پخش زنده
امروز: -
خانواده خوبی که حاج قاسم در آن رشد کرد، مادری بود که با مهر و عاطفهٔ سرشارش، وجود حاج قاسم را سیراب کرده بود و پدری که مسیر زندگی حاج قاسم، از مسیر نیک نامیهای او میگذرد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، خاله صغری میگوید: هر جا هر بینوایی بود خانه مش حسن جایش بود، سفره اش به روی همه باز بود؛ همین کارهایش بود که دست حاجی را گرفت.
مثل خاله صغری، هر کدام از اهالی روستای قنات ملک خاطرات زیادی از مرام و منش مرحوم مشهدی حسن دارند. پیرمرد باخدایی که در مردم داری و دستگیری از غریب و آشنا کم نمیگذاشت.
مشهدی حسن کشاورز بود و پایبند به حرام و حلال؛ یکی از اهالی روستا میگوید: حتی یکی دو تا گردو را هم اگر میفهمید از درخت خودش نبوده جدا میکرد کنار میگذاشت که به صاحبش برگرداند؛ این قدر اهل حلال و حرام بود.
سرباز معلمی که سالهای جوانی اش را در مدرسه قنات ملک خدمت کرده، مشهدی حسن را با سخت کوشی و خداباوری به یاد میآورد و میگوید: دستانش همیشه پینه داشت، نماز و روزه اش هم بین اهالی روستا برجسته بود؛ کم حرف بود، ولی وقتی حرف میزد جز سخن نغض نمیگفت.
پیرمردی که از سواد و سرمایه کمترینش را داشت؛ با عادتها و رفتارهای خوبش زبانزد اهل روستا شده بود، مشهدی حسن پدر حاج قاسم بود.
پیرمرد مخلصی که اهالی روستای قنات ملک او را عامل اصلی عاقبت بخیری فرزندانش میدانند.
یکی از پیرمردهای روستا میگوید: او هم مثل من یک کشاورز ساده بود، ولی با همین نام کشاورزی بچه هایش را به اینجا رساند.
زندگی نامه خودنوشت حاج قاسم از دوران کودکی اش سرراستترین نشانیها را از خانواده خوبی که در آن رشد کرده بود، میدهد؛ از مادری که با مهر و عاطفهٔ سرشارش، وجود حاج قاسم را سیراب کرده بود؛ و از پدری که مسیر زندگی حاج قاسم، از مسیر نیک نامیهای او میگذرد.
جوانی که اغلب پای صحبتهای حاج قاسم در روستایشان مینشست، تعریف میکند: بارها در سخنرانی هایش میگفت من اگر سردار شدم مدیون پدرم هستم.
پیرمرد دیگری هم میگوید: همیشه میگفت اگر پدرم بگوید همین جا بمان و نرو، نمیروم. اما پدرش هیچ وقت اجازه نمیداد بماند؛ میگفت باید بروی.
اصلیترین پشتوانه حاج قاسم به اعتقاد اهالی روستای قنات ملک خانوادهای است که در آن بزرگ شده.
خاله صغری که مادر شهید هم هست میگوید: حاجی در روستا نمونه بود. اصلا در عالم نمونه اش وجود ندارد.
او همان قدر که از مشهدی حسن خاطره خوب دارد از حاج قاسم هم دارد. فرزند خلفی که در کنار پدر و مادر تمرین قناعت و سخت کوشی کرد.
دستگیری از مردم را دید و بخشش را در اوج محرومیت تجربه کرد. شاید برای همین است که در فراز پایانی زندگی اش مینویسد: خداوندا! تو را سپاس که مرا از پدر و مادر فقیر، اما متدیّن و عاشق اهل بیت (ع) و پیوسته در مسیر پاکی بهرهمند نمودی. از تو عاجزانه میخواهم آنها را در بهشتت و با اولیائت قرین کنی و مرا در عالم آخرت از درک محضرشان بهرهمند فرما.