سیاه دانه هرچند جزو گیاهان دارویی است که این روزها زیاد مصرف نمی‌شود اما این دانه‌های ریز، بسیار پُرخاصیت و شفابخش هستند.
بر اساس تحقیقات پژوهشگران حوزه گیاهان دارویی، سیاه دانه همچنین دارای 15 نوع اسید آمینه، پروتئین، مواد نشاسته‌ای، فیبر خوراکی، کلسیم، سدیم، آهن و پتاسیم است. پزشکان در قرن 13 میلادی ادعا می‌کردند که این گیاه می‌تواند 50 بیماری مختلف را درمان کند. سیاه دانه همچنین دارای 84 درصد اسیدهای چرب مانند اسید «لینولئیک» و روغن‌های فراری است که این روغن‌ها خاصیت ضد باکتری و ضد قارچ دارند. سیاه دانه در عین حال دارای طبع گرم و خشک است.
خواص و کاربردها:
موارد منع مصرف:
با این حال از آنجا که سیاه دانه گرم و خشک است بنابراین گرم‌مزاجان نباید در مصرف آن افراط کنند زیرا باعث ورم، درد و گرفتگی گلو می‌شود. هچنین مصرف زیاد آن برای کلیه مضر است و توصیه می‌شود که با کتیرا خورده شود.
مطالب مرتبط: