میزان گردش مالی لوازم التحریر در کشور حدود 500 میلیارد تومان برآورد می شود که تنها 30 درصد این رقم مربوط به تولید داخل است.
ـ حدود 60 درصد از لوازم التحریر موجود در بازار ایران، مشمول کالاها و اقلام قاچاق می شود.
ـ کیفیت محصولات داخلی تفاوت قابل توجهی با محصولات خارجی ندارد اما از تولیدات داخل استقبال چندانی نمی شود.
ـ متاسفانه لوازم التحریر خارجی بازار کشور را قبضه کرده است.
ـ استفاده از تولیدات داخل را باید در سنین پایین فرهنگ سازی کرد و نوجوانان و نونهالان را باید به صورت عملی آموزش داد.
ـ واردات در حوزه لوازم التحریر و نوشت افزار 30 درصد سهم چین و 24 درصد سهم کشورهای کره جنوبی، اندونزی، مالزی، ویتنام و مابقی هم سهم کشورهای اروپایی است.
پژوهش خبری صدا وسیما:زنگ مهر در مدارس و دانشگاههای کشور طنین انداز شد. در این ایام دانشجویان و اولیای دانش آموزان دست بکار خرید لوازم التحریر هستند و در اکثر موارد بدون توجه به تاثیر انتخاب محصول ایرانی یا خارجی بر اشتغال و اقتصاد داخلی صرفاً به خشنودی خود در استفاده از محصول میاندیشند. مشکل زمانی عمیق تر و تاسفآورتر میشود که در بسیاری از اقلام و تولیدات مرتبط با لوازم التحریر، تولیدکنندگان داخلی، قادر به تأمین و توزیع آن میباشند، اما دلالها، واسطهها و برخی از فعالان به اصطلاح اقتصادی، سود خود را بر هر چیز ترجیح میدهند و علارغم تاکیدات رهبر معظم انقلاب بر مصرف کالای داخلی و نام گذاری سالهایی چون تولید ملی و اقتصادمقاومتی؛ مصالح و منافع اقتصادی کشور را قربانی سودجویی شخصی و گروهی خویش می سازند. در این نوشتار تلاش شده است به این سوال پاسخ داده شود که عوامل تضیف کننده انگیزه دانش آموزان و یا خانواده ها در استفاده از لوازم التحریر ساخت داخل چیست؟
بر اساس گزارشهای موجود و ارزیابیهای به عمل آمده، میزان گردش مالی لوازم التحریر در کشور حدود 500 میلیارد تومان برآورد میشود که تنها 30 درصد این رقم مربوط به تولید داخل است. رقم و عددی که در شرایط رکود اقتصادی و به تعبیر عوامانهتر، بی بازاری میتواند به مثابه مرهمی التیام بخش برای بهبود دردهای فعالان حوزه تولید لوازم التحریر و توزیعکنندگان به شمار رود. عوامل بسیاری دخیل شدهاند تا در نهایت انگیزه مصرف کننده ایرانی را در استفاده از لوازم التحریر تولید داخل کاهش دهند. در این باره نظر تنی چند از کارشناسان و فعالان این حوزه را جویا شدهایم.
عوامل تضعیف کننده انگیزه دانش آموزان و یا خانواده ها در استفاده از لوازم التحریر ساخت داخل چیست؟
محمد رضا صوفی، تولیدکننده لوازم التحریر:[1]
در شرایطی که بالای 95 درصد از لوازم التحریر مورد نیاز دانش آموزان از امکان تولید داخلی برخوردار است، حجم اقلام تحریری قاچاق در کشور بسیار بالا و تامل برانگیز به نظر می رسد. آنچنان که در اخبار رسانه ها و جراید منعکس می شود، حدود 60 درصد از لوازم التحریر موجود در بازار ایران، مشمول کالاها و اقلام قاچاق می شود و به واقع سهم ایران از این بازار مهم و حائز اهمیت تنها 40 درصد برآورد می شود. شیوع لوازم التحریر قاچاق در بازار و مراکز فروش، صرفا به مسائل اقتصادی و مصالح مربوط به این حوزه خلاصه نمی شود، بلکه از حیث فرهنگی و اجتماعی نیز برخی از لوازم التحریر تولید خارج که بصورت بی رویه و بعضا غیر مجاز وارد کشور می شوند، باعث آسیبهای جدی به دانش آموزان میشوند. در کشوری همچون ایران که چارچوب و قواعد ارزشی،اخلاقی و معنوی از حساسیت بسیاری برخوردار است، متاسفانه برخی از لوازم التحریر موجود، با طرح ها، نقش ها و تصاویری عرضه می شوند که هیچ سنخیتی با مفاهیم ارزشی جامعه ندارد. به تعبیر دیگر، توزیع و فروش لوزام التحریر قاچاق،اقتصاد و فرهنگ را توامان با یکدیگر به قربانگاه می برد و علیرغم تاکید بسیاری از کارشناسان و صاحب نظران بر لزوم مهار و کنترل این عارضه،در طول سالیان اخیر، همچنان این تهدید احساس می شود و گویی مسئولان ذیربط نتوانسته اند بصورت ریشه ای بر این معضل غلبه و آن را حل و فصل نمایند.
احمد کریمی، تولید کننده لوازم التحریر :[2]
یکی از توانمندیهای ویژه ایران به تولید مداد معطوف می شود و در صورت حمایت از تولید داخلی و به کار گرفته شدن تمامی ظرفیت موجود،تولید کنندگان قادر هستند سه برابر نیاز موجود کشور مداد تولید کنند و در چنین شرایطی دو سوم تولید داخلی که از کیفیت بسیار بالایی نیز برخوردار است (و بعضاً مدادهای ایرانی از حیث کیفیت بالاتر از مدادهایِ تولیدی کشورهای اروپایی نیز می باشد) روانه بازارهای منطقه ای و فرا منطقه ای می شودکه در نوع خود می تواند ارز آوری و اشتغالزایی قابل توجهی نیز ایجاد نماید. علیرغم برخورداری از چنین توانایی هایی، اکنون تولید کنندگان داخلی با یک سوم ظرفیت موجود فعالیت می کنند و به واقع ضریب و میزان تولید به مقداری است که نیاز داخلی کشور بدون بروز مشکل خاصی تامین شود،اما متاسفانه همچنان شاهد عرضه محصولات خارجی و قاچاق در بازار لوازم التحریر در کشور هستیم. توانمندی ایران در حوزه لوازم التحریر صرفا به مداد خلاصه نمی شود و در بسیاری از اقلام دیگر نیز کیفیت تولیدات داخلی مطلوب و قابل توجه است که دفاتر ایرانی از نمونه های آن به شمار می رود که تراز کیفی آن،در برخی از حوزه های تولیدی،یک سر و گردن از کیفیت دفاتر تولیدی بسیاری ازکشورهای آسیایی نیز بالاتر است.
علی اصغر مصور منش، تولیدکننده لوازم التحریر :[3]
از حیث فرهنگ سازی در زمینه استفاده از تولیدات داخلی ضعیف عمل کرده ایم و در صورت برنامه ریزی مدون و اصولی،آگاهی بخشی و اطلاع رسانی اثر بخش، قادر خواهیم بود نگاه افکار عمومی جامعه را به اهمیت خرید تولید کالاهای ایرانی تغییر دهیم و در چنین شرایطی، نه تنها شاهد اشتغالزایی هر چه بیشتر خواهیم بود، بلکه از محل صادرات لوزام التحریر تولید داخل نیز مُتِنَفِع خواهیم شد که البته زمانی این اقدامات منتج به نتیجه می شود که از حیث تامینِ تجهیزاتِ رصد و شناساییِ محصولات قاچاق در مبادی ورودی کشور نیز زیرساخت های کافی و مقتضی تامین شود،در غیر اینصورت در سال های آتی نیز شاهد ظهور و بروز این معضل خواهیم بود و متضرر اصلی این پدیده نامیمون تولید کنندگن داخلی و اقتصاد کشور خواهد بود.
موسی فرزانیان ، رئیس اتحادیه صنف فروشندگان لوازم تحریر و نوشت افزار:[4]
در حال حاضر کیفیت محصولات داخلی به طور کامل هم سطح محصولات خارجی است، اما از تولیدات داخل استقبال چندانی به عمل نمی آید و محصولات خارجی بازار را قبضه کرده است. یکی از بزرگ ترین مشکلات تولید داخل برند سازی است. محصولات زیادی در داخل کشور تولید می شود که نام برند خارجی را یدک میکشند به دلیل اینکه مردم از تولید ایرانی استقبال نمی کنند اما به تصور خارجی بودن این محصولات از این برندها استقبال می شود.
در حوزه محصولات لوازم تحریر و نوشت افزار که تاثیر مستقیم بر فرهنگ جامعه و آینده جوانان و نوجوانان این مرز و بوم دارد بستر لازم برای فرهنگ سازی صورت نگرفته است و اگر هم با هزینه بالا فرهنگ سازی صورت گیرد آن را انحصاری نموده و با قیمت گزاف به فروش می رسانند و خیلی سریع با عرضه محصولات غیر استاندارد باعث نابودی برند می شوند. نتیجه این می شود که افرادی که در مدارس از برندهای ایرانی بی کیفیت استفاده کردند دیگر حاضر نباشند در آینده از آن استفاده کنند. استفاده از تولیدات داخل را باید در سنین پایین فرهنگ سازی کرد و نوجوانان و نونهالان را باید به صورت عملی آموزش داد . وقتی شرایط عرضه محصولات خارجی در نوشت افزار و لوازم تحریر به این صورت است چگونه انتظار داریم تولیدات خارجی در کشور کمتر از تولیدات داخلی استفاده شود.
صنف نوشت افزار انشعابات بسیاری دارد. در نوشت افزار حدود ۶۰ درصد واردات و ۴۰ درصد تولید داخل داریم. در تولید دفتر نیز تا ۹۵ درصد خود کفا هستیم و در وابسته های نوشت افزاری مثل سوزن منگنه هم تولید داخلی قابل قبولی داریم. همچنین در رابطه با تولید محصولاتی مانند مداد، پاک کن، تراش، مداد رنگی و خودکار تا ۴۵ درصد تولید داخل داریم و ۵۵ درصد مابقی وارد می شود؛. البته طی سه سال اخیر با ۱۵ درصد افزایش تولید داخلی رو به رو بوده ایم. واردات در حوزه لوازم تحریر و نوشت افزار 30 درصد سهم چین و 24 درصد سهم کشورهای کره جنوبی، اندونزی، مالزی، ویتنام و مابقی هم سهم کشورهای اروپایی است. دلیل موفقیت و اصرار این کشورها در کشور ما هم جایزه صادراتی در کشور چین و دیگر کشورهاست. هزینه بالای تولید در کشور قدرت رقابت را از ما گرفته است. اعضای هیئت مدیره خواستار حذف مالیات ارزش بر افزوده را دارند به دلیل این که با حذف این مالیات تاثیرات مثبت آن بر استفاده از تولیدات داخلی نمایان خواهد بود.
خرید تولیدات داخلی نیازمند فرهنگ سازی است که همه مسئولان و همچنین آحاد جامعه نسبت به این وظیفه مسئولیت دارند و خانواده ها باید در این خصوص به گونه ای تاکید داشته باشند که فرزندانشان هم به افرادی فرهنگ ساز در این زمینه تبدیل شوند و همکلاسی های خود را برای خرید کالاهای داخلی و ایجاد فضای اشتغال برای آینده خود تشویق کنند. با توجه به اینکه مقام معظم رهبری به عنوان رهبر و دیده بان جامعه، امسال بر اقتصاد مقاومتی و حمایت از تولید داخلی تاکید دارند، سیاستگزاران نیز باید در حوزه گمرکی با وضع قوانین خاص از کالای تولید داخل حمایت کنند و با برگزاری های نمایشگاههای خاص عرضه تولیدات ایرانی در این عرصه مسیر ورود کالای ایرانی را در جسم و جان شهروندان از کودکی هموار کنند.