فیل یا الاغ ؟!

کدام ویژگی ها مانند زیبایی، قدرت، هوش، حافظه، ... حائز توجه و جالب تر است؟ شاید چنین مقایسه ای در جانورشناسی و حیات وحش، جذاب باشد، اما وقتی پای دو حزب سیاسی کابو ی ها به میان می آید؛ مساله مفهوم دیگری دارد.

* تاریخچه شهرت فیل و الاغ در شناسنامه احزاب آمریکا:

الاغ نماد حزب دموکرات و فیل نماد حزب جمهوری خواه آمریکاست. این دو نماد از قرن نوزدهم تاکنون در عرصه سیاسی این کشور وجود داشته است.
گفته می شود، منشا استفاده از الاغ به عنوان نماد دموکرات ها به رقابت های انتخابات ریاست جمهوری در سال 1828 باز می گردد.
در آن مقطع آندرو جکسون نامزد حزب دموکرات بود.
در خلال رقابت های انتخاباتی آن سال، مخالفان جکسون برای تحقیر او از واژه jackass که شباهت زیادی به نام نامزد دموکرات ها و به معنی «نره خر» یا «آدم کله خر» است، استفاده کردند، اما او که قهرمان آمریکایی ها در جنگ 1812 بود و بعدها در مجلس نمایندگان و سنای آمریکا خدمت کرد به جای آن که این برچسب را رد کند از آن استقبال و از تصویر الاغ در پوسترهای تبلیغاتی اش استفاده کرد.
جکسون در آن انتخابات توانست جان کوینسی آدامز رئیس جمهور مستقر در کاخ سفید را شکست دهد و به عنوان نخستین رئیس جمهور دموکرات روانه کاخ سفید شود.
بعدها توماس ناست، کاریکاتوریست مشهور آمریکایی در دهه 1870 با کاریکاتورهایش، الاغ را به عنوان نماد حزب دموکرات ترویج کرد.
حزب جمهوری خواه آمریکا در سال 1854 تشکیل شد و شش سال بعد آبراهام لینکلن به عنوان نخستین رئیس جمهور جمهوری خواه به کاخ سفید راه یافت.
پس از آن و در خلال جنگ های داخلی آمریکا تصویر فیل نیز به عنوان نماد حزب جمهوری خواه در کاریکاتوری سیاسی منتشر شد و در سال 1974، ناست با ترسیم فیل به عنوان نماد جمهوری خواهان در نشریه «هارپرز ویکلی» سبب ترویج و شهرت این نماد شد.

* پیروزی بایدن بهتر است یا ابقای ترامپ؟

یکی از ویژگی های پنجاه و نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری آمریکا برگزاری آن در سوم نوامبر 2020 میلادی، مصادف با 13 آبان روز ملی مبارزه با استکبار جهانی است.
در فرهنگ سیاسی ملت ایران، آمریکا نماد استکبار جهانی و شیطان بزرگ شناخته می شود اما برغم دشمنی ذاتی، دیرینه و مستمر کاخ سفید با مردم و جمهوری اسلامی، در سال های اخیر و به ویژه در این دوره از انتخابات یانکی ها، این پرسش انحرافی در برخی رسانه های داخلی مطرح می شود که پیروزی ترامپ جمهوری خواه به نفع کشورمان است یا بایدن دموکرات ؟! به عبارتی فیل ها بهترند یا الاغ ها؟!
طرح این پرسش در حالی است که فقط نیم نگاهی به ساختار سیاسی آمریکا نشان می دهد که اساسا در سیاست های کلان آنان در قبال ایران که در سند راهبرد امنیت ملی آن کشور تدوین شده است، تفاوت چندانی در اهداف و عملکرد جمهوری خواهان و دموکرات ها وجود ندارد.
به عنوان نمونه در جدیدترین سند امنیت ملی آمریکا که در سال 2018 منتشر شد؛ 17 بار نام ایران درج و در پنج شاخص شامل بی ثباتی، تهدید موشکی، برنامه هسته ای، تروریسم و حملات سایبری پردازش شده است.
در بخشی از این سند، با تکرار اتهامات و ادعاهای بی‌پایه همیشگی علیه کشورمان، از ایران در کنار کره‌شمالی به عنوان مهمترین کشورهای تهدیدکننده امنیت ملی آمریکا نام برده شده‌ است.

* لیست توطئه های آمریکا علیه ایران:

کودتای 28 مرداد 32 حمایت و تحکیم پایه های حکومت مستبد پهلوی، نظارت بر تشکیل ساواک، تحمیل قانون استعماری کاپیتولاسیون، حمله نظامی به طبس، کودتای نوژه، تحریک عراق و تحمیل جنگ هشت ساله، دخالت نظامی مستقیم در جنگ شامل: هدف قرار دادن سکوهای نفتی، حمله به کشتی « ایران اجر » و ناوچه «جوشن » و «سهند» و به ویژه فاجعه انهدام هواپیمای مسافربری و شهادت 290 مسافر و خدمه که 118 نفرشان زن و کودک بودند، بخشی از سرفصل جنایات آمریکا علیه مردم ایران است.
فشارهای اقتصادی و اقدامات تحریمی، سازماندهی، حمایت و هدایت مخالفان نظام، فضاسازی سیاسی، تبلیغاتی و جنگ روانی، مقابله با دستیابی کشورمان به فناوری هسته ای و تهاجم فرهنگی و جنگ نرم از طریق شبکه های فارسی زبان به ویژه VOA، BBC، رادیو فردا، رادیو زمانه و رادیو رژیم صهیونیستی و نیز شبکه های ماهواره ای ضدانقلاب مانند منافقین، گروه های سلطنت طلب، پارس، رنگارنگ، فیس بوک، تویتر و... با هدف براندازی جمهوری اسلامی، نمونه هایی دیگری از سرفصل توطئه ها و اقدامات خصمانه و بی پایان آمریکا علیه ملت ایران است که در دوره روسای جمهور مختلف از هر دو حزب دموکرات و جمهوری خواه انجام شد و هنوز در حال اعمال است.
یکی دیگر از اقدامات خصمانه آمریکا، اختصاص بودجه های کلان برای ضربه زدن به جمهوری اسلامی است که نمونه هایی از این بودجه ها و اهداف آن به این شرح است:
اختصاص 66 میلیون دلار برای «برای گسترش دموکراسی در ایران» در 2007
55 میلیون دلار برای «جنگ نرم با ایران» در 2009
55 میلیون دلار برای «نفوذ در ایران، مقابله با فیلترینگ سایت های ضد ایرانی، آموزش الکترونیکی ایرانیان مخالف نظام برای براندازی نرم، شبکه سازی اینترنتی برای اغتشاشگران پس از انتخابات ریاست جمهوری و ارائه آموزش های لازم رسانه ای و رایانه ای » در 2010
20 میلیون دلار بودجه تکمیلی برای «مبارزه با ایران از طریق فعالیت های اینترنتی » در 2010
25 میلیون دلار برای «حمایت از هکرها به منظور تخریب فضای سایبری ایران» در 2011
و این بخش کمی از بودجه های مصوب سنا در دوره ای پنج ساله است که به منظور براندازی نظام جمهوری اسلامی اختصاص داده شد.
در گزارش عملکرد بودجه ​ای آمریکا آمده است: همه ساله مبالغی به «صندوق دموکراسی خواهی در ایران » واریز و ده ها میلیون دلار صرف برنامه های موسوم به حمایت از حقوق بشر در ایران شده است.

* سهم دموکرات ها از کارنامه سیاه دشمنی امریکا با ملت ایران:

با آن که احزاب دوقلوی آمریکا سیاست مشترکی علیه ملت ایران دارند، برخی با انگیزه های سیاسی درپی تطهیر و بزک دموکرات ها هستند و با ادعای تعادل آنان در قبال ایران، پیروزی بایدن را به نفع کشورمان می دانند.
نگاهی به سرفصل اقدامات خصمانه آمریکایی ها علیه ملت و انقلاب ایران در دوره حاکمیت روسای جمهور دموکرات بر کاخ سفید بهترین معیار برای راستی آزمایی این ادعاست:
- تحمیل قرارداد استعماری کاپیتولاسیون در دوره لیندون جانسون
- تبدیل سفارت آمریکا در تهران به کانون فتنه انگیزی و غائله سازی گروه های تجزیه طلب و ضد انقلاب در مناطق مختلف کشور به ویژه جاسوسی از طریق این سفارتخانه در دوره کارتر
- اجرای عملیات پنجه عقاب و اقدام نظامی در طبس در دوره کارتر
- طراحی کودتای نافرجام نقاب ( نوژه ) با هدف بمباران هوایی بیت امام خمینی(ره) در جماران و دیگر نقاط حساس کشور و انجام عملیات زمینی در زمان کارتر
- مصادره اموال دولت، سازمان ها و شرکت های وابسته به کشورمان در آمریکا و مسدود کردن دارایی های ایران نزد بانک های آمریکایی در خارج از این کشور در دوره کارتر
- اعمال نخستین تحریم های اقتصادی با عنوان تحریم های اولیه در دوره کارتر
- اعمال تحریم های فراگیر اقتصادی «داماتو»، ممنوعیت سرمایه گذاری بیش از 20 میلیون دلار در صنایع نفت و گاز ایران در دوره کلینتون
- تمدید تحریم های ده ساله داماتو با ابعاد سخت گیرانه تر « ایسا » در دوره کلینتون
- ممنوعیت فروش تسلیحات، تاسیس رادیو ایران آزاد و فعال کردن بخش فارسی صدای آمریکا در دوره کلینتون
- اعمال شدیدترین تحریم های هوشمند، فلج کننده و همه جانبه اقتصادی با عنوان تحریم های ثانویه در دوره اوباما
- تجاوز ملوانان آمریکایی به حریم آبی ایران در خلیج فارس در دوره اوباما
- ایجاد گروه های تروریستی به ویژه داعش، ناامن سازی های گسترده مرزی و حمله به جبهه مقاومت اسلامی در عراق، سوریه و لبنان در دوره اوباما ...
این توطئه ها فقط، نمونه های کوچکی از اقدامات آمریکایی ها در دوره روسای جمهور دموکرات است که برای نابودی جمهوری اسلامی و ملت ایران اجرا شد و همچنان پیامدهای آن ادامه دارد.
کسانی که با دسته بندی دو حزب سیاسی مطرح آمریکا به جنگ طلب و منعطف، تجاهل می کنند به این پرسش پاسخ دهند که این جنایات کاخ سفید علیه مردم و انقلاب اسلامی در دوره زمامداری کدام یک از دو حزب روی داده و آیا اساسا، سیاست های ضد ایرانی این کشور در قالب عملکرد حزبی، قابل تفکیک و توجیه است؟
کارشناس ارشد مسائل آمریکا در مقایسه ارجحیت فیل ها و الاغ ها برای کشورمان تصریح می کند: در چارچوب همین مثال حیوانی، سگ زرد برادر شغال است.
فواد ایزدی می گوید: احزاب دموکرات و جمهوری خواه در هدف شان برای ضربه زدن به ایران، هیچ تفاوتی ندارند. اگرچه در تاکتیک ها برای تحقق این هدف تفاوت دارند اما وقتی موضوع شان ایران باشد در آمریکا موجود مهربان نداریم.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران نیز با هشدار درباره خوش بینی برخی، درباره مزیت پیروزی بایدن می گوید: قدرت نامزد دموکرات ها برای اجماع سازی جهانی علیه کشورمان بیش از ترامپ است.
سید حامد موسوی، اهداف و راهبردهای آمریکا را در مسائل کلان سیاست خارجی ثابت می داند و تفاوت قابل توجهی میان دو حزب دموکرات و جمهوری خواه نمی داند.

* برجام ؛ شاخصی برای ارزیابی عملکرد و نگاه دو حزب آمریکایی به ایران :

یکی از بهترین و دست به نقدترین دشمنی کاخ سفید با جمهوری اسلامی که آثار پنجه های ظلمش هنوز بر چهره مردم ایران دیده می شود استمرار شدیدترین تحریم های اقتصادی در تاریخ بین الملل حتی در عرصه دارو برای مداوای بیماران خاص و سرطانی است.
این درحالی است که آمریکایی ها در چارچوب برجام متعهد بودند که در قبال کاهش فعالیت های صلح آمیز هسته ای کشورمان و اعمال جدی ترین نظارت های آژانس، تمامی تحریم ها را « بالمره !» لغو کنند اما نه فقط از برجام خارج شدند و تحریم های تعلیق شده را برگرداندند بلکه تحریم های جدیدتری هم علیه ایرانیان وضع کردند.
با توجه به سیاست مشترک اوبامای دموکرات و ترامپ جمهوری خواه در تشدید تحریم ها علیه مردم ایران، این موضوع معیار روشنی برای اثبات اشتراک منافع هر دو حزب برای براندازی جمهوری اسلامی است.
با این حال، برخی در داخل با استناد به این که توافق هسته ای در دوره اوباما حاصل شد چنین القا می کنند که نگاه دموکرات ها به ایران منعطف تر از جمهوری خواهان است ادعایی که با واقعیات و مستندات انطباق ندارد.
عضو هیات علمی دانشکده مطالعات جهان با رد این ادعا می گوید: نقد کنونی دموکرات ها به ترامپ جمهوری خواه، این نیست که خروج از برجام اقدامی غیراخلاقی بود بلکه از این روست که با خروج از توافق هسته ای ، دست ایران را باز گذاشت تا در منطقه هر کاری می خواهد انجام می دهد و در حوزه توانمندی دفاعی و نظامی هر سلاحی که بخواهد تولید می کند.
به گفته فواد ایزدی، حرف دموکرات ها این است که اگر در قدرت بودند از برجام خارج نمی شدند و با گروگان گرفتن توافق هسته ای و تهدید به خروج از آن امتیاز بیشتری می گرفتند و ایران را محدود تر می کردند.
این استاد علوم سیاسی سبک کار دموکرات ها را در ضربه زدن به کشورمان، هوشمندانه تر از جمهوری خواهان می داند و هشدار می دهد: اگر آقای بایدن رأی بیاورد از همین روش استفاده می کند و با طرح موضوع بازگشت به برجام و تعیین شروطی برای آن به سمت گرفتن امتیاز بیشتر می رود.
کارشناس دیگر مسائل سیاسی نیز در این باره تصریح می کند: بایدن بارها اعلام کرده است که چیزی فراتر از برجام می خواهد و موضوعاتی که ترامپ اصرار دارد در حوزه موشکی و منطقه ای با ایران به توافق برسد، بایدن هم می خواهد.
به گفته سید حامد موسوی، در صورت پیروزی بایدن، او اگر نتواند به مطالباتش در حوزه موشکی و منطقه ای ایران دست یابد، قدرت اجماع سازی اش علیه ایران در جهان، بیش از ترامپ است و حتی می تواند اروپایی ها را با خود همراه کند.

کلام آخر:

صاحب نظران سیاسی اتفاق نظر دارند که در تقابل بیش از چهل ساله ایالات متحده آمریکا با نظام جمهوری اسلامی، معادلات قدرت برای هر دو کشور کاملا تغییر کرده به نحوی که به موازات افول آمریکای مدعی ابرقدرتی جهان، اقتدار نظام جمهوری اسلامی از مرزهای قدرت منطقه ای فراتر رفته و به یکی از اضلاع جهانی قدرت تبدیل شده و با سکانداری جبهه مقاومت اسلامی در منطقه راهبردی غرب آسیا که از آن به عنوان قلب جهان نام برده می شود، همسو با چین و روسیه، توانسته است یکجانبه گرایی و زورگویی آمریکا را به چالش بکشد.
این واقعیت به حدی آشکار است که حتی مقامات ارشد کشورهای اروپایی به عنوان بخشی از نظام سلطه امریکایی به آن اذعان دارند. به عنوان نمونه رئیس جمهور فرانسه در جمع سفرای این کشور با ابراز نگرانی در این باره تصریح می کند « ما شاهد پایان هژمونی غرب بر جهان هستیم. امروز واقعیات ژئوپلیتیک تغییر کرده است؛ امروز با ظهور قدرت های جدیدی مواجه ایم که آنان را دست کم گرفته بودیم.»

بر اساس این واقعیات و با استمرار مقاومت ملی در برابر تحریم های به اصطلاح فلج کننده کاخ سفید از یکسو و ادامه بحران سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی در آمریکا آن هم در آستانه انتخابات این کشور از سوی دیگر، سیاست فشار حداکثری واشنگتن علیه کشورمان درحال تبدیل به « شکست حداکثری » است.
در چنین شرایطی، معطل کردن ظرفیت های عظیم داخلی و پیوند زدن سیاست گذاری های کلان کشور به وعده های بی اساسی اروپا یا دل خوش کردن به نتیجه انتخابات امریکا آن هم به امید پیروزی بایدن و محاسبه غلط بازگشت او به برجام ، خطایی راهبردی است.
رهبر معظم انقلاب در آخرین بیانات شان در این باره در دیدار تصویری با هیات دولت در شهریور 99 تاکید کردند: « اقتصاد کشور به هیچ وجه نباید به تحولات خارجی پیوند بخورد زیرا این یک خطای راهبردی است؛ نباید برنامه‌ریزی اقتصادی برای کشور معطل لغو تحریم‌ها یا نتیجه انتخابات فلان کشور شود.»

حمید ترکاشوند
خبرنگار خبرگزاری صداوسیما