دولت آینده و نظام سلامت
سلامت و امنیت، دو اصل مهم برای هرکشوری است و در همه کشورهای دنیا، یکی از مهمترین بحثهای نامزدهای ریاستجمهوری، اعلام برنامههایشان در حوزه سلامت است.
منظور از سلامت، فقط مراقبتهای بهداشتی و درمانی نیست، بلکه لازم است سلامت به عنوان محور توسعه متوازن و اولویت اصلی در قلب سایر سیاستگذاریهای عمومی در سراسر کشور قرار گیرد. مفهوم سلامت در همه سیاست ها، برای تصمیم گیری در تمام شئون اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، امنیتی، صنعتی کشاورزی و ... ضرورتی انکار ناپذیر است که التزام مسئولان تصمیم ساز کشور، به ویژه رئیس جمهور، به این اصل اساسی، برای ایجاد جامعهای مطلوب، ضروری است.
نظام سلامت در هر جامعه و از جمله ایران بر سه رکن اساسی استوار است:
-اقتصاد سلامت
- ساختار سلامت
- نیروی انسانی
ما برای سلامت یک مثلثی را در نظر میگیریم که حکمرانی خوب، میتواند این سه ضلع را به طور جدی ساماندهی کند. یک ضلع از این مثلث، اقتصاد سلامت است. برای این که بتوان خدمات باکیفیتی به مردم ارائه کرد، باید بیمه قوی در اختیار باشد و سهم سلامت از تولید ناخالص داخلی افزایش یابد.
همه اینها با رشد اقتصادی محقق میشود. ضلع دوم این مثلث، اجرا و تعریف ساختار مناسب در بحث سلامت است و ضلع سوم هم نیروی انسانی است. قوانین و مقرراتی که برای این حوزه در نظر گرفته شده، نباید موجب فرسودگی و خستگی کادر درمان شود.