پخش زنده
امروز: -
از یکسو جمهوری خواهان میخواهند فاصله خود را با ترامپ حفظ کنند تا رأی حامیان حزب را برای خود نگه دارند و از سوی دیگر نمیخواهند این فاصله به اندازهای باشد که حامیان ترامپ را از حزب دور نماید. اما تا چه زمانی حزب میتواند پاسخگوی اظهارات و عملکرد ترامپ باشد؟
معنای نام «ترامپ» در زبان انگلیسی گویای چیزهایی است که او و حامیانش میخواهند و ادعای آن را دارند: «سبقت جستن»، «صدای شیپور» و «آدم خوب!». دونالد ترامپ از آغاز کارزار انتخاباتی ریاست جمهوری 2016 شیپوری در دست گرفته است تا نه تنها حزب رقیب، بلکه سیستم سیاسی ایالات متحده را رسوا نماید.
همین هم باعث شده تا برخی ا0و را آدم خوبی بدانند و خواستار سبقت گرفتنش از «هیلاری کلینتون» باشند. اما در سوی دیگر، رهبران حزب جمهوریخواه دائما مراقب سخنان ترامپ هستند تا مرز باورهای حزبی را با مواضع جنجالی او مشخص نمایند.
در طول مبارزات درون حزبی که جمهوریخواهان به شکست ترامپ امید بسته بودند، آشکارا سخنان او را درباره همکاریهای بینالمللی،کشیدن دیوار در مرز آمریکا با مکزیک، مخالفت با ورود مسلمانان به آمریکا و توهین به زنان تقبیح کردند. اما اکنون وضعشان دشوارتر از قبل است؛ آنها ترامپ را (از روی ناچاری و مصلحت) به عنوان نامزد حزب معرفی کردهاند.
اظهارات ترامپ درباره خانواده «خان» سرباز آمریکایی کشته شده در جنگ عراق، تازهترین دردسری است که او برای جمهوریخواهان ایجاد کرده است. «خضرخان»، پدر این سرباز در سخنرانی خود در کنوانسیون حزب دمکرات، از مواضع ترامپ درباره مسلمانان و مهاجران انتقاد کرد و گفت ترامپ قانون اساسی آمریکا را نخوانده است. نامزد حزب جمهوریخواه به جای پاسخ به سخنان «خضر خان»، به همسر وی توهین کرد و اظهار داشت "اگر دقت کرده باشید همسر وی ساکت بود؛ چون به عنوان یک زن مسلمان اجازه نداشت، سخن بگوید".
سخنان ترامپ درباره مادر این سرباز مسلمان کافی بود تا رهبران حزب جمهوریخواه دوباره به تکاپو بیافتند و خود را از این سخنان مبرا نمایند. بسیاری از آنها از جمله «مک کین» اظهارات ترامپ را ناشایست خواندند. مک کین که خود نامزد حزب جمهوریخواه در سال 2012 بود در واکنش به سخنان ترامپ اظهار داشت: نامزدی ترامپ از سوی حزب جمهوریخواه به او مجوزی درباره اهانت به بهترین شهروندان این کشور نداده است.
«خضرخان» هم در مصاحبه با سیانان در واکنش به حرف های ترامپ در مورد همسرش با لحن شدیدتری به او حمله کرد و گفت: "ترامپ روح سیاهی دارد؛ او احترام (به گفته خضرخان) مادر «شهید» (نظامی کشته شده آمریکایی) را نگه نمیدارد و این اوج نفهمی اوست" .
به رغم این اعتراضات نه تنها هیچ نشانهای از پشیمانی در سخنان ترامپ وجود ندارد، بلکه او مدعی است که رسانهها نباید سخنان خضرخان را بازتاب میدادند. وقایع بیانگر آن است که جمهوریخواهان، بازی دشواری پیش رو دارند؛ آنها نمیخواهند ترامپ شیپور رسوایی حزبشان باشد.
از یکسو میخواهند
فاصله خود را با ترامپ حفظ کنند تا رأی حامیان حزب را برای خود نگه دارند و از سوی
دیگر نمیخواهند این فاصله به اندازهای باشد که حامیان ترامپ را از حزب دور
نماید. اما تا چه زمانی حزب میتواند پاسخگوی اظهارات و عملکرد ترامپ باشد؟ آیا
این چالش شاهدی بر مدعای کاهش اهمیت حزب در آمریکا و دوری مردم از رویههای فعلی
حاکم بر سیاست آمریکا نیست؟