روش‌های تشویق دانش آموزان برای انجام تکالیف مدرسه

به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای مازندران،  اغلب والدین انتظار دارند که کودکانشان زمانی را برای انجام دادن تکالیف مدرسه اختصاص دهند، اما این کار نیاز به برنامه ریزی و تشویق کودکان توسط والدین دارد.

 

برخی از کودکان به انجام تکالیف مدرسه توجهی نمی‌کنند و حتی در دوران نخست تحصیل بدون نوشتن و انجام دادن تکالیف خود به مدرسه می‌روند. والدین این کودکان همواره به فکر راهی هستند که بتوانند کودک خود را به تحصیل و انجام تکالیف مدرسه به طور صحیح علاقه‌مند کنند، اما برخی از آن‌ها روش‌های غلطی را انتخاب می‌کنند که نه تنها باعث جذب کودک و علاقه‌مند نمودن او نمی‌شود بلکه با رفتار‌های غلط کودکشان را از مدرسه بیزار می‌کنند.

 

روش‌ها می‌توانید به کودکان کمک کنید که تکالیف مدرسه خود را انجام داده و در مدرسه عملکرد عالی‌ای از خود نشان دهند.

 

یک زمان برای کودک خود تعیین کنید که در آن هنگام به انجام تکالیف درسی خود بپردازد و در این زمان به او اجازه بازی کردن، صحبت با دیگران، تماشای تلویزیون را ندهید چرا که او باید درک کند در این زمان به محل انجام تکلیف رود.

 

از کودک خود بخواهید که با همکاری شما زمان برنامه ریزی‌ها را مشخص کند و بهترین زمان را برای انجام تکالیف انتخاب کند. زمان اجباری برای کودکانی که تکالیف را سریع و بی توجه انجام می‌دهند مشخص نمایید و اگر او تکلیف را غیر مسئولانه انجام داد به او وقت آزاد جایزه ندهید.

 

 

به کودک بیاموزید در مدرسه تکلیف داده شده و برنامه درسی اش را یادداشت کند تا بتواند آن را صحیح انجام دهد.

 

تکالیف درسی فرزندتان را انجام ندهید، زیرا اینگونه این باور را در وی تأیید می‌کنید که او خودش نمی‌تواند کارش را انجام دهد.

 

اجازه دهید فرزندتان تکالیفش را خودش انجام دهدو فقط به او در انجام تکالیف کمک کنید. به او بگویید انتظار دارید که او خودش تکالیف خود را انجام دهد و با بزرگ‌تر شدن کودک میزان استقلال فردی انجام تکالیف درسی را بیشتر کنید.

 

فرزندتان باید در حیط آرامی تکالیف درسی خود را انجام دهد و آن‌ها نباید تکالیف خود را جلوی تلویزیون یا جا‌های شلوغ با بی توجهی انجام دهند.

 

برای اینکه کودک مشق‌های خود را با حواس جمع تری بنویسد و درسش را بخواند باید محل انجام تکالیف دارای نور کافی باشد.

 

برای اینکه فرزندتان هنگام انجام تکالیف دچار حواس پرتی نشود، روی میز تحریر او وسایل مورد نیاز برای انجام تکالیفش مانند (مداد، خودکار، نوار چسب، قیچی، خط کش، گونیا، پرگار، کاغذ چک نویس، فرهنگ لغت، تقویم رومیزی و...) را قرار دهید.

 

بر انجام تکلیف کودکتان نظارت کنید و به او دلگرمی بدهید که می‌تواند مستقل تکالیف خود را انجام دهد.

 

به تحسین اهمیت دهید، زیرا تحسین شما اثر زیادی در ایجاد احترام به خود، در فرزندتان و کمک به او در کسب رفتار‌های مناسب جهت انجام تکالیف دارد. پس تلاش‌های فرزندانتان را به طور مستمر تحسین کنید و او را در آغوش بگیرید.

 

برای افزایش انگیزه در انجام تکالیف از تشویق‌های مورد علاقه کودکان مانند پارک رفتن و مهمانی رفتن استفاده کنید و یا جایزه کوچکی برای او تعیین کنید.

 

 

اگر کودک شما در انجام تکالیف کوتاهی نمود، با او مشاجره نکنید، زیرا مشاجره با فرزندان موقعیتی است که بردی به همراه ندارد بلکه با او قاطعانه صحبت کنید. هیچگاه اعتماد به نفس آن‌ها را ضایع نکنید.

 

پس به فرزندتان روشن و قاطع بگویید که انتظار دارید تکالیف را مسئولانه انجام دهد و فقط هر بار در برابر هر بهانه‌ای که فرزند برای انجام ندادن تکالیف می‌آورد درخواست خود را قاطعانه تکرار کنید و به او بگویید هیچ کار دیگری نباید بر انجام تکالیف درسی اش پیشی بگیرد.

 

به فرزندتان بگویید که اگر تکلیف خود را انجام ندهد نمی‌تواند از تفریحاتی مانند تلویزیون تماشا کردن، بیرون رفتن، تلفن به دوستان و... منع می‌شود و از حرف خود کوتاه نیایید. همچنین از تهدید‌های بی معنا که عملی نیستند خودداری نمایید.

 

روی خواسته خود بمانید و هرگز عصبانی نشویید و اگر کودک واکنش‌هایی در برابر خواسته تان مانند گریه کردن و اظهار عجز نمودن، عصبانیت، داد و بیداد کردن و اظهار بی تفاوتی نمود از موضع خود کوتاه نیایید.

 

مشکلات تکلیف درسی فرزندانتان را به معلم او بگویید تا با هم چاره‌ای برای این مشکلات بیاندیشید. اگر کودک تکالیف درسی اش را انجام ندهد با معلمش تماس بگیرید شاید کودک شما مشکلی در یادگیری یا حواس پرتی داشته باشد.

 

اگر فرزندتان تکالیفش را یادداشت نمی‌کند از معلم او بخواهید که تکالیف درسی را برای شما بنویسد. اگر کودک تکالیف درسی اش را درست انجام نمی‌دهد، با معلمش تماس بگیرید تا بداند شما با معلمش هماهنگ هستید.

 

اگر همکلاسی درسخوان کودک شما به شما نزدیک است از او کمک بخواهید و در هفته یکی، دو برنامه بچینید که آن‌ها با هم درس بخوانند تا فرزندتان به درس علاقه یابد.

 

اگر فرزندتان دائما در دیکته کلمات را جا می‌اندازد یا کتاب و دفترهایش را گم می‌کند، او تمرکز کافی ندارد. این وضعیت در صورت ادامه یافتن باعث کاهش علاقه کودک به تحصیل می‌شود. تمرکز پایین یعنی کودک توانایی تداوم و نگهداشتن توجه خود را به روی هدف تعیین شده را ندارد و با کوچک‌ترین محرک‌های محیطی به حواس پرتی و افت عملکرد دچار می‌شود.