کتابچه ای در معرفی فرش ایران؛
قدردان فرش ایرانی باشیم
مرکز ملی فرش ایران با همکاری مجله هالی، کتابچه ای برای معرفی فرش ایران به زبان انگلیسی منتشر کرد.
"The Persian Carpet: Heritage, Craft, Design” در معرفی و اطلاع رسانی ترویجی فرش دستباف ایران انتشار یافت.
این کتابچه به زبان انگلیسی و با طراحی و تنظیم مجله بین المللی هالی برای مخاطبان برون مرزی فرش ایران آماده و منتشر شده است و در آن به ابعاد گوناگون این هنر- صنعت از جمله تاریخ فرش ایران، نمونه های موزه ای دستبافته ها، فرایند تولید فرش از طراحی تا بافت و رنگرزی، تنوع دستبافته های ایرانی و... پرداخته شده است.
کتابچه معرفی مواد اولیه فرش منتشر شد
همچنین کتابچه ای برای شناخت مواد اولیه فرش دستباف به همت مرکز ملی فرش ایران و به زبان انگلیسی منتشر شد.
به گزارش روابط عمومی مرکز ملی فرش ایران، این کتابچه با هدف تاکید بر ریشه طبیعی الیاف مصرفی در فرش دستباف ایران (پشم، ابریشم و پنبه) برای مخاطبان برون مرزی منتشر شده است.
این کتابچه در سه فصل مجزا به معرفی انواع لیف های به کار رفته در فرش دستباف ایران و منشاء طبیعی (گیاهی- جانوری) آنها پرداخته است و چگونگی فراوری و آماده مصرف شدن در دستبافته ها را نشان می دهد.
این کتابچه را مرکز ملی فرش ایران در 56 صفحه و به زبان انگلیسی در نخستین روزهای سال جدید آماده ارایه به مخاطبان کرده است.
قدر فرش ایرانی را بدانیم
یک پژوهشگر و محقق فرش ایرانی گفت: فرش ایرانی سالهای سال است که قدر و منزلت جهانی دارد و مصرف کننده ایرانی هم باید قدردان باید و استقبال کند.
خانم ژیلا رسام عرب زاده گفته است : مواد اولیه فرش دستباف ارگانیک و از پشم گوسفند و یا الیاف گیاهی است از بروز انواع دردهای مفصلی در دست و پا جلوگیری می کند و بسیاری از بیماری های پوستی و عفونی هم ایجاد نمی شود.
عمر فرش دستباف ایرانی با کیفیت بالا به 100 سال هم می رسد که این مزیت در فرش
هایی که با جنس پلی استر تولید می شوند نیست.
همچنین حمایت مردم از این صنعت زمینه ساز ارتقای بیش از گذشته این صنعت در کشور است و تولید و اشتغال را در کشور تقویت می کند.
دستگاه های دولتی می توانند موسسات آموزشی و تولیدی ایجاد کنند که بافندگان فرش در مناطق مختلف کشور در این موسسات هم آموزش های لازم و استاندارد را بگذرانند و هم در کارگاه های تولیدی آن اشتغال داشته باشند.
بنابراین گزارش کارشناسان معتقدند فرش هایی که در موسسات آموزشی و تولیدی تولید می شود به دلیل وجود امکانات خوب و نیروی انسانی که اشتغال ثابت پیدا کرده است دارای کیفیت بالایی است و همچنین چون مواد اولیه از واسطه گران خریداری نشده قیمت تمام شده فرش دست بافت ایرانی را به حداقل می رساند.
زمانی که فرش تولید شده بافندگان مستقیم و با قیمت خوب خریداری نمی شود راه ورود سوداگران و واسطه ها باز می شود که این افراد با پایین ترین نرخ فرش ها را از تولید کنندگان خریداری و با بالاتری نرخ ممکن به مصرف کنندگان عرضه می کنند.
فرش ایران ؛ نقش راهبری در بازارهای بین المللی دارد ، بی رقیب
فرش دستباف ایرانی چون عصاره تمدن انسانی و هنری تاریخی است در منظر همه جهانیان فقط به نام ایران شناخته می شود و هیچ کس توان رقابت ندارد و حتی چین هم به مشتری خوب تبدیل شده است.
طبق روایات شاهنامة فردوسی، آغاز فرشبافی، رشتن و بافتن به زمان تهمورث یعنی زمان پیشدادیان باز میگردد. در تاریخ طبری از فرشهایی که با مو و پشم حیوانات در این دوره بافته شده سخن رفته است.
قدیمیترین نشانه از هنر قالیبافی به عصر مفرغ باز میگردد این نشانه یک کارد قالیبافی است که از گورهای عهد مفرغ ترکمنستان و شمال ایران یافت شده است. در شهر سوخته (دشت سیستان ـ جنوب شرقی ایران) نیز فرشهای حصیری و پارچه و ابزارهای بافندگی به دست آمده که متعلق به 2800-2500 پیش از میلاد است. در دورة هخامنشیان، به نقل از گزنفون، شهر کهن ساردیس به قالیهای گرهباف خود فخر میکرده که به نقشهای حاشیه و هیکلهای مردان و شیردالهای افسانهای آراسته بوده است.
کهنترین قالیها به ترتیب: قالی کشف شده در نقش برجستة کاخ نینوا، فرش پازیریک از پنجمین گور اقوام سکایی، تکه فرش قومس (دوران ساسانیان)، فرش آناتولی (13-14م).
از دورة اشکانیان تنها میتوان به فرش مقبرة لوکان چین اشاره کرد که به عقیدة پژوهشگران پشم آن از قفقاز (که در ان زمان متعلق به ایران بود) است. از دورة ساسانیان نیز تکه فرش قومس و فرش تاریخی و جواهرنشان بهارستان که در تالار بار عام کاخ تیسفون گسترده بوده و پس از حملة اعراب به عنوان غنیمت تقسیم شده است.
در قرون اولیة هجری پس از نفوذ اسلام طرح فرشها، به سبب منع شبیهسازی و زینت، تغییر کرد امّا در زمان خلفای عباسی که تجملگرایی و قصرهای پر زرق و برق رواج یافت بافت اینگونه فرشها نیز رونق گرفت. از دورة سلجوقی نیز تکه فرشی با نقوش هندسی در موزة اوقاف استانبول نگهداری میشود.
سفرنامه ابن بطوطه از دورة ایلخانان به فرشهای عظیم و گرانبهای کاخ غازانخان و فرشهای حرم امام رضا (ع) در مشهد اشاره کرده است. در دورة تیموریان از کارگاههای بزرگ قالیبافی سبزوار سخن رفته و استفاده از مینیاتور در نقشة فرشها توسط نگارگران چیرهدست.