فرق غیبت و حقیقت چیست؟

به گزارش خبرگزاری صدا وسیما مرکز خوزستان، حجت الاسلام و المسلمین سیدابوالحسن حسن زاده گفت: غیبت یک حقیقت است، به این معنا که وقتی کسی مرتکب غیبت می‌شود، درحال بازگو کردن یک حقیقت است، اما اجازه بیان آن را ندارد.

وی با بیان اینکه هرچه واقعیت داشته باشد، اجازه گفتن آن را نداریم، افزود: ممکن است کسی ضعف، نقص، مشکلی در زندگی، رفتار و اخلاقش داشته باشد که دیگران از آن مطلع نیستند، ولی نمی‌توانیم آن‌ها را برای دیگران تعریف کنیم.

حجت الاسلام و المسلمین حسن زاده می‌گوید: غیبت یک تهمت، دروغ یا افتراء نیست، بلکه حقیقتی که شخص مجاز به بازگو کردن آن نیست.

کارشناس مسائل مذهبی ادامه داد: اگر مسئله‌ای که بیان می‌شود، دروغ باشد، تهمت محسوب می‌شود و گناه کبیره است، ضمن اینکه غیبت هم جزو گناهان کبیره است.

وی با بیان اینکه خداوند متعال در قرآن صریحا سخن گفتن پشت سر مومن را نهی کرده است، افزود: در قرآن غیبت کردن به خوردن گوشت برادر مومن تشبیه شده که تصور آن نیز سخت است، به عبارت دیگر حقیقت و واقعیت غیبت، خوردن گوشت مردار برادر دینی است.

حجت الاسلام و المسلمین حسن زاده می‌گوید: باتوجه به اینکه غیبت کردن، گناه کبیره است، بنابراین فرد غیبت کننده از عدالت ساقط می‌شود و تا زمانیکه توبه نکند، حتی درصورت ارتکاب به غیبتی دیگر، به عدالت باز نمی‌گردد، بطوریکه نمی‌توان پشت سر وی نماز خواند و شهادتش را پذیرفت، همچنین قضاوت وی نافذ نیست.

وی درخصوص موارد استثنا در غیبت کردن و وجود تکلیفی مهم‌تر گفت: مثلا برای معامله، گفتن حقیقت مربوط به معامله مد نظر جایز است، همچنین برای امر ازدواج، گفتن حقیقت و مشکل دختر یا پسر ایرادی ندارد و غیبت محسوب نمی‌شود، زیرا در مقام مشورت جای دارد.

حجت الاسلام و المسلمین حسن زاده درخصوص کفاره غیبت می‌گوید: باتوجه به اینکه غیبت جنبه اخلاقی و فقهی دارد و در این زمینه باید به کتب فق‌های بزرگ اسلام مراجعه کرد.