بزرگترین اجرام در کیهان
۱۰ انتخاب برتر برای بزرگترین اجرام در کیهان را در این مطلب، به شما معرفی خواهیم کرد.
به گزارش گروه وب گردی
خبرگزاری صدا و سیما، شاید برای شما هم چنین سوالی پیش آمده باشد که بزرگترینها در دنیای پیرامون ما کدام اجسام میباشند. اگر تاکنون در نزدیکی اهرام مصر و یا برج دبی ایستاده باشید عظمت و بزرگی این سازهها شما را حیرت زده خواهند نمود. اما آنچه در این مقاله به برسی آن خواهیم پرداخت به چنان ساختارهای عظیمی در جهان اشاره دارد که حتی تصور اندازه برخی از آنها نیز دشوار است.
در ادامه این مطلب، ۱۰ انتخاب برتر برای بزرگترین اجرام در کیهان را به شما معرفی خواهیم نمود. در این مقاله با بزرگترین سیاره، بزرگترین ستاره، بزرگترین سنگ آسمانی، بزرگترین سیاهچاله، بزرگترین کهکشان، و دیگر ساختارهایی از کیهان آشنا خواهید شد که شاید تاکنون حتی نام آنها را نیز نشنیده باشد. اینها بزرگترین اجرام در جهان هستی میباشند:
۱۰ - بزرگترین سیارک
"سرس" بزرگترین سیارکی (asteroid) است که تاکنون شناسیایی شده است. این سیارک در حدود ۶۰۰ مایل (به بزرگی کالیفرنیا) قطر دارد. سرس آنقدر عظیم است که نیروی گرانشی اش آنرا وادار به داشتن شکلی کروی نموده و همچنین لقب "سیاره کوتوله" با آن داده شده است. این سیارک آنقدر بزرگ است که شامل ۲۵% درصد از جرم کمربند سیارکها میباشد. اگر شما کلیه اجرام موجود در کمربند سیارکها را در کنار یکدگیر جمع کنید، جسم حاصله تنها ۲.۵ برابر از سرس بزرگتر خواهد بود.
۹- بزرگترین سیاره
سیاره TRES۴ که در صورت فلکی هرکول واقع شده است دارای قطری ۷۰% بزرگتر از سیاره مشتری است، اگرچه جرم آن هشتاد درصد از مشتری کمتر میباشد. این بزرگترین سیارهای است که تاکنون شناسایی نموده ایم.
بروزرسانی: یافتههای علمی جدید نشان میدهد که ظاهراً سیاره فراخورشیدی WASP-۱۷b حتی از سیاره TRES۴ نیز بزرگتر است. باوجود اینکه شعاع آن دوبرابر سیاره مشتری است، تنها نیمی از جرم مشتری را داراست. این حتی آنرا در درجهای سبکتر از سیاره TRES۴ قرار داده است.
۸- بزرگترین ستاره
VY Canis Majoris بزرگترین ستارهای است (در قطر) که تاکنون شناسایی شده است. این ستاره از خانواده ستارگان مشهور به "غولهای قرمز" میباشد. قطر این ستاره ۲۰۰۰ بار بزرگتر از خورشید است و برای پرسرعتترین اتومبیل جهان ۲۶۰۰ سال زمان نیاز است تا مسیر دور آن را یکبار پیمایش نماید. اگر شما ستاره VY Canis Majoris را جایگزین خورشید منظومه شمسی نمایید، شعاع آن از سیاره زحل عبور خواهد نمود (برای مقایسه اندازه آن با خورشید به تصویر مقابل نگاه کنید)
۷- بزرگترین سیاه چاله
سیاه چالهها از لحاظ فیزیکی مناطق عظیمی از فضا نمیباشند. اما با نظر گرفتن جرم بسیار بالای آنها، سیاه چالهها از جمله بزرگترین اجرام موجود در کیهان قلمداد میشوند. quasar OJ۲۸۷ بزرگترین سیاه چالهای است که ما تاکنون شناسایی نموده ایم. بر اساس محاسبات تخمین زده میشود که این سیاه چاله بسیار عظیم جرمی معادل با ۱۸ میلیارد برابر جرم خورشید داشته و در مرکز یک کهکشان واقع شده است. برای درک بهتر، این سیاه چاله را جسمی در نظر بگیرید که از کل منظومه شمسی ما نیز بزرگتر است؛ و اگر میخواهید بدانید یک سیاه چاله تا چه اندازه میتواند بزرگ باشد؟ بر اساس تحقیقات دانشمندان هیچ محدودیتی در این زمینه وجود ندارد!
بروزرسانی (۱۱/۲۸/۲۰۱۲): یافتههای جدید علمی هر روزه ما را شگفت زده مینمایند. محققان دانشگاه تگزاس، با بکارگیری تلسکوپ Hobby-Eberly، سیاه چاله تازهای را یافته اند که این سیاه چاله در حال حاضر به عنوان بزرگترین ابرسیاه چاله شناخته میشود. این سیاه چاله در مرکز کهکشان NGC ۱۲۷۷ واقع شده است. این سیاه چاله آنقدر عظیم است که ۱۴ درصد از جرم کل کهکشان را به خود اختصاص داده است.
۶- بزرگترین کهکشان
یک ابرکهکشان، کهکشانی است که با بسیاری از کهکشانهای دیگر ادغام شده و آنها در مرکز خوشه کهکشانی واقع شده اند. تاکنون بزرگترین نمونهای که شناسایی گشته است، بر اساس توافقات ابر-کهکشان IC۱۱۰۱ میباشد. اندازه آن ۶ میلیون سال نوری میباشد و این در حالیست که کهکشان راه شیری دارای اندازهای تنها معادل ۱۰۰ هزار سال نوری است. (یعنی اگر با سرعت نور حرکت نمایید، زمانی معادل ۱۰۰ هزار سال طول میکشد تا از یک سمت کهکشان، به سمت دیگر بروید)
IC۱۱۰۱، تقریباً ۶۰ برابر از کهکشان ما بزرگتر میباشد.
۵- نواحی رادیویی
همانطور که ماده در معرض یک سیاهچاله تحلیل میرود، در سرعتهای بالا و در قطبهای سیاهچاله ها، مقداری از ماده و انرژی به بیرون پرتاب میشود. این تشعشعات به شکل نواحی بسیار عظیم و جریانهایی از انرژی رادیویی بوده که با یک تلسکوپ رادیویی قابل مشاهده میباشند. بزرگترین نمونه مشاهده شده تاکنون در کهکشان ۳C۲۳۶ واقع در صورت فلکی اسدالاصغر (شیر کوچک) میباشد. اندازه آن محدودهای در حدود ۴۰ میلیون سال نوری است. اندازه این جریانها از یک سو تا سوی دیگر، حتی از بزرگترین کهکشانها نیزعظیمتر میباشند.
۴- حبابهای آلفا لیمان
این حبابها فاز حاصل از تولد خوشههای کهکشانی و با عمری بسیار کوتاه میباشند. آنها یک جسم بی شکل پر شده از گاز بوده که به طور کامل منعقد نشده و یا هنوز به محدوده گرانشی و یکپارچگی نرسیده اند. آنها از لحاظ شکل ظاهری شبیه یک جانور تک سلولی یا ماهی ژلهای میباشند. بزرگترین نمونه شناسایی شده دارای وسعتی معادل ۲۰۰ میلیون سال نوری بوده و در صورت فلکی دلو قرار گرفته است.
۳- Bootes Void
کهکشانها معمولاً در خوشهها مقیم شده اند. حتی کهکشان ما (راه شیری) نیز اینچنین است. این خوشهها به آهستگی و به واسطه نیروهای گرانشی به یکدیگر متصل شده و در گروههایی در امتداد فضا/زمان بسط مییابند. اما سایر بخشهای غیرمقیم چطور؟
بزرگترین آنها "Bootes Void" خوانده میشود. این ناحیه "تهی"، منطقهای با وسعت ۲۵۰ میلیون سال نوری میباشد. منطقهای آنقدر وسیع که در آن ۲۵۰۰ کهکشان راه شیری را میتوان در کنار یکدیگر قرار داد. تهیگاهها مانند حفرههایی در کیهان میباشند و "Bootes Void" بزرگترین آنهاست.
۲- ابرخوشه شپلی
این عظیمترین شی به هم پیوسته با نیروی گرانش است که ما تاکنون میشناسیم. ابرخوشه شپلی مجموعهای از کهکشان هاست که محدوده آن بالغ بر ۴۰۰ میلیون سال نوری میباشد. این بدان معناست که کهکشان راه شیری ما ۴۰۰۰ برابر کوچکتر از این ساختار است و عبور از آن حتی برای پرسرعتترین فضاپیماها تریلیونها سال به طول خواهد انجامید.
۱- شبکه کیهانی
اکثر ستاره شناسان بر این باورند که بزرگترین ساختار در جهان هستی، شبکه کیهانی است. این شبکه را میتوانید مانند داربستی بی انتها از خوشهها و ابرخوشههای کهکشانی احاطه شده با ماده تاریک در نظر بگیرید که دارای ساختاری شبیه به شبکهای سه بعدی ازتارهای عنکبوت است. خوشههای کهکشانی و ماده تاریک "هاب"هایی را میسازند که رشتههای کهکشانها این هابها را به یکدیگر متصل نموده و شبکهای شبیه به تصویر روبرو اینجا مینمایند.
و، اما این شبکه تا چه اندازه بزرگ است؟ اگر کهشکان راه شیری یک دانه خشخاش بود، آنگاه شبکه کیهانی از جهان قابل مشاهده، به اندازه استادیوم 'رز باول' میبود.
مطالب علمی طرفداران زیادی خصوصا بین جمعیت جوان تر جامعه داره پدر کشورهای شرق و غرب عالم روی آن خیلی سرمایه گذاری می کنند .
این مطلب شما جالب است اما ترجمه و ساختار آن کاملا غیر ملموس برای یک ایرانی و حتی یک غیر آمریکایی غربی است. به این علت که کلمات ترجمه نشده زیادی در متن وجود دارد که فهم آن را دشوار می کند علاوه بر این از مقیاس متریک استفاده نشده و مثلا اندازه قطر یک سیارک با مقیاس مایل که تنها برای مردم آمریکا شناخته شده و قابل درک است اعلم شده در نظر داشته باشید که حتی در اروپا هم این مقیاس برای اکثریت مردم ناشناخته است و می بایست به مقیاس متریک تبدیل می شد بدتر از آن مقایسه اندازه ها با ایالات آمریکا یا ورزشگاههای آمریکایی است یعنی انتظار دارید خواننده ایرانی آنقدر شیفته آمریکا باشد که حتی به آمریکا سفر کرده و با ابعاد ایالات و یک ورزشگاه خاص این کشور آشنا باشد یا در جای دیگری برای تفهیم بزرگی یک شبی به اندازه برج دبی یا اهرام مصر اشاره شده که بعید است همه یا بخش بزرگی از مردم ایران با آن آشنا باشند
خیلی راحت می شد ابعاد را به متر و کیلومتر و مقیاس را با پهنای ایران مقایسه کرد و برای بلندی سازه برج میلاد در تهران یا بلندی قله دماوند را مثال زد.
به هر حال مطلب از نظر موضوع جذاب است اما خواننده کنجکاو را سرخورده کرده و او را به سمت و سوی منبع آمریکایی مطلب سوق می دهد تا با مطالعه آن حس کنجکاوی خود را اغنا کند.
موفق باشید.