پخش زنده
امروز: -
فراخبر:
«لابی صهیونیسم در آمریکا» چگونه متولد شد؟
تحقیقات نشان می‌دهد از تعداد 782 تصمیم‌گیری سیاسی طی سال‌های 1945 تا 1984 لابی اسرائیل توانسته است در 60 درصد موارد به اهداف خود دست پیدا کند. بیشتر این موفقیت‌ها از تأثیر بر رئیس جمهور آمریکا ناشی شده است.
نکات برجسته پژوهش:
مقامات آمریکایی در ابتدا نفوذ یهودیان را در دستگاه‌های
تصمیم‌گیری و اجرایی به ضرر منافع آمریکا ارزیابی می‌کردند. در سال 1912 وزیر
خارجه وقت آمریکا با پیشنهاد صهیونیست‌ها مخالفت و اعلام کرد «موارد مورد علاقه
صهیونیسم، موضوعات مختلفی را در بر می‌گیرد که به طور عمده با منافع دیگر کشورها
مرتبط است»!در
سال 1939 یکی از ثروتمندان یهودی «شورای اضطراری صهیونیست‌های آمریکا» را تاسیس
کرد. این شورا شکل ابتدایی لابی امروزی حامی اسرائیل در ایالات متحده آمریکا به
شمار می‌آید. اکنون
نفوذ لابی صهیونیسم در آمریکا به اندازه‌ای است که منافع این کشور را فدای منافع
اسرائیل کرده است. تحقیقات نشان می‌دهد از تعداد 782 تصمیم‌گیری سیاسی طی سال‌های
1945 تا 1984، لابی اسرائیل در 60 درصد موارد به اهداف خود دست یافته است. مقامات
آمریکایی در دهه‌های اخیر توصیه و هشدار اولین رئیس‌جمهور خود را فراموش کرده‌اند.220
سال قبل « جرج واشنگتن» در سخنرانی خداحافظی خود هشدار داده بود که مراقب نفوذ
خارجی باشید، زیرا زهرآلودترین دشمن جمهوری آمریکایی نفوذ خارجی است.
پژوهش خبری صدا و سیما:لابی اسرائیل یکی از قدرتمندترین و فراگیرترین لابی‌ها
در ایالات متحده است که تأثیر بسزایی در تصمیمات نهادهای اجرایی این کشور داشته‌است.
تحقیقات نشان می‌دهد از تعداد 782 تصمیم‌گیری سیاسی طی سال‌های 1945 تا 1984 لابی
اسرائیل توانسته است در 60 درصد موارد به اهداف خود دست پیدا کند. بیشتر این
موفقیت‌ها از تأثیر بر رئیس جمهور آمریکا ناشی شده است؛ لابی اسرائیل در مدت زمان
یاد شده توانست در 95 درصد تصمیمات رئیس جمهور، نظر خود را به کرسی بنشاند. اما این لابی قدرتمند چگونه
در جامعه و سیاست آمریکا ریشه زد و تبدیل به درختی تنومند شد؟
برای بررسی این موضوع می‌بایست ابتدا به سابقه تاریخی قوم یهود در آمریکا اشاره شود. دکتر اصغر کیوان‌حسینی استاد روابط بین‌الملل دانشگاه علامه طباطبایی به دو دیدگاه در این خصوص اشاره می‌کند:
اول اینکه سابقه حضور یهودیان مربوط به دوران کشف آمریکاست. گفته می‌شود «کریستف کلمب» یک یهودی اسپانیایی بوده که دین خود را پنهان کرده بود. در این خصوص شواهدی نیز مطرح می‌شود: وجود نمادهای یهودی در امضای کلمب، تسلط وی بر متن عهد عتیق، تمایل او به بنای مجدد معبد سلیمان، هماهنگ شدن زمان سفر کلمب با سنت‌های مورد احترام یهودیان مانند روز تخریب معبد سلیمان (روز عزای قوم یهود) و نقش لابی یهود در دربار اسپانیا برای تامین منابع مالی مورد نیاز این سفر از جمله این شواهد است.
دیدگاه دوم بر آن است که تاریخ حضور قوم یهود در آمریکا به سال 1654 باز می‌گردد. در آن زمان دسته‌ای 23 نفره از یهودیان برزیل وارد نیوآمستردام (نیویورک) شدند و اولین هسته یهودیان را شکل دادند. در قرن نوزدهم به تدریج با مهاجرت یهودیان اروپا تعداد یهودیان در آمریکا افزایش یافت.
اهمیت آمریکا برای جنبش صهیونیسم
«آلیسون ویر» نویسنده کتاب «انجمن سری پروشیم» معتقد است لابی کنونی اسرائیل در آمریکا تنها بخشی از یک جریان قدیمی‌تر با عنوان صهیونیسم سیاسی است. رهبری این جنبش بر عهده روزنامه‌نگاری اروپایی به نام تئودور هرتزل بود. در سال 1897حدود یک سال پس از آن‌که تئودور هرتزل از «خانه‌ای برای یهودیان» سخن گفت، اولین کنگره سازمان جهانی صهیونیسم در بازل سوئیس آغاز به کار کرد و از آن پس به صورت یک سازمان درآمد. تئودور هرتزل روزنامه‌نگاری اتریشی بود که با نوشتن کتاب «دولت یهود» نظریه خود را مبتنی بر لزوم ایجاد دولت ملی یهودی در فلسطین به جامعه یهودیان عرضه کرد. نفوذ آراء هرتزل به حدی بود که در کنگره 1897 ، ایجاد دولت ملی در فلسطین هدف رسمی صهیونیست‌ها اعلام شد.
رهبران صهیونیست احساس می‌کردند ایالات متحده برای تحقق اهداف آنها حائز اهمیت است. بن گوریون در سال 1939 حوزه اصلی تلاش های صهیونیسم در خارج از فلسطین را آمریکا عنوان کرد و نوشت: میلیون ها یهودی فعال و سازمان‌دهی شده در آمریکا و موقعیت مناسب این یهودیان باعث می‌شود از نفوذ و اثرگذاری قابل توجهی برخوردار باشند؛ آنها دارای جایگاهی حساس در سیاست، تجارت روزنامه‌نگاری، تئاتر و رادیو هستند و می‌توانند بر افکار عمومی اثر بگذارند.
با این وجود مقامات آمریکایی در ابتدا نفوذ یهودیان را در دستگاه های تصمیم‌گیری و اجرایی به ضرر منافع آمریکا ارزیابی می‌کردند. ویر در کتاب خود می‌نویسد کارشناسان نظامی و دیپلماتیک آمریکا همواره به این موضوع اشاره می‌کردند که اهداف صهیونیسم مغایر با مبانی و منافع ایالات متحده است. در سال 1912 وزیر خارجه وقت آمریکا با پیشنهاد صهیونیست‌ها مخالفت و اعلام کرد «موارد مورد علاقه صهیونیسم، موضوعات مختلفی را در بر می‌گیرد که به طور عمده با منافع دیگر کشورها مرتبط است»!
تشکیل لابی مدرن صهیونیسم در آمریکا
علاوه بر اقدامات گسترده سازمانهای صهیونیستی انجمن سری «پروشیم» نقش مهمی در فراگیر کردن حمایت از صهیونیسم در آمریکا داشته است. این انجمن در سال 1913 بنیان نهاده شد تا اعضای آن در راستای آرمان صهیونیسم با افراد صاحب نفوذ به طور غیر رسمی و دوستانه گفتگو و پیشنهادهای خود را برای پیشبرد آرمان صهیونیسم ارائه نمایند. به عنوان مثال در سال 1915 رهبر پروشیم این پیشنهاد را مطرح کرد که انگلیس با اعلام رسمی حمایت از یک سرزمین برای یهودیان در فلسطین می‌تواند امتیازهای خاصی به دست آورد. آلیسون ویر، ورود آمریکا به جنگ جهانی اول را نیز از اقدامات جنبش صهیونیسم می‌داند و معتقد است صهیونیست‌ها آمریکا را تحت فشار قرار دادند تا برای کمک به انگلیس وارد جنگ شود. هدف از این اقدام نیز جلب حمایت انگلیس برای مستعمره کردن فلسطین بود. با این حال او به عقب‌نشینی صهیونیست‌ها از اهداف خود در دهه‌های 1920 و 1930 اشاره و آن را به رکود عظیم و یهودی‌ستیزی آمریکایی‌ها مرتبط می‌کند.
تاثیر ثروت یهودی در تشکیل اولین لابی
در کتاب انجمن سری پروشیم ذکر شده است: در شرایطی که با یک سکه پنج سنتی امکان خرید یک قرص نان وجود داشت، یکی از ثروتمندان یهودی با نیم میلیون دلار «شورای اضطراری صهیونیست‌های آمریکا» را در سال 1939 تاسیس کرد. شورا با ایجاد سازمان های پوششی با عنوان فرجام‌خواهی یهودیان متحد اقدام به جمع‌آوری منابع مالی یهودیان آمریکا کردند، به طوری‌که در سال1941 بیش از 14 میلیون دلار و در سال 1948 حدود 150 میلیون دلار جمع‌آوری کردند؛ این رقم معادل چهار برابر کمک های آمریکا به صلیب سرخ جهانی در آن زمان و 5/ 1 میلیارد دلار امروز است.
بدین ترتیب شورای اضطراری صهیونیست‌های آمریکا با نفوذ فوق‌العاده خود فعالیت‌های گسترده‌ای را برای تسلط بر همه بخش های جامعه آمریکا آغاز کرد. در واقع این شورا شکل ابتدایی لابی امروزی حامی اسرائیل در ایالات متحده آمریکا به شمار می‌آید. شورای اضطراری صهیونیست‌های آمریکا هزینه نگارش کتاب مقاله و مطالعات دانشگاهی را فراهم می‌آوردند و میلیون ها جزوه و نامه تبلیغاتی منتشر و توزیع می‌کردند. خاخام «المر برگر» مدیر اجرایی شورای آمریکایی یهودیان که در آن زمان از مخالفان صهیونیسم بود، می‌نویسد این فعالیت یک برنامه تبلیغاتی محسوب می‌شد که هدف آن دسترسی به تمام اهرم‌های سیاسی موجود آمریکا بود. برگر اشاره می‌کند زمانی که او و یکی از همکارانش با تصویب قطع‌نامه‌ای صهیونیستی در کنگره مخالفت کردند، «امانوئل سلر»، دمکرات اهل نیویورک که مدت 50 سال در کنگره حضور داشت به آنها اعلام کرد: «آنها شما را بیرون برده و به شما شلیک خواهند کرد».
افزایش تعداد لابی‌های یهود در آمریکا
«لی اوبرین» در کتاب «سازمانهای یهودیان آمریکا» یهودیان را سازمان‌یافته ترین گروه در میان اقلیت‌های آمریکایی عنوان کرده و با استناد به نقل قول جامعه شناس معاصر «هارولد ویزبرگ» می‌نویسد: «یهودی بودن یعنی عضویت داشتن در یک سازمان یهودی».
بنا بر گزارش شورای منافع ملی آمریکا در حال حاضر بیش از ده ها سازمان و موسسه در آمریکا در راستای اهداف اسرائیل لابی می‌کنند که مهم ترین آنها ایپک (AIPAC)،کمیته امور عمومی آمریکا و اسرائیل است. کمیته‌های اقدام سیاسی طرفدار اسرائیل، کنفرانس روسای بزرگ آمریکایی یهودی، بنیاد آموزش و پرورش آمریکا و اسرائیل، مسیحیان متحد اسرائیل، آژانس یهودیان اسرائیل، صندوق ملی یهود، ائتلاف یهودیان جمهوری‌خواه، شورای ملی دموکراتیک یهودی، بنیاد دفاع از دموکراسی، مرکز سابان در بروکینگز از دیگر موسسات و سازمانهایی است که دفاع از منافع اسرائیل را در دستور کار خود قرار داده اند.
اول رژیم صهیونیستی، بعد آمریکا
نفوذ لابی صهیونیسم در آمریکا به اندازه‌ای است که منافع این کشور را فدای منافع اسرائیل کرده است. راه‌اندازی جنگ علیه عراق، فشارهای سیاسی و اقتصادی به ایران، تیرگی روابط با دنیای اسلام و حتی گسترش تهدید تروریسم از جمله آثار نفوذ لابی اسرائیل در دستگاه تصمیم‌گیری ایالات متحده آمریکاست. به نظر می‌رسد مقامات آمریکایی در دهه‌های اخیر توصیه و هشدار اولین رئیس‌جمهور خود را فراموش کرده‌اند.220 سال قبل «جرج واشنگتن» در سخنرانی خداحافظی خود هشدار داده بود که مراقب نفوذ خارجی باشید، زیرا زهرآلودترین دشمن جمهوری آمریکایی نفوذ خارجی است.
برخی از اندیشمندان و نویسندگان آمریکایی از سال‌ها قبل خواهان قیام علیه این رویه شده‌اند. پل فیندلی تاکید می‌کند «مسئولیت نجات خویشتن از این فاجعه وحشتناک بر دوش خودمان نهاده شده است. با دفاع از حقوق اساسی بشر در اراضی اشغالی، خویش را از سیطره لابی اسرائیل بر نهادهای سیاسی و ملی قابل احتراممان آزاد می‌کنیم. ما می‌بایست کاری کنیم زیرا فرصت از دست می‌رود.»
پژوهشگر: دارابی
*منابع در آرشیو موجود است.
نظر شما