دروغ گفتن چه حکمی دارد و چه زمانی جایز است؟

به گزارش خبرگزاری صدا وسیما مرکز خوزستان، حجت الاسلام و المسلمین عبدالحسن حسن زاده گفت: دروغ گفتن گناه است و در دسته گناهان کبیره قرار می‌گیرد و در قرآن به صراحت وعده عذاب برای آن داده شده است.

وی با بیان اینکه در آیه‌های قرآن، احادیث و روایات، انسان را به شدت از کذب نهی شده است، افزود: اگر شخصی برای یکبار مرتکب گناه دروغ گفتن شد، از عدالت خارج می‌شود و دیگر عادل نیست.

حجت الاسلام و المسلمین حسن زاده با بیان اینکه فرد دروغگو نمی‌تواند امام جماعت، قاضی، شاهد و مناصبی که مشروط به عدالت هستند، باشد، ادامه داد:، ولی جایز بودن آن در جایی است که استثنا مهم دیگری وجود دارد و حرمت واجب اهمیت بیشتری نسبت به دروغ داشته باشد.

کارشناس مسائل مذهبی می‌گوید: وقتی جان شخصی و سلامتی در خطر باشد، در این شرایط باید دروغ بگوییم و این امر جایز و واجب و گفتن حقیقت حرام است.

وی دروغ گفتن برای ایجاد صلح و دوستی میان ۲ نفر که با هم اختلاف دارند و می‌تواند به سازش ختم شود، را از دیگر موارد استثنا برشمرد و اضافه کرد: دروغ حرام است، اما نجات جان شخص یا اصلاح میان ۲ نفر واجب است، بنابراین واجب‌ها در اولویت هستند و کذب معصیت محسوب نمی‌شود.

حجت الاسلام و المسلمین گفت: البته دلیلی وجود ندارد که به دروغ واژه مصلحتی اضافه کنیم و هر موردی به وجود آمد به دروغ مصلحتی متوسل شویم، اما این معنا و توجیهی برای دروغ گفتن نیست.

وی می‌گوید: اگر صراحت همراه با احترام با اطرافیان داشته باشیم، انجام آن نیز آسان می‌شود و نمی‌توان جز در مواقع خاص و یاد شده دروغ گفت و گناه کبیره مرتکب می‌شویم.