پارک های علم و فناوری از طریق تجمیع شرکت های دانش بنیان و به اشتراک گذاری منابع و خدمات، هزینه های توسعه فناوری را کاهش می دهند.
به گزارش سرویس پژوهش خبرگزاری صدا وسیما: پارک های علم و فناوری به عنوان یکی از نهاد‌های اجتماعی موثر در امر توسعه فناوری و به تبع آن، توسعه اقتصاد دانش مدار و اشتغال زایی تخصصی ، مورد توجه بسیاری از کشور‌های جهان واقع شده است.
پارک های علم و فناوری ، محیط های مناسب برای استقرار و حضور حرفه ای شرکت های فناوری کوچک و متوسط ، واحد‌های تحقیق و توسعه، صنایع و موسسات پژوهشی است که در تعامل سازنده با یکدیگر و دانشگاه ها به فعالیت های فناوری اشتغال دارند.
هدف نهایی ایجاد چشمه های فناوری و تسهیل فرایند جذب ، ارتقا و انتشار آن است؛ به نحوی که تمامی و یا بخش عمده ای از فعالیت های منتهی به محصولات در این پارک ها به صورت حرفه ای قابل انجام باشد. اهم این فعالیت ها شامل بازار سنجی ، ایده پردازی، پژوهش علمی، طراحی مهندسی و هم چنین عرضه سایر خدمات تخصصی می باشد. همکاری های بین المللی برای استفاده از تجارب جهانی و همچنین حضور موثر در بازار‌های فناوری جهان از اهداف راهبردی پارک های علم و فناوری است.
در ماده یک اساسنامه تشکیل پارک های علم و فناوری چنین آمده است: « سازمانی است که به وسیله متخصصین حرفه ای مدیریت می شود و هدف اصلی آن افزایش ثروت در جامعه از طریق ارتقای فرهنگ نوآوری و رقابت سازنده میان شرکت های حاضر در پارک و موسسه های متکی بر علم ودانش است. برای دستیابی به این اهداف ، یک پارک علمی ، جریان دانش و فناوری را در میان دانشگاه ها ، موسسه های تحقیق و توسعه ، شرکت های خصوصی و بازار، به حرکت انداخته و مدیریت می کند؛ شرکت های متکی بر نوآوری را از طریق مراکز رشد و فرآیند‌های زایشی تسهیل می کند. پارک ها همچنین خدمات مناسب دیگری به همراه فضا‌های کاری و تسهیلات با کیفیت بالا فراهم می نمایند.»
به دلیل نقش و اهمیت کارآفرینان در روند توسعه اقتصادی ، بسیاری از دولت ها تلاش می کنند با بهره برداری از دستاورد‌های تحقیقاتی ، زمینه توسعه کارآفرینی را در جامعه فراهم سازند از این رو در طی چند دهه گذشته ، پارک های علم و فناوری به عنوان یکی از نهاد های اجتماعی و حلقه ای از توسعه اقتصادی ، در راستای حمایت از شرکت های دانش بنیان و مشاغل مبتنی بر کارآفرینی مورد توجه قرار گرفته اند. پارک های علم و فناوری از طریق تجمیع شرکت های دانش بنیان و به اشتراک گذاری منابع و خدمات، هزینه های توسعه فناوری را کاهش می دهند.
در این سند پژوهی در قالب گفتگو با یکی از فعالان شرکت های دانش بنیان و هم چنین یکی از مسئولان پارک های علم و فناوری به بررسی نقاط ضعف و قوت و گره های احتمالی در مسیر فعالیت ها و راهکار‌های پیشنهادی پرداخته شده است. از دید گاه فعالان، کارشناسان و مسئولان شرکت های دانش بنیان مهم ترین مشکلات در شرکت های دانش بنیان، به شرح زیر است:
متن کامل این مطلب در پیوست قابل دریافت است
پژوهشگران: مهدی ناجی و محمد هادی کاویان