تشکیک کارشناسان در کارآمدی جنگافزارهای رژیم صهیونیستی
«گنبد آهنین» چقدر برای رژیم صهیونیستی آب میخورد؟
آمریکا از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۳ نزدیک به ۹۰۰ میلیون دلار برای توسعه گنبد آهنین به رژیم صهیونیستی کمک مالی کرده است
پژوهش خبری صدا و سیما:آمریکا از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۳ نزدیک به ۹۰۰ میلیون دلار برای توسعه گنبد
آهنین به رژیم صهیونیستی کمک مالی کرده است.
بر مبنای گزارشی
که جدیدا موسسه تحقیقات بین المللی صلح استکهلم ارائه داده، 10 کشور عربستان سعودی،
رژیم صهیونیستی، روسیه، ایالات متحده آمریکا، هند، فرانسه، ترکیه، بریتانیا، جمهوری
خلق چین و استرالیا، بیشترین میزان هزینه های نظامی را نسبت به تولید ناخالص داخلیشان
داشتهاند.. واقعیت این است که اگر رژیم صهیونیستی، امروز در جایگاه دوم قرار میگیرد،
بخش وسیعی از دلیل آن، به حمایتهای همیشگی آمریکا از رژیم صهیونیستی برمیگردد. البته همین حمایتها باعث شده تا میلیاردها دلار
هزینه بر مالیاتدهندگان آمریکایی تحمیل شود؛ آنقدر که این اتفاقات باعث پایین آمدن
وجهه اخلاقی آمریکا در نظر مردم و کاهش آزادیهای داخلی در این کشور شده است.
«گنبد آهنین» چیست؟
بعد از تجربه جنگ لبنان و
شکست ارتش رژیم صهیونیستی در مقابل حزب الله در تابستان 2006 میلادی (جنگ 33روزه)،
رژیم صهیونیستی به طور جدی به فکر تقویت سیستم دفاع موشکی خود افتاد. این رژیم پیش
از این، سیستم دوربرد موسوم به «پیکان» (Arrow)را طراحی کرده بود، اما بعد از جنگ
33 روزه لبنان، تصمیم گرفت که با سرمایه گذاری سنگین، سیستم «گنبد آهنین» (Iron Dome) را طراحی و تولید کند. سیستم دفاع ضدموشکی «گنبد آهنین» یک سامانه
دفاع زمین به هوای توسعهداده شده توسط صنایع دفاعی «رافائل»رژیم صهیونیستی برای مقابله
با انواع موشکها و تهدیدات هوایی علیه سرزمین های اشغالی است و بنا بر ادعای فرماندهان
ارتش صهیونیستی توانایی تشخیص آن را دارد که کدام موشک به سمت مناطق مسکونی و کدام
به سمت مناطق بیخطر میرود و از قابلیت درگیری با چندین هدف و شبکه محور بودن چندین
سیستم فعال در منطقه که با هم همیشه در حال تبادل اطلاعات می باشند نیز برخوردار است.
گنبد آهنین چگونه کار میکند؟
هزینه رژیم صهیونیستی برای گنبد آهنین
آمریکا از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۳ نزدیک به ۹۰۰ میلیون دلار برای تولید این
سیستم به رژیم صهیونیستی کمک مالی کردهاست. مجلس نمایندگان آمریکا با تصویب کمک
۶۸۰ میلیون دلاری در بودجه سال ۲۰۱۳ کشور خواستار شده که در ازای آن تکنولوژی این سیستم
در اختیار آمریکا گذاشته شود و در صورت نیاز به تولید مشترک آن نیز اقدام شود. به همان
شیوهای که در مورد موشک ضدبالستیک ختس و موشک سطحبههوای در حال طراحی فلاخن داوود
اقدام شده و تکنولوژی آنها به ایالات متحده منتقل شدهاست.پروژه گنبد آهنین در طول پنج سال نخست در مجموع حدود ۵۵ میلیون دلار هزینه
داشتهاست. مقامات رژیم صهیونیستی معتقدند در مجموع ۱۳ سکوی عملیاتی از این سیستم دفاع
هوایی کشور را به طور رضایتبخشی تامین میکنند.هزینه برپا کردن هر سکوی عملیاتی گنبد آهنین، ۵۰ میلیون
دلار است. تا کنون ۵ سکوی عملیاتی مستقر شدهاند، اما مقامات رژیم صهیونیستی در نظر
دارند که تا پایان سال ۲۰۱۳ هشت سکوی دیگر را نیز اضافه کنند. هزینه ساخت هریک از موشک های
رهگیر تامیر حدوداً ۶۰ هزار دلار است. در حالی
که هزینه یک راکت قسام ۸۰۰ دلار است. رئوون پداتزور، تحلیلگر نظامی، خلبان سابق، و
پروفسور علوم سیاسی در دانشگاه تلآویو، با مقایسه هزینه هر موشک رهگیر تامیر با هر
موشک قسام، این سامانه را از لحاظ صرفهٔ اقتصادی مورد نقد قرار دادهاست
و میگوید شلیک تعداد زیادی قسام میتواند از لحاظ اقتصادی رژیم صهیونیستی را تهدید
کند.
ناکارآمدی گنبد آهنین
انتشار خبر اختلال در سامانه
موشکی «گنبد آهنین» رژیم صهیونیستی و شلیک اشتباه 2 فروند موشک به شهرک صهیونیست نشین
«ایلات» بار دیگر ناکارآمدی این سامانه موشکی در برابر تهدیدات بالقوه و بالفعل علیه
اشغالگران را نمایان کرد. منابع آگاه صهیونیستی اعلام کردند که سامانه موشکی «گنبد
آهنین»، به طور اشتباهی 2 فروند موشک شلیک کرده است. این درحالی است که پیش از این
ادعا شده بود 2 فروند موشک مذکور از سوی نیروهای مقاومت به سمت «ایلات» شلیک شده اما
پایگاه اطلاعرسانی رژیم صهیونیستیی «0404» با رد این موضوع گفته است که «گنبد آهنین»
به اشتباه 2 فروند موشک شلیک کرده و ارتش رژیم صهیونیستی نیز درحال بررسی این مسئله
است.
هر موشک سیستم گنبد
آهنین، 60 هزار دلار هزینه دارد
جبهه مقاومت و اثبات
ناکارآمدی گنبد آهنین
در جریان جنگ 9 روزه رژیم صهیونیستی علیه مقاومت اسلامی در فلسطین، نیروهای
مقاومت برای اولین بار دست به موشک باران انبوه سرزمین های اشغالی زد به نحوی که تعداد
زیادی از راکت های برد کوتاه «فجر»، از غزه به سمت پایتخت این رژیم یعنی تلآویو و
برخی شهرهای صهیونیستی شلیک شد و به برخی مراکز در این شهرها نیز اصابت کرد.این در حالی بود که ارتش صهیونیستی بخش عمدهای از سامانه
موشکی «گنبد آهنین» را دقیقا به منظور مقابله با موشکهای گروه های فلسطینی، در نزدیکی
باریکه غزه مستقر کرده تا بتواند جلوی موشک های مقاومت را بگیرد اما در این جنگ و در صحنه عمل آشکار شد که این سامانه حداقل در
برابر حجم انبوه موشک باران موفق نخواهد بود. بنابراین وقتی گنبد آهنین نمیتواند در
برابر راکت های معمولی مقاومت فلسطین، از امنیت سرزمینهای اشغالی محافظت کند، به طریق
اولی در برابر موشک های پیشرفته و «نقطهزن» حزب الله لبنان و نیز موشکهای ایرانی
نظیر «سجیل» و «شهاب» و «قدر» و «عاشورا»، قادر به هیچ عکسالعملی نخواهد بود.
پهپاد حزبالله و گنبد
پوشالی
مهرماه سال 91 بود که خبری مهم در رسانه های بینالمللی منتشر شد.
این خبر حاکی از آن بود که یک فروند پهپاد ناشناس در مسیر رسیدن به نیروگاه اتمی دیمونا
و در عمق سرزمین های اشغالی شناسایی و مورد هدف قرار گرفته است. این هواپیمای بدون
سرنشین توانسته بود با عبور از دید رادارهای فوق پیشرفته، وارد فضای سرزمینهای اشغالی
شده و با طی مسیری در حدود 300 کیلومتر و عبور از روی مهمترین مراکز نفتی و نظامی اسراییل،
طی 3 ساعت، خود را به نزدیکی اصلیترین مرکز تاسیسات هسته ای این رژیم یعنی نیروگاه
دیمونا در عمق صحرای نقب برساند؛ این موضوع حتی پس از کشف و انهدام نیز تا چند روز،
به معمای لاینحل سردمداران این رژیم تبدیل شده بود.اگر چه در همان ابتدای کار، گمانه زنیهای متعددی در خصوص این پهپاد صورت
گرفت اما اندکی بعد با سخنرانی سید حسن نصرالله دبیرکل حزبالله لبنان معلوم گردید
که این ماجرا، جدیدترین سناریوی حزب الله برای غافلگیری ارتش شکست ناپذیر! صهیونیستی
است؛ ماجرایی که برای چندمین بار، حیثیت این رژیم را بر سر آنچه که سال ها به آن افتخار
میکرد لکه دار میکرد: ورود یک شیء پرنده به فضای سرزمینی که به گفته منابع نظامی
غربی، پیشرفتهترین سامانههای راداری و دفاع موشکی با نام «گنبد آهنین» از آن دفاع
می کنند.اگر حزب الله لبنان در مقاطع مختلفی همچون جنگ 33 روزه، جنگ های
منتهی به آزادسازی جنوب لبنان در سال 2000 و یا در انجام عملیاتهای
شناسایی و شنود اطلاعاتی، توانسته بود ضربات بیآبروکنندهای به ارتش رژیم
صهیونیستی بزند (مانند ضربات پی در پی حزب الله در جنگ 33روزه به تانک فوق پیشرفته
مرکاوا به عنوان ناموس ارتش صهیونیست و یا عملیات شنود اطلاعات جنگنده های ارتش اسراییل)
اما این بار با بکارگیری سامانه هوایی و نفوذ به آسمان «محافظت شدهترین نقطه دنیا»،
فصل جدیدی از نبرد میان حزب الله ورژیم صهیونیست را رقم میزد.حریم عملیاتی رژیم صهیونیستی، منطقه نفوذ و سیطره پدافند دفاع هوایی
رژیم صهیونیستی بوده که بالغ بر 150 کیلومتر در عمق دریا است. حریم هوایی، معمولا حریم
قانونی هر کشوری است که تا 70 کیلومتر بالای دریا امتداد مییابد. این پهپاد پرواز
خود را بر فراز ناوگانهای حاضر در مرز دریایی فلسطین اشغالی ادامه داد، جایی که ناوگانهای
آمریکا، کشورهای غربی و رژیم صهیونیستی حضور داشتند که همگی برای دفاع و محافظت از
حریم رژیم صهیونیستی فعالیت میکنند. پهپاد «ایوب» توانسته بود بدون شناسایی شدن، تمام
ردیابها و رادارهای رژیم صهیونیستی را پشت سر گذاشته و حتی پرواز و جمع آوری اطلاعات
بر فراز سکوهای نفتی رژیم صهیونیستی را نیز از دست ندهد. البته حزب الله لبنان به طور
دقیق مشخص نکرد که پهپاد «ایوب» دقیقا از چه نقطهای وارد سرزمینهای اشغالی شد اما
3 مسیر پروازی را برای ورود این هواپیمای بدون سرنشین به سرزمین اشغالی مشخص کرد.این پهپاد توانست از سامانه دفاع موشکی «گنبد آهنین» که در سرتاسر مرز
نوار غزه مستقر شده بدون شناسایی عبور کرده و با پرواز بر فراز مهم ترین
پایگاههای نظامی رژیم صهیونیستی، عملیات شناسایی خود را انجام دهد. در مرحله آخر از
این ماجرا، پهپاد «ایوب» توانسته بود خود را تا نزدیکی سایت هستهای دیمونا در عمق
صحرای نقب برساند و در این منطقه بود که وجود آن شناسایی شد. بر اساس اعتراف صهیونیستها،
شناسایی این پهپاد توسط رادارها نبوده و توسط دیدهبانها و از طریق چشم انجام شده
است.البته با اعلام دبیر کل حزب الله مبنی بر ایرانی بودن این پهپاد، زنگ
خطر دیگری برای سران رژیم صهیونیستی به صدا در آمد که «وقتی سامانههای پدافندی آنها
در برابر پهپاد ایوب ناکارآمد است، در مقابل نفوذ هواپیماهای بدون سرنشین پیشرفته تر
ایرانی نظیر «شاهد129» و «فُطرُس» چه عملکردی خواهند داشت؟» دور از ذهن هم نیست که
جمهوری اسلامی ایران با در اختیار گذاشتن نمونه ای از دستاوردهای خود در عرصه هواپیماهای
بدون سرنشین به حزب الله لبنان (به عنوان بازوی قدرتمند ایران در زیر گوش رژیم صهیونیستی)،
علاوه بر مخابره پیامی مهم برای قسم خوردهترین دشمن خود، بار دیگر این نکته را یاد
آورد شود که در نوبت بعدی، پهپاد نفوذی شاید مجهز به موشک هایی باشد که براحتی شاهرگ
حیاتی رژیم صهیونیستی را در 40 کیلومتر مورد هدف قرار دهد.هرچند حرف و حدیث و «تبلیغ» درباره سامانه اغراق شده
«گنبد آهنین» بیش از این حرفهاست، اما 2 نمونه فوق در صحنه واقعی عمل و نیز اشتباه اخیر این سامانه در اصابت
موشک به شهرک های صهیونیستی، گویای این نکته است که سردمداران رژیم اشغالگر قدس باید
در نامگذاری این سامانه تجدید نظر کنند و شاید «گنبد پوشالی» عنوان بهتر و دقیقتری
برای آن باشد.
پژوهش خبری صدا وسیما//