خطبه ۸۲ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه را در این مطلب وب گردی دنبال کنید.
به گزارش وب گردی خبرگزاری صداوسیما؛ در این مطلب وب گردی قصد داریم، خطبه شماره ۸۲ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه با ترجمه محمد دشتی را مرور نماییم، ضمناصوت خوانش خطبه و ترجمه آن ضمیمه شده است:
برخى از شارحان گفته اند این خطبه در شهر کوفه در شناساندن دنیا ایراد شده است: چگونه خانه دنیا را توصیف کنم که ابتداى آن سختى و مشقّت، و پایان آن نابودى است در حلال دنیا حساب، و در حرام آن عذاب است. کسى که ثروتمند گردد فریب مى خورد، و آن کس که نیازمند باشد اندوهناک است، و تلاش کننده دنیا به آن نرسد، و به رها کننده آن، روى آورد. کسى که با چشم بصیرت به آن بنگرد او را آگاهى بخشد، و آن کس که چشم به دنیا دوزد کور دلش مى کند. * مى گویم: (اگر صاحب اندیشه اى درست در کلام امام که فرمود: «من أبصر بها بصرته» اندیشه کند در آن معناى شگرف، و بینشى ژرف مى نگرد، که هرگز به پایان آن نتوان رسید، و ژرفاى کلام امام را نخواهد دید. بخصوص که جمله «و من أبصر الی‌ها أعمته» را هماهنگ با جمله قبل، به خوبى ارزیابى کند خواهد دید که تفاوت این دو کلام تا کجاست. تفاوتى روشن و شگفتى آور و آشکار درود خدا و سلام او بر امام على علیه السّلام باد).
قال الشریف: أقول و إذا تأمل المتأمل قوله (علیه السلام) و من أبصر بها بصرته وجد تحته من المعنى العجیب و الغرض البعید ما لا تبلغ غایته و لا یدرک غوره لا سیما إذا قرن إلیه قوله و من أبصر إلی‌ها أعمته فإنه یجد الفرق بین أبصر بها و أبصر إلی‌ها واضحا نیرا و عجیبا باهرا.