قانون افزایش سن بازنشستگی را در مجلس جدید بازنگری می‌کنیم

 به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، دکتر منصور علیمردانی منتخب مردم ابهر، خرمدره، سلطانیه به عنوان میهمان اول برنامه صف اول دلایل خود را از حضور در مجلس منتخب مردم توضیح داد.

سوال: آقای دکتر علیمردانی چه چیزی باعث شد که به این نتیجه برسیم که شما به عنوان نماینده مردم بیشتر می‌توانید خدمت بکنید تا به عنوان پزشک متخصص به ویژه به مردم حوزه انتخابیه خودتان؟
علیمردانی: ضمن تشکر از مردم شریف ابهر، خرمدره و سلطانیه که به فرزند کوچک خودشان اعتماد داشته‌اند و این فرصت را برای خدمت بیشتر در اختیار بنده قرار دادند بنده به عنوان یک پزشک قسم خورده‌ام در مقابل هر چیزی که سلامتی مردم را به خطر می‌اندازد بی‌تفاوت نباشم خیلی از مسائل هست که سلامت مردم را به خطر می‌اندازند مثل صنعتی که خودروی بی‌کیفیت تولید می‌کند، مثل جاده‌هایی که استاندارد نیست و مخصوصاً در بخش روستایی و مناطق دور افتاده و آموزش و پرورشی که استرس ایجاد می‌کند و کشاورزی که خیلی از کود‌های شیمیایی استفاده می‌کند و روی آنها کار کارشناسی نشده و نظر کارشناسی رویشان اعمال نشده در کنار این بنده مشکلات مردم رادر طول ویزیت هایم احصاء می‌کردم و احساس می‌کردم راهکار‌هایی برای حل این مشکلات هست که خیلی پیچیده و هزینه آفرین نیست برای دولت به خاطر همین تصمیم گرفتم ورود کنم به عرصه انتخابات شاید بتوانم کاری برای مردم برای برای کشور انجام بدهم.

سوال: اگر مبنا را روی قسم پزشک بگذارید که پس خیلی از پزشکان باید کلاً بیایند سمت نمایندگی مجلس یا اگر کسی نیامد خلاف قسمش عمل کرده است؟
علیمردانی: نه خلاف نیست آنها اونجا را مفیدتر می‌دانند.

سوال: پس شما انجا را مفیدتر نمیدانستید؟
علیمردانی: من می‌توانم بیشتر مؤثر باشم.

سوال: در ارتباط با شفافیت آرا اشاره کردید که اگر شفافیت آرای نمایندگان منجر به گرفتن شجاعت آنها نشود خوب است ولی اگر بشود شما با آن مخالفی درسته؟
علیمردانی: بله.

سوال: آیا واقعاً شجاعت نمایندگان را شفافیت آرا می گیرد؟
علیمردانی: می‌تواند بعضی جا‌ها باعث احتیاط بشود مثلاً شما به یک وزیری رای منفی دادید ولی ایشان رای آورد ممکن تاثیری در روابط تان ایجاد بکند عرض کردم ممکن است.

سوال: روابط شخصی منظورتان است؟
علیمردانی: نه روابطی که در کار ایجاد بشود شاید به هرحال روابط الان توی ایران جایگاه دارد در کنار ضوابط شاید اگه بیشتر از روابط جایگاه نداشته باشد کمتر ندارد فلذا باید یک مقدار رویش بررسی بیشتری شود و کارشناسان نظر بدهند که در نهایت این چه قدر تاثیر دارد روی تغییر آرا و اینکه آیا واقعاً رای نهایتاً به نفع ملت و کشور خواهد بود یا خیر.

سوال: و اگر این‌طور باشد روی مثلاً هدایا و نامه‌ها هم باز می‌تواند این اتفاق بیفتد یعنی شما می‌توانی از جایی هدیه‌ای دریافت کنید و بعد رایی که می‌خواهید مثلاً بدهید اگر در تضاد منافع باشد آن جا هم قائل به شفافیت نیستید پس؟
علیمردانی: شفافیت تاثیرش انجا به نفع مردم است به ضرر فرد ممکن باشد ولی به نفع مردم است.

سوال: شما به عنوان نماینده وقتی رای را به یک طرح مصوبه‌ای می‌دهید یا در صحن مطرح می‌شود بالاخره یک منطقی داشتید بابت رای خودتان شما فرض کنید که می‌گوید ممکن است روابط شما را تحت‌الشعاع قرار بدهد؟
علیمردانی: ماهیت شان فرق دارد.

سوال: اگر شما فرض بفرمایید در جلسه مثل رای اعتمادی به وزیری بدانند که رای شما چی بوده ولو این که شما رای منفی دادید و او رای بیاورد چه اشکال دارد که بدانند رای شما چه بوده؟
علیمردانی: این برای خودم نبود عرض کردم در کل اگر باعث کاهش شجاعت نماینده‌ها بشود خوب نیست برای من تاثیری ندارد.

سوال: خوب چطور طور یک نماینده باید تحت‌الشعاع شفافیت رای اش شجاعتش را از دست بدهد؟ ضعف نمایندگی نیست به نظر شما؟
علیمردانی: چون ما دیدیم، چند بار طرح شده و رای نیاورد و من احساسم این بود که از این ترسیدن، بنده خودم مشکلی ندارم من همیشه همه چیز را اگر در همین مصاحبه قبلی که برنامه بالاتر بود همه چیز را شفاف عرض کردم یعنی گفتند چه قدر آورده داری مبلغ را ذکر کردم بنده با شفافیت مخالف نیستم ولی عرض کردم من حیث المجموع، چون چند بار این طرح شده رای نیاورده من احساسم این است که بعضی‌ها از ترس اینکه روابطشان مختل بشود یا شفافیت آرا باعث بشود که یک مقدار ارتباطاتشان با دیگران دچار اختلال شود به این قضیه رای ندادند در حالی که در شعار همه می‌گفتند ما موافق هستیم.

سوال: خوب فکر نمی‌کنید که یک بخش از همین رانت‌هایی که گله‌مندی ایجاد می‌کند نسبت به مجلس و بعضاً شما هم شنیدید که مثلاً نمایندگان در انتصاب مدیران زیر مجموعه بعضا دخالت می‌کنند و وارد کار‌هایی می‌شوند که اساساً ربطی به نمایندگی و مجلس ندارد همین عدم شفافیتی که جناب عالی می‌فرمایید شجاعت رامی‌گیرد آیا باعث ایجاد همین رانت‌هایی نمی‌شود که گله مندی ایجاد کرده؟
علیمردانی: دقیقاً شده.

سوال: اول تکلیف این روشن شود که موضع تان با آنچه که در مصاحبه قبل گفتید برگشته یا نه؟
علیمردانی: نه برنگشته عرض کردم باز هم دارم عرض می‌کنم خود بنده کاملاً موافقم ولی با توجه به اینکه تعداد زیادی از نمایندگان به این رای منفی دادند در گذشته من یک بحث گذشته نگر دارم در این زمینه، چون سابقه رای ندادن را دیدم فکر کردم دلیل این است که شجاعت این را نداشتند که بیایند رای‌شان را شفاف سازی بکنند، چون رانت شان کم می‌شود، چون رانت کم می‌شود نتوانستند این کار را انجام بدهند و گرنه من خودم شخصاً مخالف نیستم.

سوال: چون ممکن است که اگر مبنا را روی این بگذاریم خیلی از مصوبات و طرح‌هایی بوده در مجلس که نمایندگان شاید به غلط رای داند بهش آیا می‌شود مبنا را گذاشت که، چون قبلاً رای مثلاً منفی دادند پس ما هم من حیث المجموع به این جمع بندی برسیم که اونکار نباید بشود؟
علیمردانی: نباید بشود نه، باعث کاهش شجاعت نماینده‌ها نشود.

سوال: خوب این بد است دیگر، نماینده باید شجاع باشد؟
علیمردانی: باید باشد.

سوال: ولو این که منافعش به خطر بیفتد؟
علیمردانی: باید جوری باشد که از شجاعت آنها کم نکند مشکلی از این نظر نداریم من خودم شفاف می‌گویم، چون من اگر بروم وارد مجلس بشوم هم به عنوان موافق هم به عنوان مخالف قرار است صحبت بکنم با شفافیت آرا مشکلی ندارم.

سوال: آخر شما شرط گذاشتید گفتید اگر باعث شود که نماینده شجاعتش را از دست بدهد، مخالف هستید؟
علیمردانی: چون وقت کمی داده بودند و در ان وقت کم قرار بود.

سوال: الان اگر بروید مجلس و این طرح دوباره مطرح شود رای شما مثبت است دیگر؟
علیمردانی: بله.

سوال: معتقد هستید که باید شفافیت باشد؟
علیمردانی: بله.

سوال: حالا در راستای همین شفافیت شما ممکن است بفرمایید هزینه تبلیغات انتخاباتی تان چه قدر بود؟
علیمردانی: یک میلیارد و سیصد و پنجاه میلیون.

سوال: حامی مالی هم داشتید؟
علیمردانی: نخیر کل پس انداز خودم بود.

سوال: پس وامدار کسی هم نیستید علی‌القاعده؟
علیمردانی: نه قرار نبود باشیم، پیشنهاد دادند قبول نکردیم.

سوال: خرسندید الان از اینکه خیلی مستقل ورود کردید؟
علیمردانی: کلاً مستقل ورود کردم.

سوال: با افزایش سن بازنشستگی موافقید یا مخالف؟
علیمردانی: مخالفم.

سوال: استدلال تان را می‌فرمایید؟
علیمردانی: این است که چون در جامعه آمار بیکاری زیاد است، از این‌طرف جوان هایمان عمرشان هدر میرود، از ان طرف افراد سال‌خورده‌ای باید کار کنند که کیفیت کارشان کمتر است و بازدهی کمتری را ایجاد می‌کنند از یک طرف همه صندوق‌های بازنشستگی مشکل مدیریت منابع مالی داشتند که با حساب کتاب هایشان جور در نیامده این حساب کتاب‌ها مختص فقط ایران نیست همه جای دنیا همچین چیزی وجود دارد.
اگر ما مدیریت مان درست نبوده نباید بیمه گذار را تنبیه بکنیم باید منابعی را تامین کنیم، همین‌که ما تورم راهمه کارشناسان به نوعی مالیات پنهان می‌دانند یعنی همین کاهش قدرت خرید پول برای مردم به جیب دولته رفت پس دولت موظف است آن کسورات را جبران بکند و گرنه اگر تورم به این حد نبود و مالیات پنهانی که دولت از مردم دریافت می‌کرد این قدر نبود قاعدتاً صندوق‌های بازنشستگی هم اعلام ورشکستگی یا یا کسر موجودی یا منابع مالی نمی‌کردند و این ناشی از سوءمدیریت است و اون مدیریت باید اصلاح بشود و اون تامین بکند نه اینکه بیمه‌گذاران بیایند و حق بیمه طولانی‌تری یا بیشتری پرداخت بکنند تا سوء مدیریت را اثرش را کم کنند.

سوال: البته این ناترازی یا این زیانی که در صندوق‌های بازنشستگی ازش صحبت می‌شود شاید دلیل پنهانی است که از آن صحبت می شود دلیل آشکاری که می‌گویند دلیل افزایش سن بازنشستگی اینکه یک شخصی که به سن بازنشستگی می‌رسد الان مثلا تو کشور ما تقریبا مثلا تو رنج سن پنجاه، پنجاه و مثلاً خورده‌ای است که این سن بالندگی است سنی انسانیست که تجربه‌ای دارد و اتفاقاً الان خیلی می‌تواند مؤثر باشد پس بنابراین می‌تواند هنوز کار بکند چرا او را زود بازنشسته بکنیم؟
علیمردانی: چون این که ما می‌گوییم سن بازنشستگی برای همه اینطوری نیست شما الان اکثر مردم تحصیلات عالیه دارند و تا سن بیست و چهار پنج سالگی دارند تحصیل می‌کنند شغل هم آنچنان زیاد نیست ما آمار بیکاری مان کم نیست خیلی‌ها هستند که سن بیست و هفت سالگی هم شغل مناسبی پیدا نکردند و قاعدتاً بازنشستگی شان هم در هم در سن پنجاه سالگی نخواهد بود آنهایی هم که از قبل زودتر آمده بودند با مدرک دیپلم آمدند تو کارخونه‌ها مشغول به کار شده‌اند که تا حالا یا بازنشسته شده‌اند یا در حال بازنشستگی هستند و این قانون عطف به ماسبق نخواهد بود و این دور از عدالت هست که ما حق بیمه برای سی سال راپرداخت بکنیم و سی و پنج سال یا چهل سال کار بکنیم یا باید میزان حق بیمه شان را کمتر بکنند.
از این طرف سنوات را بالا ببرند یا اگر قرار است حق بیمه طبق استاندارد‌هایی که حساب کتاب می‌شود در امور بیمه و امور بازنشستگی این طور پرداخت می‌شود باید تا آخر همین طور ادامه پیدا بکند یعنی اگر قرار است با این حق بیمه است سر سی سال بازنشسته شوند سر سی سال باید بازنشسته بشوند اگر کار سخت و زیان آور دارند و حق بیمه مضاعفی برای مشاغل سخت و زیان آور دریافت می‌کنند باید سر بیست و پنج سال، بیست سال بر اساس ضریب شان بازنشسته بشوند نه اینکه مبلغ بیشتر و زمان طولانی‌تری پرداخت بکنند این به نوعی دست بردن تو جیب مردم هست و به بنده شخصاً موافق نیستم.

سوال: آقای دکتر فکر می‌کنید این نکاتی که الان می‌فرمایید مثلاً راجع به افزایش سن بازنشستگی که نباید اتفاق بیفتد چیزی که قبلاً مصوب شده نماینده‌ها چه قدر اساساً قدرت این را دارند که بتوانند این تغییر را ایجاد کنند آیا شما نماینده‌ای خواهید بود که منتظر لایحه و طرح از سوی دیگر نمایندگان یا از سمت دولت هستید که حالا رای مثبت و منفی بدهید یا نه خودتان برای رفع و رجوع این موارد طرح می‌آورید فعال هستید؟ امضا جمع می‌کنید می‌روید به صحن؟
علیمردانی: در هر صورت مردم عمدتاً از این قانون راضی نیستند و نمایندگان مردم وظیفه دارند طرحی را تنظیم بکنند و امضا‌های لازم را بگیرند تا در صحن علنی طرح بشود و مجدد یا رای بیاورد یا نیاورد بنده قطعاً یکی از کسانی خواهم بود که اقدام به طراحی این طرح و گرفتن امضا از بقیه همکار‌ها خواهم بود.

سوال: نکته دیگر اینکه فکر می‌کنید مجلس تا کجا می‌تواند نقش نظارتی خودش را ایفا کند و مرز این نظارت با دخالت در کار اجرایی کجاست؟
علیمردانی: نظارت را بنده یک تعریفی برای خودم دارم ما اسناد بالادستی را داریم سند چشم انداز هزار و چهارصد و چهار را داریم برنامه‌های توسعه پنج ساله را داریم و سیاست‌های کلی نظام اگر ما اینها را مبنای توسعه در اموری داشته باشیم اینها باید به مدیران کل و وزرا در این راستا برای رسیدن به آن جایگاه تعریف شده برنامه بدهند و وقتی برنامه بدهند قاعدتاً جدول زمان بندی هم با برنامه هست و قابل پایش هست و این پایش همان نظارت است که ما می‌توانیم از طریق گزارش‌گیری و اینکه چه قدر از برنامه‌هایی که دادند تحقق پیدا کرده و یا چه قدرشان تحقق پیدا نکرد می‌توانیم نظارت امور اعمال بکنیم، چون مبنا نظارت بر حسن اجرای قانون هست و کار‌هایی که باید انجام می‌شده، اینکه من نماینده بیایم فردی را معرفی کنم بگویم این آقا به هر دلیلی باید بشود مسئول فلان نهاد مسئول فلان اداره یا مدیرکل فلان جا این دیگر دخالت در عزل و نصب است ولی پایش عملکرد و اینکه کسی نتوانست کامل مسئولیت خودش را انجام بده و شما تذکر بدهید به مدیران بالادستی شان این دیگر دخالت نیست این نظارت است.

شما یک مدیر ضعیف را و کم‌توان را داری از سیستم جدا می‌کنید سیستمی که نتوانسته و ناکارآمد بوده و نتوانسته اون انتظارات و اون برنامه‌ها و آن قوانین را به درستی انجام بدهد و انتظارات را برآورده بکند ما قطعاً به دنبال چنین روشی خواهیم بود و بر اساس اسناد بالا دستی از مدیران مان سؤال خواهیم کرد و در حد توانمان دست آنها را خواهیم گرفت برای اینکه بتوانیم کمکشان بکنیم اگر جایی مشکلی دارند در وزارتخانه مشکل دارند یا مشکل قانونی دارند که باید از طریق مجلس حل شود ان‌ها را قطعاً رفع خواهیم کرد.

سوال: فکر می‌کنید چه ابزاری و چه ساز و کاری وجود دارد که نماینده نتواند از ساز و کار نظارتی که تعریف شده سوء استفاده کند، چون بعضاً شنیده می‌شد در قبل که مثلاً برخی شنیده شد که این کار را می‌کردند یک تعدادی از نمایندگان مثلاً فرض بفرمایید یک خواسته‌ای را از وزارتخانه‌ای داشتند که خواسته غیر منطقی است عزل و نصب یک فردی در جایگاهی در یک اداره و بعد تمکین نمی‌کرد وزارتخانه و بعد تهدید به استیضاح می‌کردند که اگر نکنید استیضاحت می‌کنیم این چه ساز و کاری می‌تواند تعریف شود که این اتفاق نیفتد؟
علیمردانی: شفافیت فقط در آرا نباید باشد ما معتقدیم شفافیت در همه جا باید باشد یعنی اگر ساختمان پلاسکو دارد آتش می‌گیرد می‌سوزد و جان خیلی‌ها را می‌گیرد بعد شهرداری یا سازمان نظام مهندسی می‌آید اعلام می‌کند که من ده بار و بیست بار قبلاً به این تذکر داده بودم این چیز قابل قبولی نیست همچین کاری را باید به مردم بگویند اگر ده بار تذکر یک جایی گرفته باید با مردم شفاف بیایند بگویند که این ساختمان این مشکلات را دارد یعنی شفاف سازی وقتی قانون بشه قانونی بشود باید همه جا رعایت شود و وزارتخانه‌ها باید شفاف بیایند بگویند هم به مجلس و آن گروهی که سیستم نظارت بر نمایندگان را بر عهده دارند هم از طریق ریاست مجلس هم از طریق کمیسیون اصل نودم قانون اساسی می‌توانند اینها را اعلام بکنند حتی شکایت بکنند ساز و کار قانونی موجود است اراده برای انجامش به نظر من نیست.

سوال: فکر نمی‌کنید که آنهایی هم که پیش از شما در مجلس بودند معتقد به همین موارد بودند ولی وقتی تو دل ماجرا می‌روند می‌بینند که یک اقتضائات یک مصلحت‌اندیشی‌هایی پیش می‌آید که ان‌ها را عقب می‌راند؟
علیمردانی: خوب همه جا همچین چیز‌هایی ممکن هست ولی ما باید این را قبول بکنیم که کسی که قسم خورده از منافع مردم از قانون عدول نکند باید به قسمش پایبند باشد و اگر این کار را نکند مشکل از خودش است و عرض کردم اگر شفافیت همه جا باشد مطمئناً که این اتفاقات در حد بسیار زیادی پایین می‌آید.

سوال: چون هنوز روی بحث شفافیت داریم می‌چرخیم یک سؤالی که همیشه مطرح می‌شده این بوده که چطور یک نماینده‌ای که مثلاً وارد مجلس می‌شود برای چهار سال خوب این یک حقوق مشخصی دارد آن چیزی که چند وقت پیش هم اعلام شده یک حقوق بیست و پنج میلیون تومان را اعلام کرده که نمایندگان دریافت می‌کنند حقوق ماهیانه که دارند حالا اگر همین را ملاک و مبنا قرار بدهیم منطق اینکه مثلاً یک نماینده‌ای با یک هزینه میلیاردی حالا شما فرمودید یک میلیارد خورده‌ای بعضاً بالاتر از اینها هزینه می‌کنند که بروند وارد مجلس بشوند منطق اقتصادی اینکه شما یک هزینه میلیاردی بکنید وارد مجلس بشوید در چهار سال با ماه مثلاً بیست و پنج میلیون تومان این اصلا همخوان نیست چه چیزی باعث می‌شود که این اتفاق بیفتد؟
علیمردانی: در مورد خودم یا دیگران.

سوال: حالا شما که عددتان باز کمتر بود به طور کلی می‌توانید بفرمایید؟
علیمردانی: من پانزده ساله بودم که رفتم جبهه اگه می‌گفتند برو روی مین می‌رفتم الان هم آمدم روی مین بروم یعنی درآمد یک پزشک متخصص در شهر ما شاید بیست برابر درآمد مجلس باشد ما اگر می‌خواهیم برای کشورمان کاری بکنیم باید یک مقدار از خودمان بگذریم بنده آمدم از خودم بگذرم به خاطر مردم به خاطر کشور گذشتیم ما در کرونا هم از خودمان گذشتیم ما ماندیم پای کار مردم من سه سال تمام توی بیمارستان بودم حتی روزی بیست و دو ساعت هم کار می‌کردم در کنار دوستان مان، خیلی از همکاران مان جان شان را از دست دادند اینها به خاطر اینکه به مردم خدمت بکنند جان شان را از دست دادند ما شهیدهایمان به خاطر اینکه به مملکت خدمت بکنند از جانشان گذاشتند ما باید از اموال مان بگذریم بنده نیامدم کیسه بدوزم برای خودم تمام اموالم هم گزارش کردم و اعتقادم هم این هست که برای ساختن مملکت باید هزینه کنیم.

سوال: فکر می‌کنید بقیه هم که مثلاً با رقم‌های سنگین هزینه می‌کردند، تبلیغات می‌کردند جنگ و دعوا که بالاخره هر طور شده بیایند تو مجلس واقعاً قصدشان این بود که از مال و اموال شان بگذرند؟
علیمردانی: من نمی‌دانم من نیت خوانی نمی‌توانم بکنم ولی خودم با این نیت آمدم.

سوال: برایتان آرزوی توفیق دارم، آقای دکتر بحث حقوق کارگران هم در مصاحبه مطرح شد شما موافقید که متناسب با نرخ تورم افزایش اتفاق بیفتد درست است؟
علیمردانی: نخیر من اصلا معتقدم که ما می‌توانیم تورم را کنترل بکنیم چرا نباید کنترل بکنیم بعدش هم حقوق کارگری بسیار پایین‌تر از اون عددی که برای خط فقر تعریف شده ما اگر حقوق کارگر را درست تعریف نکنیم یعنی حداقل دستمزد را منصفانه تعیین نکنیم کارگر مجبور است چند شیفت کار بکند این خودش باعث افزایش بیکاری می‌شود کارگر که نمی‌خواهد گرسنه بخوابد، به هرحال باید کار بکند باید درآمد داشته باشد و این درآمد کافی نیست برای گذران زندگی نه برای گذران زندگی برای ازدواج، برای تامین مسکن، برای معیشتش ما لابد از این هستیم و ناچاریم که حقوقی تعریف بکنیم که حداقل‌ها را یک نفر بتواند برای زندگی خودش فراهم بکند و در تمام دنیا مرسوم است.

ما فکر کنیم از این طرف حقوق کم بدهیم از طرفی یارانه بدهیم جبران بکنیم همین یارانه را بیاورند روی حقوق اضافه بکنند ما ساز و کار‌های بهتری را می‌تونیم ارائه بدهیم و نمونه‌ها و مدل‌هایی که تو کشور‌های دیگر اجرا شده برای ما به عنوان یک الگو در دسترس هست و می‌توانیم استفاده بکنیم برای من معنی ندارد دولت بیاید خط فقر را تعریف بکند مثلاً هجده میلیون بیست میلیون حداقل دستمزد را تعریف بکند هفت میلیون این چه جوری این نا ترازی را را ما چه جوری می‌خواهیم توجیه بکنیم آیا دولت می‌خواهد ما به التفاوت یارانه‌ای بدهد به اینها، می‌خواهد اقتصاد سوسیالیستی پیاده بکند به هرحال این بر عهده دولت و کارفرما‌ها هست که به هر شکلی آن نیاز اولیه یک خانواده را فراهم بکنند و اگر این اتفاق نیفتد ما روز به روز داریم به سمت قهقرا پیش می‌رویم.

سوال: الان مثلا شما بفرمایید امسال می‌خواهند تعیین دستمزد کارگران را بکنند مبنا را به نظر شما چی باید قرار داد؟
علیمردانی: مبنا را با خط فقر بگذارند.

سوال: یعنی حداقلی که پرداخت می‌شود برمبنای خط فقر؟
علیمردانی: باید یک همخوانی با ان داشته باشند.

سوال: ولی می‌دانید که نمایندگان و مجلس دخالتی در این امر ندارد؟
علیمردانی: ولی به هر شکل بودجه می‌آید تو مجلس تصویب می‌شود.

سوال: بله بودجه می‌آید ولی همیشه در همین اسفند ماه تشکل سه جانبه می‌آیند تصمیم می‌گیرند؟
علیمردانی: به هر حال نمایندگان مصوب کردند که همچین چیزی پرداخت شود و ما از ان منظری که نماینده‌ها تصویب می‌کنند که به چه شکلی پرداخت بشود و چه مبلغی پرداخت شود می‌توانیم انجا رای منفی بدهیم.

سوال: شما از الان مسیرتان مشخص است در مجلس که می‌خواهید چه کار کنید؟
علیمردانی: دقیقاً.

سوال: کمیسیونی که انتخاب کردید کدام است؟
علیمردانی: بهداشت و درمان.

سوال: مهم‌ترین کاری که در کمیسیون بهداشت و درمان فکر می‌کنید باید اتفاق بیفتد چی هست؟
علیمردانی: کاهش هزینه‌های بهداشت ما مصرف دارویمان خیلی بیشتر از استاندارد‌های جهانی است و خیلی چیز‌هایی که باید باشد سر جای خودش نیست مثلاً ما عمدتاً مدیر‌هایی که در وزارت بهداشت و شبکه‌های بهداشت، دانشگاه‌های علوم پزشکی انتخاب می‌کنیم اصلاً مدیریت نخوانند و مدیریت بلد نیستند فقط، چون پزشک هستند به عنوان مدیر انتخاب می‌شوند و همیشه اینها آمدند چرخ را از اول اختراع کردند و اتلاف منابع ما در این زمینه زیاد داریم نظارت بر واردات دارو، توزیع دارو و فساد احتمالی و رانت احتمالی، بسیار پایین است ما باید بتوانیم سامانه تی تک را فعال بکنیم و این اعتماد را نسبت به اون سامانه ایجاد کنیم دولت را مکلف بکنیم که یک ذره شکل ظاهری سامانه تی تک را اصلاح بکند به قولی کاربر پسند باشد یک ذره باید به شکل ظاهری درست بشود.

سوال: یک جمله اگر بفرمایید در پایان دوره نمایندگی شما اگر چه اتفاقی از سمت شما در کمیسیون بهداشت و درمان بیفتد شما از خودتان راضی هستید که این چیزی که می‌خواستم شد؟
علیمردانی: کاهش هزینه‌ها، کاهش هزینه‌های بهداشت و درمان بسیار بالاتر از استاندارد‌های جهانی است و به نسبت کشور‌های دیگر خیلی بالاست و ما اگر بتوانیم این هزینه‌ها را کمتر بکنیم کیفیت را می‌توانیم بالا ببریم.



در بخش دیگر این برنامه ارتباط تصویری با استودیو مرکز کیش محمد بهرامی سیف آباد؛ نماینده منتخب مردم بویراحمد، دنا و مارگون برقرار شد.

سؤال: سؤال این بود؛ از قوانینی که بر جای مانده و شما اولویت تان است که به آن رسیدگی کنید، و به نتیجه برسید، بحث تحریم هاست، برنامه شما در این زمینه چیست؟
محمد بهرامی سیف آباد: قوانین مقرر زیاد است با توجه به مسائلی که در قانون اساسی پیش بینی شده و در این زمینه قوانین زیادی هست ولی الان مشکل ما در بحث تحریم هاست، آن چیزی که همه مسائل ما را متأثر کرده، بحث تحریم هاست، شاید همه مسائل هم ناشی از تحریم‌ها نباشد به صورت مستقیم ولی در زمینه‌های مختلف و غیرمستقیم و سوء استفاده‌هایی که می‌شود در این زمینه هست که ان شاء الله با همکاری همه دوستان، همکاران و اراده‌ای که در حاکمیت باشد، به نظر بنده، اولویت اصلی این مورد می‌تواند باشد.

سؤال: یعنی چه کار می‌کنید؟ اجرای عملیاتی آن را بفرمایید؟
بهرامی سیف آباد: عملیاتی که فعلاً باید حل شود، ما باید مشکلمان با دنیا حل شود، اگر در زمینه توفیقی حاصل شود، در  حوزه‌های مختلف می‌شود رونق باشد. الان در بحث عرضه و تقاضای ارز ما چه مشکلاتی با دنیا داریم؟  

سؤال: آن تبعات تحریم است، راجع به خود تحریم؛ برنامه شما چیست؟ برنامه‌ای دارید؟  
بهرامی سیف آباد: بالأخره این یک برنامه بسیار کلی مربوط به سیاست‌های کلی نظام است و درخواست ما این است که یک همدلی باشد البته اگر آنهایی که آن طرف قضیه هستند صادقانه رفتار کنند با کشور ما و بنشینیم قضیه حل شود. از دست یک نماینده به تنهایی خارج است این قضیه.

سؤال: صادقانه رفتار کردن آن طرف ماجرا که دست مجلس و حتی دست....
بهرامی سیف آباد: بله، آن خیلی مهم است و تا الان موفق نشدیم، یعنی دولت‌های مختلف، مجلس، 

سؤال: پس برنامه عملیاتی مشخصی الان ندارید؟
بهرامی سیف آباد: برنامه عملیاتی؛ بالأخره ما الان در رابطه با بحث فرهنگیان، بازنشستگان است، زیاد است قضیه

سؤال: نه، موضوع تحریم را عرض می‌کنم.
بهرامی سیف آباد: کلیت کار را عرض کردم که  امروز روی همه مسائل ما تأثیرگذار بوده، متأسفانه، چرا هر وقت که مثلاً درآمد سرانه ما پایین باشد در حوزه‌های مختلف باید توزیع شود و به آن میزانی که مثلاً استاندارد‌هایی که تعریف شده باید توزیع شود، امکان پذیر نباشد، خیلی از برنامه‌ها و خیلی‌های آن بر اساس اجرا نیست، بعضی هایش اجبار است، اجباری که مثلاً قابل تأمین نیست منابع در خیلی از حوزه ها.

سؤال: شما اشاره کردید که با افزایش حقوق اگر اتفاق بیفتد باز این خودش تورم به دنبال خواهدداشت و افزایش نقدینگی و تبعات تورمی و معتقدید که باید قدرت پول ملی افزایش پیدا کند و قدرت خرید مردم. ساز و کار...، تمامی سؤالاتی که می‌پرسم فارغ از کلیات پاسخ بفرمایید. ساز و کار اجرایی و عملیاتی که شما پیشنهاد می‌دهید برای افزایش قدرت خرید مردم چیست؟
بهرامی سیف آباد: شما فرمودید که فارغ از کلیات، واقعیت این است که الان ما در همین زمینه مشکل داریم، یعنی هر وقت در حوزه‌های مختلف ما نتوانیم تأمین کنیم، به نوعی مجبور هستیم که این نرخ‌ها برود بالا. این نرخ‌ها که برود بالا تأثیر مستقیم و غیرمستقیم خود را دارد بر روی مسائل. فعلاً تنها کاری که هم دولت و مجلس در این زمینه انجام دادند؛ بحث این است که سالانه ضریبی برای افزایش حقوق کارمندان و کارگران؛ تنها راهکار فعلاً همین است.  

سؤال: آن که مشکل تورم را زیاد می‌کند؟
بهرامی سیف آباد: عرض کردم برنامه این است، فرمودید از کلیات خارج شوید، بالأخره آن کلیات است که در زمینه‌های مختلف اجبار برای ما ایجاد کرده در حوزه‌های مختلف آن چیزی که باید تأمین شود یا مثلاً بعضی از مواد اولیه به یک نرخ مناسب و پایین تری دست ما برسد. خیلی جا‌ها ما باید تحریم را دور بزنیم. همین دور زدن تحریم‌ها باعث افزایش نرخ‌ها می‌شود، یعنی یک جا‌هایی هم بالاجبار نرخ‌ها بالا می‌رود. بعضی‌ها دارند سوء استفاده می‌کنند، بعضی‌ها در بازار بر اساس سودجویی سوء استفاده می‌کنند.
بعضی از مسئولین و نرخ‌های ترجیحی ارز بالأخره باز شاهد هستیم سوء استفاده‌هایی می‌کنند، اینها بالأخره زنجیروار به هم وابسته هستند. به این دلیل آن موقع عرض کردم مشکل ما الان اینجاست و شما فرمودید از کلیات باید خارج شوید، چون اینها به هم وابسته و به نوعی تأثیرگذار هستند.

سؤال: من احساسم این است که آن چیزی که شما فارغ از کلیات در اجرا و عمل گفتید با آن چه که الان هست فرقی نمی‌کند، یعنی نهایتاً شما راهکارتان همین است که همین الان دارد پیاده می‌شود. دیگر؛ یعنی ضریبی به حقوق ها...؟  
بهرامی سیف آباد: دیگر فعلاً راهکار دولت همین است؛ دارد افزایش می‌دهد و این افزایش هم مستقیم و غیرمستقیم باز تأثیرگذار است و هر روز هم شاهد هستیم سفره مردم کوچکتر می‌شود، چون قدرت خرید پول ما سالانه پایین می‌رود.  

سؤال: شما در آن مصاحبه فرمودید که باید یک کاری انجام دهید که این قدرت برود بالا، فکر کردم برنامه مشخصی برای آن دارید، ولی...، شما فرمودید که با حذف ارز ترجیحی مخالف هستید؟ درست است؟
بهرامی سیف آباد: نه پیشنهاد دادم، آن چیزی که بود عرض کردم بالأخره یک پیشنهاد است، آیا این را به تولید کننده بدهند، آیا یارانه به مردم بدهند، نهایتاً پیشنهاد ما در آن برنامه این بود که این ارز ترجیحی در اختیار تولید کننده قرار بگیرد ولی با ساز و کار‌های نظارت قوی که از آن سوء استفاده نشود. فساد آور نباشد. پیشنهاد مشخص ما این بود.  

سؤال: می‌دانید که یک تجربه شکست خورده است که پیش از این اتفاق افتاده، یعنی ارز ترجیحی اختصاص پیدا کرد برای واردات ولی به دلیل...، در آن بحث نظارتی، چالش اصلی آن جاست یعنی برای این که رانتی شکل نگیرد، ساز و کار شما برای نظارت چیست؟ بالأخره ابزار‌های نظارتی مجلس؛ ابزار‌های محدودی است، شما پیشنهادتان چیست؟ با چه ساز و کاری می‌خواهید...؟
بهرامی سیف آباد: دستگاه‌های نظارتی دیگر.

سؤال: دستگاه‌های نظارتی پیش از این هم بودند ولی نتوانستند نظارت کنند.
بهرامی سیف آباد: بعضی وقت‌ها ما مجبور می‌شویم به کلیات برگردیم. مشکل ما همان است، هر وقت ما همان جا مشکل داریم، زمینه‌های فساد و سوء استفاده در حوزه‌های دیگر هم فراهم می‌شود، ضمن این که کشور ما ایران یکی از قدیمی‌ترین کشور‌ها در حوزه برنامه ریزی است، ولی توفیقی حاصل نشد. بعضی‌ها بعد از ما شروع کردند، بعضی‌ها کارآموزی شان را آمدند پیش ما، باز آنها رفتند و ما ماندیم. نهایتاً مشکل فرهنگی که ما داریم در این زمینه بالأخره در حوزه‌های نظارتی و اجرایی مشکلاتی است که متأسفانه ما فعلاً بالاجبار داریم.

سؤال: در بحث واردات خودرو، شما موافق واردات خودرو هستید، درست است؟
بهرامی سیف آباد: الان با این شرایطی که ما داریم، اگر خودرو بخواهد وارد شود، تولیدات ما با مشکلات جدی مواجه می‌شوند هم در بحث، البته در کل کشور، بحث اشتغال هست، بحث رونق اقتصادی بازار ماست، الان با این شرایط ما با مشکلاتی مواجه می‌شویم، ولی تجربه موفق دیگران چیست؟ دیگران می‌گویند ما از حمایت از تولیدات داخلی با توجه به این سیاست، ولی یک فرصت بدهیم، پنج تا ۱۰ سال به پارس خودرو، ایران خودرو و اینهایی که در این زمینه کار می‌کنند ما فرصت بدهیم بگوییم ما این چند سال از شما حمایت می‌کنیم، چون ما اگر از شما حمایت نکنیم شما شکست می‌خورید، ولی بعد از پنج تا ۱۰ سال دیگر کار کارشناسی این باید انجام شود، آن موقع دیگر بازار تعیین می‌کند، نه سیاست‌های حمایتی ما، دیگر شما باید این توان را داشته باشی که با بازار‌های خارجی بتوانی رقابت کنی. الان با این شرایط نه ما موافق نیستیم واقعیتش ولی حتماً باید یک طرح و برنامه و الزامی باشد، بعد از آن دیگر آن قضیه به نوعی آقایان هم....

سؤال: به نظر شما این فرصتی که فرمودید داده نشده تا حالا به خودروسازان؟
بهرامی سیف آباد: در هر صورت بالأخره کار یک جایی باید شروع شود، الان ما بخواهم این را باز کنیم، آنها باید کلاً دربشان تخته شود. عرض کردم چقدر الان جمعیت ما در بحث اشتغال یا چقدر از حجم رونق اقتصادی ما الان دست آنهاست، با این قضیه مشکلات ما به این صورت حل نمی‌شود الان.

سؤال: فکر نمی‌کنید اگر واردات اتفاق بیفتد و یک بازار رقابتی در داخل شکل بگیرد، این به افزایش کیفیت، فناوری و تکنولوژی، افزایش ایمنی برای خودروساز داخلی هم کمک خواهد کرد؟
بهرامی سیف آباد: صد درصد، اما الان اینها توان رقابت ندارند. تنها اتفاقی که می‌افتد اینها تعطیل می‌شوند و الا شرط همین است، عرض کردم بازار دیگر تعیین کننده است، بازار هر وقت تعیین می‌کند؛ بحث نرخ است، بحث کیفیت و همه اینهاست.  

سؤال: فکر می‌کنید حمایت تا کی باید اتفاق بیفتد؟ ما سالهاست که شاهد این حمایت هستیم.
بهرامی سیف آباد: باید یک الزامی باشد، زمان مشخص باشد، بعد از آن باید حمایت‌ها برداشته شود.

سؤال: الان چند سال است که واردات خودرو برداشته شده؟
بهرامی سیف آباد: خیلی وقت است.

سؤال: فکر می‌کنید این زمان کافی نبوده؟
بهرامی سیف آباد: چه عرض کنم؟ عرض کردم در رابطه با مشکلاتی که ما داشتیم از قدیم الایام چه قبل از انقلاب، چه بعد از انقلاب ما توفیقی نداشتیم در برنامه‌های توسعه، البته در برخی حوزه‌ها مثلاً در حوزه‌های دفاعی پیشرفت‌های خوبی داشتیم، حالا از مدل‌هایی که موفقیت بوده باید ما استفاده کنیم، از همان مدل‌ها بیاوریم اینجا ان شاء الله این را هم نجات دهیم.  

سؤال: شما با شکل گیری بازار انحصاری در محصولات مختلف موافقید یا مخالفید؟
بهرامی سیف آباد: با توجه به منافع بازار باید صحبت کرد. یک جا‌هایی این انحصار باید باشد. یک جا‌هایی همین انحصار نباید باشد. متناسب با اوضاع و احوال بازار و نیاز بازار؛ چه جا‌هایی بعضی وقت‌ها یک سری منافع ملی داریم که نمی‌شود آزاد کرد باید یک سری انحصار‌هایی باشد، یک جا‌هایی هم که نه، با توجه به نیاز‌های بازار و رقابت‌های بازار شاید انحصار به صلاح نباشد.  

سؤال: مصداقاً می‌توانید بفرمایید کجا‌ها صلاح است باشد؟
بهرامی سیف آباد: الان این که دقیقاً  بگویم در چه حوزه‌هایی است باید با یک مطالعه دقیق و بهتر من عرض کنم که خطایی نداشته باشم.

سؤال: همین بازار خودرو را مثال بزنیم، شما معتقد به انحصار بازار خودرو هستید یا خیر؟  
بهرامی سیف آباد: عرض کردم بازار خودرو را ما تا یک مقطعی باید حمایت کنیم، بعد از یک مقطع دیگر الزامی از حمایت این که انحصار باشد، نباشد، حالا دست‌هایی که پشت پرده است و مافیایی که در بازار خودرو است تا الان اجازه ندادند و نیاز است در هر صورت دستگاه‌های مختلف؛ دستگاه‌هایی که به نوعی باید برنامه و نظارت داشته باشند ورود پیدا کنند و این قضیه را یک جایی حل کنند برای مردم، چون آن کسانی که دارند ضرر می‌کنند، مردم هستند.

سؤال: در بحث سیاست خارجی و اولویت همکاری با کشور‌های خارجی شما فکر می‌کنید مهمترین راهبردی که باید در پیش گرفته شود چیست؟
بهرامی سیف آباد: در دنیا؛ یعنی کشور‌هایی که توانستند موفق باشند، منافع ملی مردم مد نظر است.  

سؤال: این موفق را ممکن است چند مصداق بیاورید که منظورتان از موفق کدام کشور‌ها هستند؟
بهرامی سیف آباد: عرض کنم ژاپن، ولی الان می‌بینیم مسائل سیاسی در روابط کشور‌ها دخالت می‌کند، حتی بانک‌های جهانی که بر اساس اساسنامه آنها باید به بعضی از کشور‌ها کمک کنند، اقتصاد آنها را نجات دهند یا تقویت کنند، همان جا هم ما می‌بینیم مسائل سیاسی دخالت دارد. به چه کشور‌هایی باید کمک شود؟ به چه کشور‌هایی نباید کمک شود. الان دو الزام است ۱- سیاست‌های اصلی هر کشور که آنها بر اساس سیاست‌های خودشان بیشتر چه جا‌هایی باید ورود کنند، تقویت کنند و کمک بگیرند، بعد هم منافع مردم، بعضی محصولات ما در چه بازاری بهتر فروش می‌رود یا بعضی از منابعی که ما نیاز داریم در چه بازار‌هایی به صلاح و صرفه ما است یا می‌تواند از یک کیفیت بالاتری برخوردار باشد که قطعاً الان شرایط به این سمت رفته، هم الزاماتی که در بحث سیاست گذاری‌های کشورهاست؛ با چه کشور‌هایی به صلاح است ارتباط باشد، با چه کشور‌هایی نمی‌شود ارتباط برقرار کرد، یا چه کشور‌هایی در همین زمینه‌ها صادقانه با ما رفتار می‌کنند؟ چه کشور‌هایی می‌توانندکمک کنند؟ اینها تلفیقی از اینهاست.

اما آن چیزی که اصل و اساس است، منافع یک کشور است. مثلاً ما امروز امریکا و روسیه باهم تضاد‌هایی دارند ولی یک جا‌هایی هم بر سر منافع شاید باهم کنار بیایند و آن چیزی که منافع مردم است ان شاء الله در بحث سیاست‌های خارجی کشور ما مد نظر قرار بگیرد.  

سؤال: نگاه شرق در حوزه سیاست خارجی یا نگاه به غرب؟ شما بیشتر به کدام سمت فکر می‌کنید باید اتفاق بیفتد؟
بهرامی سیف آباد: پیشتر عرض کردم منافع مردم، هر کس بهتر می‌تواند منافع مردم را تأمین کند.  

سؤال: فکر می‌کنید کدام بهتر منافع مردم را تأمین می‌کند؟
بهرامی سیف آباد: سیاست‌های کلی نظام را هم باید ما مد نظر داشته باشیم.

سؤال: کدام نگاه بیشتر تأمین کننده منافع ملی ماست؟
بهرامی سیف آباد: امروز بالأخره بیشتر چین در این زمینه در کنار ماست و به ما کمک می‌کند.

سؤال: نقشه راه شما برای ورود به مجلس کاملاً مشخص است، یعنی با یک نقشه از پیش طراحی شده وارد مجلس شدید؟
بهرامی سیف آباد: این نقشه راهی که شما می‌فرمایید؛ یعنی یک برنامه جامع، این را می‌خواهم عرض کنم که امروز در هیچ جای دنیا هیچ برنامه جامعی وجود ندارد، چون نه علم جامع است در رابطه با برنامه‌ها یا منابع جامع است، بر این اساس، کشور‌هایی که موفق بودند، به صورت پروژه محوری حرکت کردند، اولویت‌هایی را مشخص کردند. امروز ما  مثلاً  برنامه‌های چشم انداز، بلندمدت، میان مدت و کوتاه مدت داریم. 

سؤال: شما به عنوان کسی که می‌خواستید در معرض رأی مردم قرار بگیرید آیا یک نقشه مشخصی داشتید که در مجلس می‌خواهید چه کار کنید؟
بهرامی سیف آباد: قطعاً برنامه داریم، به این هم من می‌رسم، خواستم این را عرض کنم که بعضی از کشور‌ها با همین برنامه‌های یک ساله کشورشان را دارند مدیریت می‌کنند، قطعاً ما هم برنامه داریم، اول این که در سطح ملی با توجه به طرح‌ها و پروژه‌های کلان به خصوص در حوزه‌های صنعتی و اقتصادی ان شاء الله بتوانیم در مجلس و کمیسیون‌های تخصصی در کنار دولت به این مسائل کمک کنیم و بعد مسائل و مشکلاتی که ما در منطقه خودمان داریم، پتانسیل‌هایی که داریم و احیای بعضی از این پتانسیل‌ها؛ خیلی از مشکلات ما را حل می‌کنند. بعضی از ساختار‌ها در رفتار‌های  ما، یعنی بعضی از رفتار‌های فیزیکی ما، بعضی از ساختار‌ها را برای مردم به هم ریختند که ان شاء الله در همین بحث ساختارها، هماهنگی‌ها و مشکلاتی که ایجاد شده در این زمینه‌ها کمک کنیم، به خصوص در بحث زیرساخت‌ها ما خیلی مشکل داریم در منطقه، ما الان روستا‌هایی داریم که فاقد جاده هستند، آب آشامیدنی، برق، دسترسی ها، بالأخره حتماً ما برنامه داریم و نسبت به اینها هم اشراف داریم.

سؤال: شما در مجلس وارد کدام کمیسیون خواهید شد و انتخاب شما کدام کمیسیون است؟
بهرامی سیف آباد: انتخاب من کمیسیون صنعت است.  

سؤال: در حوزه صنعت بیشتر بر چه بحثی متمرکز خواهید شد؟
بهرامی سیف آباد: من در حوزه‌های بحث فولاد و انرژی قطعاً دخالت می‌کنیم.  

سؤال: برنامه مشخص تان معلوم است که در حوزه فولاد طرح خاصی را ارائه خواهید کرد به مجلس؟
بهرامی سیف آباد: امروز بعد از تحریم نفت ما، یکی از پتانسیل‌های بسیار خوب ما، بحث فولاد است و آن فراوری‌هایی که باید انجام شود، نسبت به بعضی از رقبا صورت نمی‌گیرد؛ در بحث انتقال تکنولوژی، در بحث دانش و پتانسیل‌های منطقه‌ای بیش از این قضایا بتوانیم استفاده کنیم.