خطبه ۵۴ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه را در این مطلب وب گردی دنبال کنید.
به گزارش وب گردی خبرگزاری صداوسیما؛ در این مطلب وب گردی قصد داریم، خطبه شماره ۵۴ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه با ترجمه محمد دشتی را مرور نماییم، ضمنا صوت خوانش خطبه و ترجمه آن ضمیمه شده است.
خطبهای است از حضرت (علي علیه السلام) : در این خطبه یاران خود را که در جنگ صفین مانع از نبرد با شامیان میگشتند، توصیف میفرماید: مردم برای بیعت با من چنان ازدحام کردند که گوئی مانند شتران تشنه در روز ورود به آب همدیگر را میکوبند. شترانی تشنه که ساربانشان آنان را به حال خود گذاشته و افسارهای آنانرا رها ساخته باشد. تا آنجا که گمان کردم مردم مرا خواهند کشت، یا بعضی از آنان بعضی دیگر را از پای درخواهند آورد. من این امر زمامداری را پشت و رو کردم، تا آنجا که تفکر در این موضوع خواب را از چشمانم منع کرد هیچ چارهای که برای من امکان داشت، نیافتم مگر اینکه یا با آن تبهکاران به نبرد برخیزم، یا آنچه را که محمد (صلی الله علیه و آله) آورده است، منکر شوم. برای من گلاویزی جنگ و کارزار آسانتر از گلاویزی با کیفر الهی بود و مرگ و شکست دنیا برای من از مرگ و سقوط در سرای آخرت آسانتر بود.