مسرور از میلاد سیدالساجدین

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری صداوسیما مرکز زنجان؛ امام سجاد علیه السلام، در ۵ شعبان سال ۳۸ هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود. مادرش شهربانو دختر یزدگرد بود. امام سجاد وقتی به نماز می‌ایستاد، بدنش می‌لرزید، رنگش تغییر می‌کرد و، چون سعف نخل از ترس خدا به لرزه می‌افتاد. امام سجاد دعوت هیچ کس را رد نمی‌کرد و همواره با مستمندان و محرومان هم غذا می‌شد. امام سجاد شب‌ها بر دوش خود طعام حمل می‌کرد، و در خانه فقرا را می‌زد و بر آن‌ها تقسیم می‌نمود. امام سجاد بیست سال بر پدرش گریست و هیچ وقت غذائی برای او نیاوردند، جز اینکه گریه کرد.

شناسنامه امام سجاد علیه السلام

امام چهارم علی بن الحسین ملقب به «زین العابدین» و «سید السجادین» در پنجم شعبان سال ۳۸ هجری در مدینه به دنیا آمد. مادر گرامی ایشان شهربانو دختر یزدْگِرد (آخرین پادشاه ساسانی) است. امام سجاد (ع) دوران رشد خود را در عهد امامت امام مجتبی (ع) و پدر خود حسین بن علی (ع) سپری کرد. در کربلا حاضر شد، اما به دلیل بیماری نتوانست در جنگ شرکت کند. پس از آن قریب سی و چهار سال، یعنی تا سال ۹۴ قمری، رهبری شیعه را بر عهده داشت. ابوالحسن و ابومحمد از کنیه‌های مشهور امام سجاد (ع) است و القاب مشهوره آن حضرت: زین العابدین و سید الساجدین و العابدین و زکی و امین و سجّاد بود

شهربانو سلام الله علیها، مادر امام علی بن الحسین علیه السلام

مادر امام زین العابدین علیه السلام شهربانو، ملکه ایران، دختر یزدگرد است که دست تقدیر او را از ایران دست به دست به مدینه رسانید. این بانوی ایرانی و ملکه اسلامی در دوران زندگانی زناشویی بسیار معزّز و محترم و مورد علاقه خاندان ولایت و مکتب امامت بود و یگانه فرزندی که از او به دنیا آمد، همانا حضرت علی بن الحسین زین العابدین علیه السلام است. از امام باقر علیه السلام روایت می‌کنند که، چون فاتحان ایران، دختر یزدگرد را اسیر کرده به نزد عمر آوردند، این ملکه عفیفه در گوشه‌ای قرار گرفت و از شدت ناراحتی گفت: «اف بیروج باداهرمز». یعنی سیاه باد روز هرمز که اولادش چنین اسیر و دستگیر شده است. عمر گمان کرد او را دشنام می‌دهد، امر کرد او را اذیت کردند امیرالمؤمنین علیه السلام حاضر بود. فرمود: تو حق نداری او را اذیت کنی. او شاهزاده محترم است. او دشنام نمی‌دهد؛ بلکه می‌گوید سیاه باد روز هرمز که دخترش به چنین روزی افتاده است و بهتر آن است که او را آزاد بگذاری هر که را خواست، به شوهری انتخاب کند. با این پیشنهاد موافقت شد و این بانو سه بار اطرافِ مجلس گردش کرد تا گمشده خود را که در خواب هم چهره زیبای او را دیده بود، پیدا کرد و حسین بن علی علیه السلام را انتخاب کرد. امیرالمؤمنین علیه السلام در آنجا فرمود: «حسینم! از این بانو برای تو بهترین مردانِ روی زمین متولّد خواهد شد.» و لذا علی بن الحسین را ابن الخیرتین گفتند.

برگی‌هایی از دفتر فضائل امام سجاد علیه السلام

امام سجاد (ع) در عین آن که زینت عبادت کنندگان، بزرگمرد عبادت، عرفان وسجده بود، مجاهد بزرگ فی سبیل الله بود، او در عین آن که کانون علم و اندیشه ومعرفت بود، تواضع ویژه‌ای داشت، و در عین آن که شکوه و جلال و ابهت خاصی داشت، دارای حلم و بردباری و سعه صدر مخصوصی بود، و در یک کلمه کانون همه کمالات انسانی و ارزش‌های والای معنوی بود. آن حضرت با عنوان زین العابدین و سجاد خوانده می‌شود، چرا که او قبل از هر چیز بنده خالص و صالح خدا بود، و سجده‌های طولانی او، هربیننده را به سوی خدا و پرستش خدا جذب می‌کرد. خداوند در حدیث لوح که آن نامه‌ای از سوی خدا به پیامبر اکرم (ص) است او راچنین معرفی کرده است: «سید العابدین و زین اولیائی الماضین؛ او آقای عبادت کنندگان و زینت اولیای پیشین من است.»

دعا‌های امام سجاد

زین‏ العابدین علیه ‏السلام، قهرمان معنویت است، به گونه ‏اى که وقتى انسان به او مى‏ نگرد، به حقیقت اسلام، نگاه مى‏ کند. نمازهایش، پرواز روح به سوى خدا بود و با همه وجود در پیشگاه پروردگارش آماده مى‏ شد.  

یکی از روش‌های تبلیغی و عملکرد فرهنگی مبارزاتی امام سجاد (علیه‌السّلام)، تبیین معارف والای اسلام در قالب دعا بود. امام بسیاری از اهداف و مقاصد خود را در قالب دعا و مناجات بیان می‌کرد. مجموع دعا‌های امام سجاد (علیه‌السّلام) به نام صحیفه سجادیه معروف است که پس از قرآن مجید و نهج البلاغه بزرگترین و مهمترین گنجینه گرانبهای حقایق و معارف الهی به شمار می‌رود، به طوری که به اخت القرآن و انجیل اهل بیت (علیهم‌السّلام) و زبور آل محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) لقب گرفته است.

 

 

 از امام سجاد (ع) داریم: خدایا ماه شعبان را پر کردی با رحمت و رضوان و خشنودی خودت. این ماه، ماه پیامبر خدا و رحمت است. در این ماه شجره ی طوبی شاخه هایش را پهن می کند و فرشته ها برای دستگیری و نجات انسانها بسیج می شوند. از اعمال مهم ما شعبان صدقه دادن است حتی به یک نصف خرما. البته شما باید مقید باشید که همیشه صدقه بدهید ولی در این ماه حتما این کار را انجام بدهید. هفتاد بار ذکر استغفرالله و اسئله توبه را بگویید. یکی دیگر از اعمال مهم در ماه شعبان روزه گرفتن است. روزه گرفتن در این ماه بهشت را بر انسان واجب می کند.البته کسانی که روزه ی قضا دارند نمی توانند روزه ی واجب بگیرند ولی در نماز این طور نیست. اعمال دیگر مناجات شعبانیه است. این مناجات را تمام امامان می خواندند. در این مناجات داریم: خدایا چکار کنم که از گناهان بیرون بیایم مگر اینکه تلنگر محبت تو به من بخورد.