کودک شما عاشق تلویزیون است؟
تماشای برنامههای نامناسب تلویزیونی، مانند برنامههای دارای صحنه خشن یا جنسی، پیامدهای تمایل به پرخاشگری و بلوغ زودرس کودکان را دارد.
به گزارش گروه وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، قاعده کلی این است که هر چه میتوانید کودکان را از تلویزیون دور نگه دارید.
تلویزیون، رسانهای یک سویه بوده و تماشاگر در برابر آن تنها یک دریافت کننده منفعل است. بنابر این، وقتی کودک مدام مقابل تلویزیون مینشیند، مدارهای مغزی او نیز بر مبنای انفعال شکل میگیرند. (دوران کودکی مهمترین مقطع زمانی برای شکلگیری مدارهای مغزی است.) چنین کودکی از خلاقیت و توان یادگیری ذهنی کمتری نسبت به همسنهای مشابه خود برخوردار خواهد بود.
همچنین تماشای تلویزیون اگر جای روابط رو در رو را بگیرد، میتواند در رشد اجتماعی کودک، اثرات منفی بگذارد و او را خجول، گوشهگیر و منزوی بار بیاورد.
تماشای برنامههای نامناسب برای کودکان، مانند برنامههای دارای صحنههای خشن یا جنسی نیز پیامدهای تمایل به پرخاشگری و بلوغ زودرس دارد.
در زیر خلاصهای از چند پژوهش علمی در این باره را نقل میکنیم:
* آیا نظر آکادمی پزشکی اطفال آمریکا علیه تماشای برنامههای تلویزیونی از سوی کودکان زیر ۲ سال است؟
- بله!
در سال ۱۹۹۹، آکادمی پزشکی اطفال آمریکا بیانیهای رسمی در مورد رسانه و کودکان منتشر کرد.
خلاصه بیانیه:
"متخصصین اطفال باید از والدین بخواهند تا تماشای تلویزیون برای کودکان زیر ۲ سال را منع کنند. هرچند برنامههای تلویزیونی ویژهای برای این گروه سنی ساخته میشود، اما تحقیقات در خصوص توسعه اولیه مغز کودکان نشان داده است که این رده سنی نیاز اساسی به برقراری ارتباط مستقیم با والدین و مراقبت کنندگان اصلی خود دارند. از جمله اصلیترین نتایج این تعامل مستقیم، رشد مغزی سالم، تکامل اجتماعی، احساسی و همچنین مهارتهای شناختی است. از این رو توصیه میشود از قرارگیری این رده سنی در معرض برنامههای تلویزیونی خودداری شود. "
* آیا در زمینه تأثیر تلویزیون بر توسعه مغزی، تفاوتی میان کودکان دختر و پسر وجود دارد؟
- خیر
تفاوت در نحوه استفاده از تلویزیون از سوی کودکان دختر و یا پسر، تا قبل از دوره پیش دبستانی ظاهر نمیشود اما پس از این زمان پسرها بیشتر به بازیهای ویدئویی و همچنین تقلید رفتارهای تهاجمی در برنامههای تلویزیونی روی میآورند.
* آیا یک کودک نوپا قادر است مفاهیمی را درک کند که از سوی برنامههای تلویزیونی انتقال مییابد؟
به احتمال زیاد میزان درک کودک از برنامههای تلویزیونی، بسیار فراتر از سطح انتظار ما است. با این وجود نیاز به تحقیقات بیشتری خواهیم داشت. سنجش درک مطلب کودکان از برنامههای تلویزیونی به هیچ عنوان کار آسانی نیست. در ادامه نتایج حاصل از مطالعات مختلف را بدانید:
- هنگامی که محتوای تلویزیونی برای کودک قابل درک نباشد، به تدریج سطح توجه وی نسبت به برنامه مورد نظر افت خواهد کرد.
با افزایش سن کودکان سطح شناخت شان نیز بالا میرود و لذا مدت زمانی که کودک مستقیم به صفحه نمایش تلویزیون توجه میکند، بیشتر میشود؛ بنابر این والدین نباید از افزایش علاقه کودک به تلویزیون شگفت زده شوند.
- جالب است بدانید که کودکان دو ساله قادر به شناسایی برندهای خاصی هستند که از سوی تلویزیون یا رفتار والدین تبلیغ میشوند.
- کودکان یک ساله قادر به الگوبرداری از بازیگران برنامههای محبوب خود هستند. به عنوان مثال اگر بازیگر مورد نظر به جسمی واکنش منفی نشان دهد، کودک نیز این عکس العمل احساسی را دریافت کرده و رفتاری مشابه از خود بروز میدهد.
* آیا تماشای برنامههای تلویزیونی منجر به چاقی میشود؟
مطالعات نشان داده اند که تبلیغات خوراکیهای مختلف در تلویزیون، منجر به از میان بردن "فرصت انتخاب سالم" از سوی بیننده خواهند شد.
در سال ۲۰۰۶، آکادمی ملی پزشکی آمریکا (NAM) گزارشی تحت عنوان "بازاریابی مواد غذایی برای کودکان و نوجوانان؛ تهدید یا فرصت؟ " منتشر کرد. این گزارش به درخواست کنگره آمریکا و با حمایت مرکز کنترل و پیشگیری بیماریها ارائه شد.
خلاصه گزارش:
- تبلیغات مواد غذایی میتواند سلامت دراز مدت کودکان را در معرض خطرات جدی قرار دهد.
- مدت زمانی که روزانه هر کودک به تماشای تلویزیون مشغول است، میتواند بر میزان چاقی وی تأثیرگذار باشد. کودکانی که در اتاق خواب خود تلویزیون داشته اند (۴۰ درصد از نمونه بررسی شده)، تمایل بیشتری به تماشای برنامههای تلویزیونی نشان داده اند و به تبع نیز چاقتر بوده اند.
* آیا روشن بودن تلویزیون در خارج از محدوده حضور کودک (به عنوان مثال در اتاقی دیگر) مهم است؟
- بله! روشن بودن تلویزیون در فضای پس زمینه میتواند نفوذی مخرب در مغز کودکان داشته باشد.
خلاصه مطالعهای که از سوی گروهی از محققان انجام شده و در مجله American Behavioral Scientist نیز به چاپ رسیده است:
در خانههایی که تلویزیون اکثر مواقع روشن است (حتی اگر بینندهای هم نداشته باشد)، اولاً میزان تمایل کودکان به مطالعه کمتر از بقیه همسالان خودشان است.
ثانیاً محدوده تمرکز (مدت زمانی که کودک قادر به تمرکز بر کاری مهم است) در کودکانی که تلویزیون خانه آنها در فضای پس زمینه دائما فعال بوده، به طرز قابل توجهی پایینتر است؛ بنابر این تا جایی که ممکن است تلویزیون را خاموش کنید.
* آیا تلویزیون میتواند به توسعه زبان کودک کمک کند؟
- بله و خیر! تأثیر تلویزیون بر توسعه زبانی کودک، وابستگی زیادی به محتوای تماشا شده دارد.
تحقیقات مختلف نشان داده اند که تماشای برنامههای مناسب کودکان، منتج به تقویت دایره واژگان و همچنین مهارت بالاتر در مکالمه و استفاده از کلمات در کودکان ۳۰ ماهه خواهد شد اما تماشای برنامههای رده سنی بزرگسالان عملاً به کاهش قابلیت استفاده از دایره واژگان در کودک منجر میشود، احتمالاً به این دلیل که ساختارهای مغزی کودک را ناهمگون میسازند.
با این حال علم و تجربه ثابت کرده اند که یادگیری زبان و توسعه دایره واژگان در ارتباطات دوسویه اجتماعی (خانواده، مهدکودک و غیره) بهتر اتفاق میافتد. بنابر این با کودک خود به هر بهانهای و مدام حرف بزنید.
* آیا توجه به محتوایی که کودکان نوپا تماشا میکنند، اهمیت دارد؟
- بله!
برنامههایی که مناسب سن کودکان طراحی شده اند، میتوانند مورد توجه قرار گیرند اما اگر والدین - یا یکی از آنها - کودک را در تماشای این برنامهها همراهی کنند، بار آموزشی و تربیتی بهتری خواهد داشت. کودک باید شخصاً مسائل را تجربه کند و بیازماید، نه این که تنها در صفحه تلویزیون ببیند.
بنابر این، حضور یک بزرگتر در کنار کودک میتواند کمک کند تا آموختههای تلویزیونی به تجربههای عینی تبدیل شود.
* آیا قوانین وضع شده توسط والدین بر تمایل به تماشای تلویزیون از سوی کودک تأثیر میگذارد؟
- بله اما همانطور که میدانید همه قوانین یکسان نیستند و منتج به نتیجه مشابهی نخواهند شد.
زمانی که صحبت از وضع قوانین تربیتی میشود، با تنوع بالایی روبرو خواهیم بود. به عنوان مثال در مطالعهای که اخیرا انجام شده است، والدین از نظر وضع قوانین تربیتی به گروههای مختلفی دسته بندی میشوند. برخی از آنها معتقد به قوانین برنامهای محدود کننده مانند تماشا نکردن تلویزیون یا تماشای برنامهای خاص هستند.
شماری دیگر، از قوانین زمانی مانند بازهای که تلویزیون میتواند روشن باشد، پیروی میکنند.
نتایج این تحقیق بسیار جالب است: والدینی که قوانین زمانی وضع کرده اند، سطح بالاتری از موفقیت را نسبت به والدین پیرو قوانین برنامهای گزارش داده اند. در واقع کودکان این خانوادهها زمان کمتری را صرف تماشای تلویزیون میکنند.
بکوشید کودکان شما بیش از دو ساعت در شبانه روز تلویزیون نبینند و البته زیر دو سالهها را کلاً از تماشای تلویزیون دور کنید. هر چند برخی منابع علمی بر آن هستند که تماشای تلویزیون تا ۵ سالگی ممنوع است.