تقویم تاریخ؛ از کشف آرژانتین تا اعدام مبارزین انقلابی

درگذشت سید ابن طاووس، مورخ و ادیب مسلمان
۷۷۸ سال پیش در چنین روزی، پنجم ذیقعده سال ۶۶۴ هجری قمری «رضی الدین، علی بن موسی» معروف به «سید ابن طاووس»، فقیه، محدث، مورخ و ادیب مسلمان درگذشت.

رضى الدین در سال ۵۸۹ ق در شهر حلّه در عراق به دنیا آمد. وى در ابتدا از محضر پدر دانشمند خود، سعدالدین ابوابراهیم و نیز جد بزرگوارش وَرّام ابن ابى فراس استفاده کرد و بعد‌ها از افادات دیگر بزرگان حلّه، بهره ى وافى بُرد. سید ابن طاووس در زهد و تقوا شهره خاص و عام بود و به همین دلیل از قبول هر منصبی در دربار حاکمان عباسی امتناع ورزید. ابن طاووس در بین دانشمندان و عالمان آن زمان از اعتبار والایی برخوردار بود و شهرت او بیشتر مرهون نقل روایات اخلاقی و کلامی و همچنین پارسایی وی بوده است. او از دانشمندان پرکار مسلمان به شمار می‌رفت، چنانکه آثار متنوعی در علم کلام، اخلاق، فقه و حدیث از او به جای مانده و بسیاری از آثار او بار‌ها ترجمه و چاپ شده است. یکی از تالیفات مهم ابن طاووس به نام «اللهوف» (al-Lohoof) در باره وقایع روز عاشوراست که از کتب معتبر تاریخ اسلام به شمار می‌رود. کتاب مهم دیگر او «الملاحم و الفتن» (al-malahem val-fetan) نام دارد که در مورد رویداد‌های قبل و هنگام ظهور حضرت مهدی (عج) است. سیدبن طاووس، شاگردان فاضلى پرورش داد که پدر علامه حلى و علامه حلى از آن جمله اند. در اواخر عمر سیدبن طاووس و حضور او در بغداد، این شهر در محاصره لشکریان متوحش مغول قرار گرفت. هلاکوخان مغول در این هنگام سید را فراخوانده، امان نامه اى براى او و یارانش صادر کرد. سید که در پى راهى براى بیرون بُردن مؤمنان از پایتخت بود، هزار تن را گرد آورده، با حمایت سربازان هلاکوخان، آنان را به حِلّه رساند. سرانجام سید بن طاووس، در ۵ ذیقعده سال ۶۶۴ ق دعوت حق را لبیک گفت و به دیدار معبود شتافت.