حکمت شماره سی و هفتم از کتاب ارزشمند نهج البلاغه را در این مطلب وب گردی دنبال کنید.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما؛ در این مطلب وب گردی قصد داریم، حکمت شماره سی وهفتم کتاب ارزشمند نهج البلاغه با ترجمه سيد جعفر شهيدي را مطرح نماییم، ضمنا متن حکمت و ترجمه آن همراه با صوت ضمیمه شده است.
چون دهقانانان [ شهر ] انبار هنگام رفتن امام به شام او را دیدند، براى وى پیاده شدند و پیشاپیشش دویدند.
فرمود: این چه کار بود که کردید؟ گفتند: عادتى است که داریم و بدان امیران خود را بزرگ مى شماریم.
فرمود: به خدا که امیران شما از این کار سودى نبردند، و شما در دنیایتان خود را بدان به رنج مى افکنید و در آخرتتان بدبخت مى گردید؛ و چه زیانبار است رنجى که کیفر در پى آن است، و چه سودمند است آسایشى که با آن از آتش امان است.