در مکتب نهج البلاغه
وصف مغول ها در نهج البلاغه
خطبه ۱۲۸ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه را در این مطلب وب گردی دنبال کنید.
به گزارش وب گردی
خبرگزاری صداوسیما؛ در این مطلب وب گردی قصد داریم، خطبه شماره ۱۲۸ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه با ترجمه محمد دشتی را مرور نماییم، ضمنا صوت خوانش خطبه و ترجمه آن ضمیمه شده است.
این سخنرانى در سال ۳۶. هجرى پس از جنگ جمل در شهر بصره در بیان حوادث سخت آینده ایراد شد
۱. پیشگویى امام علیه السّلام نسبت به حوادث مهم شهر بصرهاى أحنف گویا من او را مى بینم که با لشکرى بدون غبار و سر و صدا، و بدون حرکات لگام ها و شیهه اسبان، به راه افتاده، زمین را زیر قدم هاى خود، چون گام شتر مرغان در مى نوردند، پس واى بر کوچه هاى آباد و خانه هاى زینت شده بصره که بال هایى چونان بال کرکسان و ناودان هایى، چون خرطوم هاى پیلان دارد واى بر اهل بصره که بر کشتگان آنان نمى گریند و از گمشدگانشان کسى جستجو نمى کند، من دنیا را به رو، بر زمین کوبیده و چهره اش را به خاک مالیدم و پیش از آنچه ارزش دارد، بهایش نداده ام، و با دیده اى که سزاوار است به آن نگریسته ام.
۲. وصف ترک هاى مغول
گویا آنان را مى بینم که با رخسارى چونان سپرهاى چکّش خورده، لباس هایى از دیباج و حریر پوشیده، که اسب هاى اصیل را یدک مى کشند و آنچنان کشتار و خونریزى دارند که مجروحان از روى بدن کشتگان حرکت مى کنند و فراریان از اسیر شدگان کمترند. (یکى از اصحاب گفت: اى امیر مؤمنان تو را علم غیب دادند امام علیه السّلام خندید و به آن مرد که از طایفه بنى کلب بود فرمود)
۳. جایگاه علم غیب
اى برادر کلبى این اخبارى که اطّلاع مى دهم علم غیب نیست، علمى است که از دارنده علم غیب (پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) آموخته ام، همانا علم غیب علم قیامت است و آنچه خدا در گفته خود آورده که: «علم قیامت در نزد خداست، خدا باران را نازل کرده و آنچه در شکم مادران است مى داند و کسى نمى داند که فردا چه خواهد کرد و در کدام سرزمین خواهد مرد» پس خداوند سبحان، از آنچه در رحم مادران است، از پسر یا دختر، از زشت یا زیبا، سخاوتمند یا بخیل، سعادتمند یا شقى آگاه است، و از آن کسى که آتشگیره آتش جهنّم است یا در بهشت همسایه و دوست پیامبران علیهم السّلام است، از همه اینها آگاهى دارد. این است آن علم غیبى (ذاتى) که غیر از خدا کسى نمى داند. جز اینها، علومى است که خداوند به پیامبرش تعلیم داده (علم غیب اکتسابى) و او به من آموخته است، پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) براى من دعا کرد که خدا این دسته از علوم و اخبار را در سینه ام جاى دهد و اعضاء و جوارح بدن من از آن پر گردد.
۱۲۸- و من کلام له (علیه السلام) فیما یخبر به عن الملاحم بالبصرة:
یَا أَحْنَفُ کَأَنِّی بِهِ وَ قَدْ سَارَ بِالْجَیْشِ الَّذِی لَا یَکُونُ لَهُ غُبَارٌ وَ لَا لَجَبٌ وَ لَا قَعْقَعَةُ لُجُمٍ وَ لَا حَمْحَمَةُ خَیْلٍ یُثِیرُونَ الْأَرْضَ بِأَقْدَامِهِمْ کَأَنَّهَا أَقْدَامُ النَّعَامِ.
قال الشریف: یومئ بذلک إلى صاحب الزنج.
ثُمَّ قَالَ (علیه السلام): وَیْلٌ لِسِکَکِکُمُ الْعَامِرَةِ وَ الدُّورِ الْمُزَخْرَفَةِ الَّتِی لَهَا أَجْنِحَةٌ کَأَجْنِحَةِ النُّسُورِ وَ خَرَاطِیمُ کَخَرَاطِیمِ الْفِیَلَةِ مِنْ أُولَئِکَ الَّذِینَ لَا یُنْدَبُ قَتِیلُهُمْ وَ لَا یُفْقَدُ غَائِبُهُمْ أَنَا کَابُّ الدُّنْیَا لِوَجْهِهَا وَ قَادِرُهَا بِقَدْرِهَا وَ نَاظِرُهَا بِعَیْنِهَا.
منه فی وصف الأتراک
کَأَنِّی أَرَاهُمْ قَوْماً کَأَنَّ وُجُوهَهُمُ الْمَجَانُّ الْمُطَرَّقَةُ یَلْبَسُونَ السَّرَقَ وَ الدِّیبَاجَ وَ یَعْتَقِبُونَ الْخَیْلَ الْعِتَاقَ وَ یَکُونُ هُنَاکَ اسْتِحْرَارُ قَتْلٍ حَتَّى یَمْشِیَ الْمَجْرُوحُ عَلَى الْمَقْتُولِ وَ یَکُونَ الْمُفْلِتُ أَقَلَّ مِنَ الْمَأْسُورِ فَقَالَ لَهُ بَعْضُ أَصْحَابِهِ لَقَدْ أُعْطِیتَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ عِلْمَ الْغَیْبِ فَضَحِکَ (علیه السلام) وَ قَالَ لِلرَّجُلِ وَ کَانَ کَلْبِیّاً یَا أَخَا کَلْبٍ لَیْسَ هُوَ بِعِلْمِ غَیْبٍ وَ إِنَّمَا هُوَ تَعَلُّمٌ مِنْ ذِی عِلْمٍ وَ إِنَّمَا عِلْمُ الْغَیْبِ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ مَا عَدَّدَهُ اللَّهُ سُبْحَانَهُ بِقَوْلِهِ إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ یُنَزِّلُ الْغَیْثَ وَ یَعْلَمُ ما فِی الْأَرْحامِ وَ ما تَدْرِی نَفْسٌ ما ذا تَکْسِبُ غَداً وَ ما تَدْرِی نَفْسٌ بِأَیِّ أَرْضٍ تَمُوتُ الْآیَةَ فَیَعْلَمُ اللَّهُ سُبْحَانَهُ مَا فِی الْأَرْحَامِ مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَى وَ قَبِیحٍ أَوْ جَمِیلٍ وَ سَخِیٍّ أَوْ بَخِیلٍ وَ شَقِیٍّ أَوْ سَعِیدٍ وَ مَنْ یَکُونُ فِی النَّارِ حَطَباً أَوْ فِی الْجِنَانِ لِلنَّبِیِّینَ مُرَافِقاً فَهَذَا عِلْمُ الْغَیْبِ الَّذِی لَا یَعْلَمُهُ أَحَدٌ إِلَّا اللَّهُ وَ مَا سِوَى ذَلِکَ فَعِلْمٌ عَلَّمَهُ اللَّهُ نَبِیَّهُ (صلى الله علیه وآله) فَعَلَّمَنِیهِ وَ دَعَا لِی بِأَنْ یَعِیَهُ صَدْرِی وَ تَضْطَمَّ عَلَیْهِ جَوَانِحِی.