر به کشته شدن هزاران نفر شد؛ آغاز به کار کرد. البته این در حالی بود که شبکه استانی کرمان و شبکه های رادیو و تلویزیون بـه پخـش اخبـار و اطلاعات مربوط به حادثه مشغول بودند. در شرایطی که حدود 90 درصد منازل مردم بـا تمام سرمایه ها و امکاناتشان زیر آوار مدفون شده بود، این رادیو توانـست بـا 8 سـاعت برنامه که از استودیوی واحد سـیار بـرای مـردم و بازمانـدگان، پخـش مـی شـد؛ نـوای امیدبخش و تسکین دهنده آلام روحی آنان باشد.

نقش مهم رادیو امید در روزهـای اول، به پخش لحظه لحظه اطلاعیه های ستاد بحران مستقر در بـم بـود. ایـن اطـلاع رسـانی در کاهش تلفات انسانی و خسارت هـای ناشـی از زلزلـه، بـسیار تأثیرگـذار بـود. در میـان برنامه های این رادیو موسیقی و سرود بیشترین مخاطبان را داشته است و این شـاید بـه دلیل نیاز افراد به رفع تنش های عصبی از محیط زندگی خود بوده است. شنوندگان ایـن رادیو بزرگ ترین مزیت آن را بومی بودن اعلام کرده اند، شاید منظور از بـومی بـودن در اینجا نوع اطلاعاتی است که رادیو در اختیار مخاطبان قرار داده است؛ اطلاعاتی که همه به آن نیاز فوری یا مبرم داشته اند.

بنابراین، می توان گفت رادیو به دلیل برخورداری از امتیازات ویژه (که به برخی از آنها در مطالب فوق اشاره شده اما به دلیل اهمیت دوباره تکرارمی شود) به عنوان رسـانه برتـر مدیریت بحران، به شمار می¬رود؛ امتیازاتی از قبیل:


نکاتی که به جذابیت گزارش رادیویی کمک می کند
صدای امبیانس محیط نقش زیادی در جذابیت گزارش رادیویی دارد و حس حضور در محل را تا حدی به شنونده منتقل می‌کند.
فضاسازی گزارشگر نکته دیگری است که می‌تواند خلأ تصویر را تا حدودی پر کند. مثلاً جملات توصیفی در یک گزارش ورزشی مانند مسابقه فوتبال که درباره جریان بازی و گردش توپ و عملکرد بازیکنان و تیم‌ها باشد، شنونده را با فضای بازی آشنا می‌کند.
اصولاً دایره واژگان یک گزارشگر رادیویی باید وسیع‌تر و متفاوت با یک گزارشگر تلویزیونی باشد، اما متاسفانه این موارد در گزارش‌های رادیویی معمولاً در نظر گرفته نمی‌شود و جملات و ترکیب آنها تقریبا همان چیزی است که در تلویزیون می‌شنوید.
در گزارش رادیویی باید پیش‌فرض گزارش گر این باشد که برای "نابینایان" گزارش می کند. طوری که شنونده اگر چشمانش را بست، خودش را در ورزشگاه احساس کند.
در گزارش های رادیویی از قرار دادن دو کلیپ مصاحبه پشت سر هم خودداری کنید. بین هر کلیپ بخشی از صحبت های خود را قرار بدهید تا برای شنونده شبهه ای در درک گزارش ایجاد نشود. اگر ناچارید که نظرات مردم درباره موضوع خاصی را یکجا پخش کنید تا حد امکان باید تلاش شود که صدای زن و مرد را به شکل یکی در میان در گزارش قرار دهید.

پژوهش خبری // گروه رسانه

منابع در آرشیو پژوهش خبری موجود است.