در مکتب نهج البلاغه
هنگامه "فزت و رب الکعبه"
خطبه ۷۰ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه را در این مطلب وب گردی دنبال کنید.
به گزارش وب گردی
خبرگزاری صداوسیما؛ در این مطلب وب گردی قصد داریم، خطبه شماره ۷۰ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه با ترجمه محمد دشتی را مرور نماییم، ضمنا صوت خوانش خطبه و ترجمه آن ضمیمه شده است.
در سال ۴۰ هجرى سحر گاهى که حضرت علي عليه السلام ضربت خورد، فرمود:
همان گونه که نشسته بودم، خواب چشمانم را ربود ، رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) را دیدم، پس گفتم اى رسول خدا، از امّت تو چه تلخىها دیدم و از لجبازى و دشمنى آنها چه کشیدم
پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) فرمود: نفرینشان کن. گفتم: خدا بهتر از آنان را به من بدهد، و به جاى من شخص بدى را بر آنها مسلّط گرداند.
(کلمه «أود» یعنى کجى و انحراف و «لدد» یعنى دشمنى و خصومت، و این از فصیحترین کلمات است)
۷۰- و قال (علیه السلام) فی سحرة الیوم الذی ضرب فیه:
مَلَکَتْنِی عَیْنِی وَ أَنَا جَالِسٌ فَسَنَحَ لِی رَسُولُ اللَّهِ (صلى الله علیه وآله) فَقُلْتُ یَا رَسُولَ اللَّهِ مَا ذَا لَقِیتُ مِنْ أُمَّتِکَ مِنَ الْأَوَدِ وَ اللَّدَدِ فَقَالَ ادْعُ عَلَیْهِمْ فَقُلْتُ أَبْدَلَنِی اللَّهُ بِهِمْ خَیْراً مِنْهُمْ وَ أَبْدَلَهُمْ بِی شَرّاً لَهُمْ مِنِّی.
قال الشریف: یعنی بالأود الاعوجاج و باللدد الخصام، و هذا من أفصح الکلام.