در مکتب نهج البلاغه
دعای سفر
خطبه ۴۶ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه را در این مطلب وب گردی دنبال کنید.
به گزارش
خبرگزاری صداوسیما؛ در این مطلب وب گردی قصد داریم، خطبه شماره ۴۶ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه با ترجمه محمد دشتی را مرور نماییم، ضمنا صوت خوانش حکمت و ترجمه آن ضمیمه شده است.
در سال ۳۷. هجرى که امام علیه السّلام به سوى شام سفر آغاز کرد، این نیایش را در حالى که پا در رکاب نهاد مطرح فرمود:
خدایا از سختى سفر، و اندوه بازگشتن، و روبرو شدن با مناظر ناگوار در خانواده و مال و فرزند، به تو پناه مى برم.
پروردگارا تو در سفر همراه ما و در وطن نسبت به بازماندگان ما سرپرست و نگهبانى، و جمع میان این دو را هیچ کس جز تو نتواند کرد، زیرا آن کس که سرپرست بازماندگان است نمى تواند همراه مسافر باشد و آن که همراه و هم سفر است سرپرست بازماندگان انسان نمى تواند باشد.
(چند جمله اوّل، از رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) است که على علیه السّلام آن را با عباراتى رساتر به اتمام رساند)
۴۶- و من کلام له (علیه السلام) عند عزمه على المسیر إلى الشام و هو دعاء دعا به ربه عند وضع رجله فی الرکاب:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ وَعْثَاءِ السَّفَرِ وَ کَآبَةِ الْمُنْقَلَبِ وَ سُوءِ الْمَنْظَرِ فِی الْأَهْلِ وَ الْمَالِ وَ الْوَلَدِ اللَّهُمَّ أَنْتَ الصَّاحِبُ فِی السَّفَرِ وَ أَنْتَ الْخَلِیفَةُ فِی الْأَهْلِ وَ لَا یَجْمَعُهُمَا غَیْرُکَ لِأَنَّ الْمُسْتَخْلَفَ لَا یَکُونُ مُسْتَصْحَباً وَ الْمُسْتَصْحَبُ لَا یَکُونُ مُسْتَخْلَفاً.
قال السید الشریف رضی الله عنه: و ابتداء هذا الکلام مروی عن رسول الله (صلى الله علیه وآله) و قد قفاه أمیر المؤمنین (علیه السلام) بأبلغ کلام و تممه بأحسن تمام من قوله " و لا یجمعهما غیرک " إلى آخر الفصل.