عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات سلامت مردان و بهداشت باروری: میزان نرخ کلی بی اختیاری ادرار به دنبال جراحی سرطان پروستاتکتومی حدود ۱۰ درصد است.
این اورولوژیست توضیح داد: میزان نرخ کلی بی اختیاری ادرار به دنبال جراحی سرطان پروستاتکتومی حدود ۱۰ درصد است، براین اساس طی مطالعهای با بررسی وضعیت ۱۳ هزار و ۵۰۰ بیمار که تحت عمل جراحی قرار گرفتهاند، عاملهای مؤثر بر این مسأله مورد بررسی قرار گرفت.
وی ادامه داد: نتایج این مطالعه نشان داد، سن افراد در زمان انجام جراحی بر میزان بروز بی اختیاری ادراری تأثیرگذار است، به عبارت دیگر هر چقدر افراد در سنین پایینتر تحت عمل جراحی قرار بگیرند، نسبت به افرادی که در سنین بالاتر جراحی میکنند، میزان بی اختیاری ادراری کمتری دارند.
آقای سلیمانی با اشاره به سایر نتایج استخراج شده از این مطالعه، عنوان کرد: سطح تحصیلات با میزان بروز بی اختیاری ادرار ارتباط عکس داشت؛ و همچنین افراد شهرنشین بیشتر از روستاییان نسبت به بی اختیاری ادرار شکایت داشتند.
این عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات سلامت مردان با بیان اینکه مصرف مواد مخدر در بی اختیاری ادرار ناشی از سرطان پروستات مؤثر است، گفت: حدود ۷۵ درصد افرادی که بعد از جراحی رادیکال پروستاتکتومی بیاختیاری ادرار را تجربه کردند، مصرف دخانیات داشتهاند.
آقای سلیمانی با اشاره به اهمیت پیشگیری و کنترل دیابت و تاثیر آن در بروز بی اختیاری ادراری ناشی از درمان سرطان پروستات، اظهار کرد: نتایج تحقیقات نشان داد، افراد مبتلا به بیماری دیابت میزان خیلی بالاتری از بی اختیاری ادرار را گزارش میکنند.
وی ادامه داد: ۹۰ درصد افراد تحت مطالعه که از بیاختیاری ادرار بعد از جراحی رادیکال پروستاتکتومی شکایت داشتند، همزمان به دیابت نیز مبتلا بودند و در افراد غیردیابتیک این مورد کمتر دیده شد.
وی ادامه داد: پیش از این همچنین مطالعهای تحت عنوان «بررسی بقای پنج ساله سرطان پروستات در ایران و عوامل مرتبط با آن» در این مرکز تحقیقات صورت گرفته بود که بر اساس نتایج این مطالعه میزان متوسط بقای پنج ساله در بیماران مبتلا به سرطان پروستات در ایران حدود ۸۲ درصد بوده است.
این متخصص اورولوژی در پایان با بیان اینکه نتایج این تحقیقات در درمان و پیشگیری بهتر سرطان پروستات بسیار مؤثر است، گفت: به طور کلی نتایج این مطالعات برای توصیههای موثرتر درمانی در بیماران مبتلا به سرطان پروستات با هدف انجام درمان فعال، شناسایی بیماران دارای نتایجی مطلوبتر، شناسایی گروههای دارای عوارض بیشتر یا کمتر، تهیه دستورالعملهای (گایدلاین) ملی و تصمیم گیری در درمان بیماران مبتلا به سرطان پروستات میتواند نقش مؤثری داشته باشد.