در چنین روزی بر دنیا چه گذشت؟
تقویم تاریخ؛ از جنگ ذات السلاسل تا شکسته شدن حکومت نظامی به فرمان امام
امروزسه شنبه، بیست و یکم بهمن سال ۱۳۹۹ هجری شمسی، برابر با ۲۶ جمادی الثانی سال ۱۴۴۲ هجری قمری و مطابق با نهم فوریه سال ۲۰۲۱ میلادی است.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما، مهمترین رویدادهای تاریخی جهان در چنین روزی (بیست و یکم بهمن) به شرح زیر است:
پایان جنگ ذات السلاسل با پیروزی مسلمانان
۱۴۳۴ سال پیش، در ماه جمادی الثانی سال هشتم هجری قمری جنگ «ذات السّلاسل» با پیروزی مسلمانان خاتمه یافت. علت وقوع این جنگ، مهیا شدن گروهی از مشرکان برای حمله به مدینه بود. در پی آگاهی پیامبر اکرم (ص) از این خبر، ایشان تعدادی از مسلمانان را تحت فرماندهی یکی از مهاجران روانه مقابله با دشمن کرد اما این گروه پس از آنکه از امکانات نظامی دشمن مطلع شد، بازگشتند. حضرت رسول اکرم (ص) فرد دیگری را به این ماموریت فرستاد او نیز مانند فرمانده قبلی، از مقابله با کافران بازماند و در بازگشت، از نیرومندی دشمن خبر آورد. سرانجام رسول خدا (ص)، به علی (ع) ماموریت داد تا به مقابله با دشمن بپردازد. حضرت علی (ع) با استفاده از اصل غافلگیری، به دشمن حمله کرد و جمع آنها را پراکنده ساخت و با پیروزی به مدینه بازگشت. رسول خدا (ص) از پیروزی حضرت علی (ع) به قدری شاد شد که هنگام بازگشت سپاه اسلام به استقبال آن حضرت رفت. بسیاری از سیره نویسان و مورخین نزول سوره عادیات را درباره همین نبرد مهم و پیروزمند، دانسته اند.
درگذشت مقداد حلی اسدی، فقیه و مسلمان عراقی
۶۱۶ سال پیش در چنین روزی، بیست و ششم جمادی الثانی سال ۸۲۶ هجری قمری شیخ «جمال الدین مقداد حلی اسدی»، فقیه و عالم مسلمان در نجف ـ از شهرهای عراق ـ درگذشت.
از تاریخ ولادت او اطلاعی در دست نیست، اما مسلم است که از اهالی حله در عراق بود. او در میان علما به «فاضل مقداد» مشهور بود و از پرورش یافتگان و شاگردان برجسته محمد بن مکی به شمار میرفت. وی در تکمیل و تفسیر مبانی فقهی استادش، کتب متعددی به رشته تحریر درآورد. از فاضل مقداد آثار بسیاری به جای مانده که از میان آنها میتوان به «آداب حج» و «آیات الاحکام» اشاره کرد.
درگذشت داستایوسکی، نویسنده روسی و خالق جنایات و مکافات
۱۴۰ سال پیش در چنین روزی، نهم فوریه ۱۸۸۱ میلادی "تئودور داستایوسکی" داستانسرای شهیر روسی درگذشت.
تئودور میخائیلویچ داستایوسْکی (Fyodor Mikhailovich Dostoevsky) نویسنده بلندآوازه روسی در ۱۱ نوامبر سال ۱۸۲۱ م در مسکو به دنیا آمد. وی در سال ۱۸۴۳ م دوره تحصیلات مهندسی خود را به پایان رساند و پس از کمی خدمت در این زمینه، وارد عرصه ادبیات گردید. داستایوسکی نخستین داستانش را "مردم فقیر" نام گذاشت که با استقبال پر شوری مواجه گردید. پس از آن به نوشتن داستانهایى از قبیل "زن صاحبخانه" و "شبهای سپید" پرداخت و مردم به همان سرعت که به اثر اول او روی آورده بودند، از این نوشتهها ابراز تنفر کردند. داستایوسکی از این موضوع دلسرد شد و به جمعیت آزادیخواهان که در آن هنگام فعالیتهایى داشتند پیوست. در سال ۱۸۴۹ م او را به جرم قیام بر ضد سلطنت و مخالفت با کلیسا دستگیر و محکوم به اعدام کردند. اما در آن لحظه که میخواستند حکم اعدام او را اجرا کنند قاصدی از طرف تزار خبر آورد که محکومیت او به چهار سال زندان و تبعید به سیبری تغییر یافته است. بدین ترتیب داستایوسکی به طرزی معجزه آسا از مرگ نجات یافت. وی دوران سختی را در سیبری گذراند که در جسم و روح او اثری فراوان به جای نهاد. وقتی که داستایوسکی از تبعید بازگشت، حیات ادبی خود را با شیوه رئالیستی و واقعگرایى آغاز کرد. وی در طول زندگی خود دچار رنج زندان، بیماری و تهیدستی شد و به همین دلیل، شفقت سرشاری که در آثارش نسبت به نوع بشر دیده می شود تا حدی ناشی از همین رنجهاست. در آثار بزرگ داستایوسکی، موضوع اصلی، مسئله آزادی انسان و توجیه خدا و نظم جهانی است. او معتقد بود در درون انسان، نیک و بد و خیر و شر، همواره مبارزه می کنند. برخی از آثار او عبارتند از: دل نازک، جنایت و مکافات، خانه اموات، جن زدگان، ابله و برادران کارامازوف. تئودور داستایوسکی سرانجام در ۹ فوریه سال ۱۸۸۱ م در شصت سالگی درگذشت.
شکسته شدن حکومت نظامی به فرمان امام خمینی(ره)
۴۲ سال پیش در چنین روزی، بیست و یکم بهمن سال ۱۳۵۷ هجری شمسی ژنرالهای رژیم شاه، مدت حکومت نظامی را در تهران افزایش دادند.
آنها با این اقدام قصد داشتند از کمک نیروهای مردمی به پرسنل انقلابی نیروی هوایی، که توسط نیروهای گارد شاهنشاهی مورد تهاجم قرار گرفته بودند، جلوگیری کنند و احتمالاً امام خمینی (ره) و جمعی از افراد موثر در انقلاب را دستگیر کنند یا به قتل برسانند. اما رهبر کبیر انقلاب اسلامی با تیزبینی و موقع شناسی، از مردم خواستند مقررات حکومت نظامی را نادیده بگیرند. مردم انقلابی نیز با آگاه شدن از فرمان حضرت امام خمینی (ره)، به خیابانها ریختند و دامنه درگیریها گستردهتر شد و به سایر مراکز نظامی رژیم پوسیده شاه در تهران و دیگر شهرها تعمیم یافت. البته نظامیان نیز حاضر به مقابله با مردم نبودند و بسیاری از آنها به انقلاب پیوستند. از طرف دیگر، شاپور بختیار، نخست وزیر رژیم شاه، که کنترل اوضاع را از دست داده بود، آخرین تلاشهای خود را برای بقای رژیم و همچنین دولت غیرقانونی خود انجام داد. وی با ارائه لایحههایی به مجلس سنا برای انحلال سازمان امنیتی مخوف شاه موسوم به «ساواک» و محاکمه وزیران غارتگر بیت المال، تلویحاً به وجود حکومت ترس و وحشت و فساد گسترده در رژیم شاه اعتراف کرد.
درگذشت آندروپوف از رهبران اتحاد جماهیر شوروی
۳۷ سال پیش در چنین روزی نهم فوریه سال ۱۹۸۴ میلادی "یوری آندروپوف" (Yuri Andropov)، از رهبران اتحاد جماهیر شوروی درگذشت.
یوری ولادیمیر یوویچ آندروپوف، سیاستمدار برجسته شوروی در پانزدهم ژوئن ۱۹۱۴ م به دنیا آمد و از جوانی وارد فعالیتهای سیاسی شد و به حزب کمونیست شوروی پیوست. آندروپوف در سال ۱۹۵۳ م به سفارت شوروی در مجارستان منصوب شد و هنگامی که نیروهای شوروی در سال ۱۹۵۶ م به مجارستان حمله کردند، وی رهبری عملیات اشغال نظامی این کشور و سرکوب خونین اصلاح طلبانِ مجاری را بر عهده گرفت. آندروپوف در سال ۱۹۶۷ م به ریاست سازمان جاسوسی شوروی به نام کا. گ. ب منصوب شد و این سمت را تقریباً تا زمان مرگ لئونید بِرِژِنف، رهبر شوروی در سال ۱۹۸۲ م، به مدت ۱۵ سال بر عهده داشت. هفت ماه پس از مرگ بِرِژنف، آندروپوف به دبیر کلی حزب کمونیست شوروی که بالاترین مقام رسمی این کشور بود، منصوب شد و این مقام را تا زمان مرگ به مدت ۱۵ ماه حفظ کرد. در دوران زمامداری آندروپوف، مسابقه تسلیحاتی افزایش یافت و ساخت سلاحهای هسته ای در برنامه کار هر دو ابرقدرت قرار گرفت. آندروپوف که از بیماری کلیوی و دیابت رنج می برد پس از ماهها غیبت و حاضر نشدن در ملأ عام سرانجام در نهم فوریه ۱۹۸۴ م در ۷۰ سالگی در مسکو درگذشت و چرنینکو به جانشینی وی برگزیده شد.