در مکتب نهج البلاغه
در مکتب نهج البلاغه؛ عبور از دنیا
در این مطلب، خطبه ۱۳۲ کتاب ارزشمند نهج البلاغه را دنبال نمایید.
به گزارش وب گردی
خبرگزاری صداوسیما؛ در این مطلب وب گردی قصد داریم، خطبه شماره ۱۳۲ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه با ترجمه محمد دشتی را مرور نماییم، ضمنا صوت خوانش خطبه و ترجمه آن ضمیمه شده است:
۱. ستایش پروردگارخدا را ستایش مى کنیم بر آنچه گرفته و آنچه بخشیده و بر نعمت هایى که عطا کرده و آزمایش هایى که انجام داد. خداوندى که بر هر چیز پنهانى آگاه و در باطن هر چیزى حضور دارد، به آنچه در سینه هاست آگاه و بر آنچه دیدهها دزدانه مى نگرد داناست و گواهى مى دهم که خدا یکى است و جز او خدایى نیست و گواهى مى دهم که حضرت محمد (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) برگزیده و فرستاده اوست، آن گواهى که با او درون و بیرون، قلب و زبان، هماهنگ باشد.
۲. ضرورت یاد مرگ
به خدا سوگند، این که مى گویم بازى نیست، جدّى و حقیقت است، دروغ نیست و آن چیزى جز مرگ نیست، که بانگ دعوت کننده اش رسا و به سرعت همه را میراند پس انبوه زندگان و طرفداران، تو را فریب ندهند، همانا گذشتگان را دیدى که ثروتها اندوختند و از فقر و بیچارگى وحشت داشتند و با آرزوهاى طولانى فکر مى کردند در امانند و مرگ را دور مى پنداشتند، دیدى که چگونه مرگ بر سرشان فرود آمد و آنان را از وطنشان بیرون راند و از خانه أمن کوچشان داد که بر چوبه تابوت نشستند و مردم آن را دست به دست مى کردند و بر دوش گرفته و با سر انگشت خویش نگاه مى داشتند آیا ندیدید آنان را که آرزوهاى دور و دراز داشتند و کاخ هاى استوار مى ساختند و مال هاى فراوان مى اندوختند، چگونه خانه هایشان گورستان شد و اموال جمع آورى شده شان تباه و پراکنده و از آن وارثان گردید و زنان آنها با دیگران ازدواج کردند نه مى توانند چیزى به حسنات بیفزایند و نه از گناه توبه کنند.
۳. تقوا و روش برخورد با دنیا
کسى که جامه تقوا بر قلبش بپوشاند، کارهاى نیکوى او آشکار شود و در کارش پیروز گردد. پس در به دست آوردن بهره هاى تقوا فرصت غنیمت شمارید و براى رسیدن به بهشت جاویدان رفتارى متناسب با آن انجام دهید، زیرا دنیا براى زندگى همیشگى شما آفریده نشده، گذرگاهى است تا در آن زاد و توشه آخرت بردارید، پس با شتاب، آماده کوچ کردن باشید و مرکب هاى راهوار براى حرکت مهیّا دارید.
۱۳۲- و من خطبة له (علیه السلام) یعظ فیها و یزهد فی الدنیا:
حمد اللّه
نَحْمَدُهُ عَلَى مَا أَخَذَ وَ أَعْطَى وَ عَلَى مَا أَبْلَى وَ ابْتَلَى الْبَاطِنُ لِکُلِّ خَفِیَّةٍ وَ الْحَاضِرُ لِکُلِّ سَرِیرَةٍ الْعَالِمُ بِمَا تُکِنُّ الصُّدُورُ وَ مَا تَخُونُ الْعُیُونُ وَ نَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ غَیْرُهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً (صلى الله علیه وآله) نَجِیبُهُ وَ بَعِیثُهُ شَهَادَةً یُوَافِقُ فِیهَا السِّرُّ الْإِعْلَانَ وَ الْقَلْبُ اللِّسَانَ.
عظة الناس
و منها: فَإِنَّهُ وَ اللَّهِ الْجِدُّ لَا اللَّعِبُ وَ الْحَقُّ لَا الْکَذِبُ وَ مَا هُوَ إِلَّا الْمَوْتُ أَسْمَعَ دَاعِیهِ وَ أَعْجَلَ حَادِیهِ فَلَا یَغُرَّنَّکَ سَوَادُ النَّاسِ مِنْ نَفْسِکَ وَ قَدْ رَأَیْتَ مَنْ کَانَ قَبْلَکَ مِمَّنْ جَمَعَ الْمَالَ وَ حَذِرَ الْإِقْلَالَ وَ أَمِنَ الْعَوَاقِبَ طُولَ أَمَلٍ وَ اسْتِبْعَادَ أَجَلٍ کَیْفَ نَزَلَ بِهِ الْمَوْتُ فَأَزْعَجَهُ عَنْ وَطَنِهِ وَ أَخَذَهُ مِنْ مَأْمَنِهِ مَحْمُولًا عَلَى أَعْوَادِ الْمَنَایَا یَتَعَاطَى بِهِ الرِّجَالُ الرِّجَالَ حَمْلًا عَلَى الْمَنَاکِبِ وَ إِمْسَاکاً بِالْأَنَامِلِ أَ مَا رَأَیْتُمُ الَّذِینَ یَأْمُلُونَ بَعِیداً وَ یَبْنُونَ مَشِیداً وَ یَجْمَعُونَ کَثِیراً کَیْفَ أَصْبَحَتْ بُیُوتُهُمْ قُبُوراً وَ مَا جَمَعُوا بُوراً وَ صَارَتْ أَمْوَالُهُمْ لِلْوَارِثِینَ وَ أَزْوَاجُهُمْ لِقَوْمٍ آخَرِینَ لَا فِی حَسَنَةٍ یَزِیدُونَ وَ لَا مِنْ سَیِّئَةٍ یَسْتَعْتِبُونَ فَمَنْ أَشْعَرَ التَّقْوَى قَلْبَهُ بَرَّزَ مَهَلُهُ وَ فَازَ عَمَلُهُ فَاهْتَبِلُوا هَبَلَهَا وَ اعْمَلُوا لِلْجَنَّةِ عَمَلَهَا فَإِنَّ الدُّنْیَا لَمْ تُخْلَقْ لَکُمْ دَارَ مُقَامٍ بَلْ خُلِقَتْ لَکُمْ مَجَازاً لِتَزَوَّدُوا مِنْهَا الْأَعْمَالَ إِلَى دَارِ الْقَرَارِ فَکُونُوا مِنْهَا عَلَى أَوْفَازٍ وَ قَرِّبُوا الظُّهُورَ لِلزِّیَالِ.