وب گردی
با کلام وحی؛ آفرينش در شش روز
مسئله خلقت زمین و آسمان در شش روز، هفت مرتبه در قرآن ذکر شده است.
به گزارش
خبرگزاري صدا وسيما ، سوره حَدید پنجاه و هفتمین سوره قرآن و از سورههای مدنی است که در جزء ۲۷ جای دارد. این سوره به دلیل آمدن کلمه «حدید» به معنای آهن در آیه ۲۵، حدید نام گرفته است. در این سوره به موضوعاتی مانند توحید، صفات الهی، عظمت قرآن و وضع مؤمنان و منافقان در قیامت پرداخته شده و مسلمانان را به انفاق تشویق کرده است. آیه یازدهم سوره حدید درباره نیکو بودن قرض الحسنه از جمله آیات مشهور این سوره به شمار میآید.
در روایات، رهایی از عذاب جهنم و برخورداری از نعمتهای بهشتی و دیدار با امام زمان در زمان ظهور، از خواص و فضیلتِ تلاوت این سوره شمرده شده است.
علت نامگذاریاین سوره را حدید نامیدهاند؛ چراکه این واژه در آیه بیست و پنجم آن آمده است. حدید در این آیه به معنای آهن است.
از امام علی (ع) نقل شده است که منظور از نزول آهن، خلقت آن است. همچنین آن حضرت در روایت دیگری منظور از آهن را سلاح دانسته است.
تعداد آیات و دیگر ویژگیها
این سوره جزو سورههای هفتگانه مُسَبِّحات است که با تسبیح خداوند آغاز میشود. سوره حدید ۲۹ آیه، ۵۷۶ کلمه و ۲۵۴۵ حرف دارد و جزو سورههای مُفَصَّلات (دارای آیات کوتاه) قرآن است.
محتواي سوره
به گفته علامه طباطبایی در تفسیر المیزان، غرض اصلی این سوره، تشویق به انفاق در راه خداست که در چند جای سوره به آن اشاره شده است و از آن به منشأ ایمان به رسول خدا یاد میشود. بنابر تفسیر نمونه محتوای سوره را میتوان به هفت بخش تقسیم کرد:
- توحید و ذکر بیست صفت الهی.
- عظمت قرآن.
- وضع مؤمنان و منافقان در قیامت.
- دعوت به ایمان و سرگذشت اقوام گذشته کافر.
-تشویق به انفاق بهویژه برای جهاد در راه خدا و بیارزش بودن اموال دنیا.
-عدالت اجتماعی.
- رد رهبانیت و انزوای اجتماعی.
تلاوت مجلسي سوره حديد با صداي شيخ مصطفي اسماعيل
آیات مشهور
خلقت هستی در شش دوره
هُوَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ... (آیه ۴)
ترجمه: اوست آن کس که آسمانها و زمین را در شش هنگام آفرید.
مسئله خلقت در شش روز، هفت مرتبه در قرآن ذکر شده است که نخستین بار در آیه ۵۴ سوره اعراف و آخرین بار در همین آیه آمده است. منظور از «روز» در این آیات، روز معمولی نیست؛ بلکه منظور از آن «دوران» است؛ خواه این دوران کوتاه باشد یا طولانی هرچند میلیونها سال طول بکشد.
آیه قرضالحسنه
مَن ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللَّـهَ قَرْضًا حَسَنًا فَیُضَاعِفَهُ لَهُ وَلَهُ أَجْرٌ کَرِیمٌ (آیه ۱۱)
ترجمه: کیست آن کس که به خدا وامى نیکو دهد تا [نتیجهاش را]براى وى دوچندان گرداند و او را پاداشى خوش باشد؟
در این آیه، برای تشویق به انفاق، از تعبیر «وام دادن به خداوند» استفاده شده است. منظور از «قرض دادن به پروردگار» هرگونه انفاق در راه اوست که یکی از مصادیق مهم آن کمککردن به پیامبر (ص) و امام است تا در مصارف لازم برای ادارۀ حکومت اسلامی به کار گیرد. در سخن امام علی (ع) آمده است خداوند، از روی ذلّت و خواری، از شما یاری نخواسته یا برای جبران کمبود خود، از شما قرض نخواسته است.
محتوای این آیه در اشعار فارسی نیز بازتاب داده شده است. مولوی میسراید:
اقرضوا الله قرض ده زین برگ تن تا بروید در عوض در دل چمن
فضیلت و خواص
از پیامبر (ص) نقل شده است هر کس سوره حدید را بخواند، بر خداوند است که او را از عذاب جهنم حفظ کند و به او در بهشت نعمت دهد
از امام باقر (ع) نقل شده است، کسی که «مُسَبِّحات» را پیش از خواب بخواند از دنیا نمیرود تا حضرت مهدی (ع) را درک کند و اگر از دنیا برود در همسایگی رسول خدا خواهد بود.