در مکتب نهج البلاغه
علل نکوهش کوفیان
خطبه ۶۹ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه را در این مطلب وب گردی دنبال کنید.
به گزارش وب گردی خبرگزاری صداوسیما؛ در این مطلب وب گردی قصد داریم، خطبه شماره ۶۹ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه با ترجمه محمد دشتی را مرور نماییم، ضمنا صوت خوانش خطبه و ترجمه آن ضمیمه شده است.
در سال ۳۹ هجرى پس از شنیدن غارتگرى هاى فرماندهان معاویه در «عین التّمر» در نکوهش کوفیان فرمودند:
چه مقدار با شما کوفیان مدارا کنم چونان مدارا کردن با شتران نو بارى که از سنگینى بار، پشتشان زخم شده است، و مانند وصله زدن جامه فرسوده اى که هر گاه از جانبى آن را بدوزند، از سوى دیگر پاره مى گردد هر گاه دسته اى از مهاجمان شام به شما یورش آوردند، هر کدام از شما به خانه رفته، درب خانه را مى بندید، و، چون سوسمار در سوراخ خود مى خزید، و، چون کفتار در لانه مى آرمید. سوگند به خدا ذلیل است آن کس که شما یارى دهندگان او باشید، کسى که با شما تیر اندازى کند گویا تیرى بدون پیکان رها ساخته است. به خدا سوگند، شما در خانهها فراوان، و زیر پرچم هاى میدان نبرد اندکید، و من مى دانم که چگونه باید شما را اصلاح و کجى هاى شما را راست کرد، امّا اصلاح شما را با فاسد کردن روح خویش جایز نمى دانم. خدا بر پیشانى شما داغ ذلّت بگذارد، و بهره شما را اندک شمارد، شما آنگونه که باطل را مى شناسید از حق آگاهى ندارید، و در نابودى باطل تلاش نمى کنید آن سان که در نابودى حق کوشش دارید.
۶۹- و من کلام له (علیه السلام) فی توبیخ بعض أصحابه:
کَمْ أُدَارِیکُمْ کَمَا تُدَارَى الْبِکَارُ الْعَمِدَةُ وَ الثِّیَابُ الْمُتَدَاعِیَةُ کُلَّمَا حِیصَتْ مِنْ جَانِبٍ تَهَتَّکَتْ مِنْ آخَرَ کُلَّمَا أَطَلَّ عَلَیْکُمْ مَنْسِرٌ مِنْ مَنَاسِرِ أَهْلِ الشَّامِ أَغْلَقَ کُلُّ رَجُلٍ مِنْکُمْ بَابَهُ وَ انْجَحَرَ انْجِحَارَ الضَّبَّةِ فِی جُحْرِهَا وَ الضَّبُعِ فِی وِجَارِهَا الذَّلِیلُ وَ اللَّهِ مَنْ نَصَرْتُمُوهُ وَ مَنْ رُمِیَ بِکُمْ فَقَدْ رُمِیَ بِأَفْوَقَ نَاصِلٍ إِنَّکُمْ وَ اللَّهِ لَکَثِیرٌ فِی الْبَاحَاتِ قَلِیلٌ تَحْتَ الرَّایَاتِ وَ إِنِّی لَعَالِمٌ بِمَا یُصْلِحُکُمْ وَ یُقِیمُ أَوَدَکُمْ وَ لَکِنِّی لَا أَرَى إِصْلَاحَکُمْ بِإِفْسَادِ نَفْسِی أَضْرَعَ اللَّهُ خُدُودَکُمْ وَ أَتْعَسَ جُدُودَکُمْ لَا تَعْرِفُونَ الْحَقَّ کَمَعْرِفَتِکُمُ الْبَاطِلَ وَ لَا تُبْطِلُونَ الْبَاطِلَ کَإِبْطَالِکُمُ الْحَقَّ.