در ایران حدود 13 میلیون دانش آموز و حدود 3 و نیم میلیون دانشجو وجود دارد. اولویت سلامت جسمی و روانی و جلوگیری از آسیب دیدن این بخش بزرگ جامعه در نظر سیاست گذاران به تعطیلی آموزش حضوری و ترجیح آموزش مجازی در شرایط کنونی را الزام آور کرده است.
پژوهش خبری صدا سیما: شیوع ویروس کرونا که از اوایل اسفند 1398 همه عرصه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه ایران را تحت الشعاع قرار داد، نظام آموشی را نیز که طبق روال عادی در همه جای دنیا غالبا مبتنی بر آموزش حضوری به شکل مستمراست به چالش کشید. آنچه تا حدودی این چالش را برای نظام آمورشی کمرنگ می کند گستردگی رسانه های مجازی و رسانه ملی برای کمک به نظام آموزشی است. صدا و سیما، فضای مجازی، اپلیکیشن ها، کلاس های مجازی همه ابزارهایی هستند که می توانند یاریگر مدرسه و دانشگاه در این شرایط باشند. این که چقدر می توانیم از این ابزار استفاده کنیم و در این زمینه با چه چالش هایی مواجهیم مسئله ای است که در گفتگو با دکترعلی بلاغی کارشناس آموزش و عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان در پی پاسخ آن هستیم.
به نظر شما مهمترین چالش برخورد نظام آموزشی ما با بحران کرونا چیست؟
عمده ترین مسائل در برخورد با این موضوع غیر مترقبه، ناشناخته بودن و گستردگی آن است که همه نهاد آموزش از پیش دبستانی تا دانشگاه را درگیر کرده است. تاثیر عمیق و گسترده روانی بر روی دانشجویان و دانش آموزان و همه فعالان عرصه آموزش، محدودیت زمان برای ترم یا سال تحصیلی، حجم و محتوای زمان بندی شده و اینکه عمده دروس برای فضای حقیقی و حضوری طراحی شده است و ارائه آن در فضای مجازی نیاز به تغییر محتوا یا تبدیل محتوا در فرمت متناسب با فضای مجازی دارد، کم رنگ شدن فضای احساسی و عاطفی در فضای مجازی از موارد چالش برانگیز است. با همه این مشکلات فضای مجازی و صدا وسیما می توانند بستر خوبی برای جبران بخش عمده ای از مافات باشند.
متن کامل این مطلب در اینجا قابل دریافت است
پژوهشگر: فریفته هدایتی