آیا سیاهچاله، پلی به جهان دیگر است؟

به گزارش گروه وب گردی خبرگزاری صدا و سيما، با دیدن این متن ما به سرعت به نظریه نسبیت عام فکر می کنیم ولی، مطالعات نشان می‌دهد هنگامی که ماده توسط سیاهچاله بلعیده می‌شود، ممکن است به درون کیهانی دیگری که داخل سیاهچاله قرار دارد فرو بریزد یا درون گذرگاه کرم چاله مانندی که به سیاهچاله دیگری ارتباط دارد به دام بیفتد. 

فرضیه‌ای که وجود سیاهچاله‌ها را پیش بینی کرد – نسبیت عام- عنوان می‌کند که تمام مواد درون سیاهچاله با فشرده شدن تبدیل به یک نقطه مرکزی با چگالی بینهایت می‌گردند که “تکینگی” نامیده می‌شود. کریستین بوهمر از دانشگاه لندن می‌گوید”، اما بعد از آن همه چیز از نظر ریاضی تجزیه و خرد می‌شود. ما می‌خواهیم که این “تکینگی” از پدیده سیاهچاله حذف شود”.
پژوهشگران زیادی بر این عقیده هستند که یک فرضیه جدید و جهانشمول که گرانش و تاثیرات کوانتمی را به هم پیوند دهد قادرخواهد بود این موضوع را حل کند. نظریه ریسمان از شناخته شده‌ترین این جایگزین‌ها می‌باشد.

اما در این باره بوهمر و همکاران وی از دیدگاه دیگری بنام ” گرانش کوانتوم حلقوی” استفاده می‌کنند که رقیب فرضیه ریسمان می‌باشد. بر اساس این فرضیه فضا-زمان بعنوان شبکه‌ای از حلقه‌های انتزاعی تعریف می‌شود که بخش‌های کوچکی از فضا را به هم متصل می‌کنند.

قبلا از فرضیه گرانش کوانتوم حلقوی در مقابل ایده تکینگی استفاده شده بود. این فرضیه پیشنهاد می‌کند که بجای یک بیگ بنگ، کیهانی اولیه دچار رمبش شده و سپس طی یک “جهش بزرگ” به سمت بیرون منفجر شد!