حضرت زینب (س) کبری در ۱۵ رجب سال ۶۳ هجری قمری وفات یافتند.
به گزارش گروه علمی فرهنگی خبرگزاری صدا و سیما مرکز زنجان ؛ حضرت زینب (س) در سفری که به همراه همسر گرامی شان عبدالله بن جعفر به شام رفته بودند ۱۵ رجب لقاءالله پیوستند و پیکر مطهر آن بانوی بزرگوار در همان جا دفن شد.
او که روح ظلم ستیزی را از مادرش فاطمه زهرا (س) و پدرش حیدر کرار به ارث برده بود، در راه افشای ظلم و احقاق حق، با کلام غرّای خویش از هیچ فداکاری و جانفشانی دریغ نمی‌کردند.
در تداوم نهضتی که حضرت زهرا (س) در حمایت از امام معصوم زمان خویش و انقلاب علیه باطل در پیش گرفت، حضرت زینب (س) نیز در واقعه کربلا، دوشادوش امام معصوم حضور داشت و پس از شهادت او نیز پیام قیامش را به گوش تمام جهانیان رساند.
حضرت زینب (س) خود را فردی می‌بیند که باید از جان امام خویش محافظت کند و در رکاب او باشد.
در آن حادثه و مصیبت مهیب که تمام بار غم و اندوه، بر دوش حضرت زینب (س) بود او باید آغوش تسکین خود را به روی تک تک بازماندگان عاشورا می‌گشود ودر مقام الگو و مقتدای تمام حاضران صحنه عاشورا قرار داشت.
به همین علت، هرگز لحظه‌ای زیر بار غم و ماتم قامت خم نکرد و آزادگی و غرور و حیا و عفت خویش را از یاد نبرد. او بهترین نمونه برای زنان آزاده و خدا جوی روزگار است.