جهان پهلوان تختی، مردم‌دار و متواضع
هیات کشتی مازندران در سالروز درگذشت جهان پهلوان تختی، از تعدادی از پیشکسوتان تجلیل می‌کند.
به گزارش
خبرگزاری صداوسیمای مرکز مازندران، جهان پهلوان غلامرضا تختی قهرمانی مردم‌دار و متواضع و به عنوان شخصیتی مردمی و محبوب به حساب می‌آمد که علاوه بر قهرمانی در مسابقات مختلف کشتی به علت ورود به مسایل مربوط به مردم از جمله امور خیریه و عام‌المنفعه، شهرت و اعتبار خاصی پیدا کرده‌بود. تاریخ ایران زمین، تاریخی سراسر حماسی و مشحون از پهلوانی و سلحشوری است که حکیم ابوالقاسم فردوسی در شاهنامه خود مُهر جاودانگی به آن زده است و شاید اگر فردوسی در دوران معاصر وجود داشت، نام جهان پهلوان تختی را هم در ردیف قهرمانان و پهلوانان اساطیری و افسانه‌ای کتاب خود قرار می‌داد؛ قهرمانی مردم که هرچند از بسیاری از قهرمانان تاریخ ورزش ایران کمتر مدال گرفت و در سال‌های آخر در میادین ورزشی کمتر پیروز شد، اما وقتی شکست هم خورد، روی دست مردم شهر به خانه رفت. تختی نه‌تن‌ها در رقابت با خارجی‌ها برای ملتش افتخار آفرید که در سختی هم مردمش را تنها نگذاشت و بسیاری او را با نهضتی بزرگ که برای یاری مردم زلزله‌زده بویین‌زهرا به راه انداخته بود به یاد می‌آورند.
جهان پهلوان تختی در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن به همراه امامعلی حبیبی، نخستین مدال‌های طلای تاریخ ورزش ایران در بازی‌های المپیک را کسب کرد. او با یک مدال طلا و دو مدال نقره المپیک، دو طلا و دو نقره قهرمانی جهان و یک طلای بازی‌های آسیایی در فهرست برترین‌های قرن فیلا در جایگاه سیزدهم قرار دارد.
وی یکی از سه کشتی‌گیر ایرانی (در کنار امامعلی حبیبی و عبدالله موحد کشتی گیران مازندرانی) است که تصویر آن‌ها در تالار افتخارات فیلا نصب شده‌است.
تختی از چهره‌های مشهور فرهنگ عامه ایرانیان است. پس از وقوع زمین‌لرزه ۱۳۴۱ بوئین‌زهرا که ده‌ها هزار کشته و مجروح در پی داشت فعالیت‌های او و تنی چند از پهلوانان برای امداد رسانی به زلزله زدگان، موجی از شور و وحدت ملی در ایران برانگیخت و کمک‌های فراوانی برای آسیب دیدگان ارسال شد.
هیات کشتی استان مازندران امروز ۱۷ دی‌ماه در سالروز آسمانی شدن جهان پهلوان تختی با اجرای برنامه‌هایی از جمله حضور در مرکز انتقال خون با تعدادی از قهرمانان و پیشکسوتان جهت اهدای خون و تجلیل از تعدادی از پیشکسوتان، یاد و نام جهان پهلوان تختی را گرامی می‌دارد.
غلامرضا تختی متولد ۵ شهریور ۱۳۰۹ تهران در ۱۷ دی ۱۳۴۶ به دلایل نامعلومی در تهران درگذشت و مزارش در قبرستان ابن بابویه شهر ری قرار دارد.