پژوهش خبری صدا وسیما: حمایت از حقوق زنان، همیشه از جمله ادعاهای پر زرق و برق در رسانه‌ها و محافل سیاسی اروپا و آمریکا بوده است. اين مساله‌ خصوصاً پس از جنگ جهاني دوم ابعاد وسيع‌تري به خود گرفت و از آن پس اروپا و آمريکا تلاش کردند تا تصويري مدافع حقوق زنان از خود در نزد افکار عمومي جهان ترسيم کنند و همواره مدعی حفاظت از آسایش و رفاه و امنیت زنان در قالب نظام‌های سکولار خود بوده‌اند. اين ادعاها در حالي صورت مي‌گيرد که آمار وحشتناک ستم به زنان همچنان رو به فزونی است. انتشار اخبار و گزارشات در باب خشونت علیه زنان در اروپا و آمریکا، اقدامی غیرقابل اجتناب از جانب برخی رسانه‌هاست که دریافته‌اند کتمان و سرپوش گذاشتن بر این قبیل فجایع دردی را دوا نمی‌کند و تنها منجر به اشاعه خشونت عليه زنان در غرب مي‌شود. 

به گزارش آژانس FRA (آژانس حقوق اساسی اتحادیه اروپا در وین اتریش)، از میان 42 هزار نمونه تصادفی از زنان 28 کشور عضو اتحادیه اروپا، خشونت علیه زنان (VAW: Violence Against Women) به‌عنوان گسترده‌ترین نقض حقوق بشر در اروپا منجر مي شود یک زن از هر 3 زن از سن 15 سالگی به‌بعد به کام فاجعه فرو رود. در گزارش آژانس FRA، دانمارک با 52 درصد، فنلاند با 47 درصد و سوئد با 46 درصد، رتبه‌های اول تا سوم را در جدول خشونت‌های فیزیکی یا جنسی علیه زنان کشورشان دارند. 

 انگليس و مساله تجاوز جنسي به زنان و کودکان 

بنابر گزارشات، رفتارهای فاجعه‌بار بر پیکره زنان کشورهای اروپایی، خیل کثیری از قربانیان را با اختلالات جبران‌ناپذیر روحی و روانی روبرو می‌کند که گاه تا آخر عمر از عوارضی چون اضطراب، افسردگی، احساس‌گناه، پارانوئید، خودکشی و از دست‌دادن اعتمادبه‌نفس رنج خواهند برد.در اين رهگذر وضعيت زنان در انگليس بسيار تاسف بار است.

گزارش‌ها نشان مي دهد درانگلیس که یکی از کشورهای پیشرفته غربی است خشونت‌های جنسی و تجاوز در آن هر ساله رو به رشد است. وزارت دادگستری انگلیس و دفتر آمار ملی و اداره داخلی انگليس در ژانويه 2013 نخستین بولتن آماری مشترك و رسمی درباره خشونت های جنسی را با نام «نگاهی به خشونت جنسی در انگلستان و ولز» منتشر کردند. بر اساس این گزارش، حدود 35 هزار زن سالانه به طور متوسط مورد تجاوز قرار می‌گیرند. بیش از 433 هزار زن نیز سالانه با خشونتهای جنسی مواجه میشوند.بر اين اساس  یک نفر از هر 5 زن 16 تا 53 ساله چند نوع از خشونت‌های جنسی را تجربه کرده است.[1]

وبلاگ زنان روزنامه گاردین می‌نویسد: "شنیدن اینکه 44 درصد از زنان ما به‌ نوعی از خشونت فیزیکی یا تجاوز جنسی رنج می‌برند، برای ما که به سیاست نهادینه‌شده تبعیض جنسیتی غرب عادت کرده‌ایم، این قبیل اخبار روزمره فاجعه‌بار، چندان تعجب‌آور نیستند."

به گزارش مرکز داده‌های جنایات جنسی علیه کودکان انگلیس و ایرلند، بیش از 400 کودک هرهفته در انگلیس مورد اذیت و آزار جنسی قرار می‌گیرند؛ این یعنی هر 20 دقیقه یک‌بار، کودکی یک انسان را به قبیح‌ترین شکل ممکن به تاراج برده
مي شود.

 در سال 2011، تنها 23 هزار و 97 مورد آزار جنسی کودکان در انگلیس و ولز ثبت شد. این آمار وحشتناک شامل تجاوز جنسی در خارج از خانه، زنای محارم، و هرزه‌نگاری مستهجن اینترنتی از کودکان می‌شد. از میان 23 هزار و 97 کودک و نوجوانی که در سال 2011 در انگلیس و ولز مورد اذیت و آزار جنسی قرار گرفتند، بیش از 1470 نفر کمتر از 5 سال، 4 هزار و 973 نفر بین 5 تا 10 سال و 14 هزار و 819 نفر دیگر هم 11 تا 17 سال داشتند. در این ‌آمار وحشتناک و هراس‌انگیز تجاوز، دختران با تعداد 19 هزار و 790 نفر قربانی، شش برابر بیشتر از پسران مورد تعرض قرار گرفتند.[2]

مطالعه موردي «جيمي سويل» 

جیمی سویل(Jimmy Savile)  از جمله معروف‌ترین مجریان بنگاه خبرپراکني سلطنتی BBC بود. بعد از مرگ جیمی سویل در 84 سالگی، صدها شاکی و قربانی آزار جنسی کودکان، نوجوانان و بیماران در انگلیس علیه او اعلام دعوی کردند و پلیس، او را بزرگترین متجاوز انگلیس خواند.

جيمي سويل در زمان فعاليتش در BBC مورد توجه جدي نظام پادشاهي قرار گرفت و در سال 1972 عالی‌ترین رتبه امپراتوری انگليس(OBE) را دريافت کرد. او همچنين در سال 1990 نشان شوالیه و لقب Sir را از ملکه انگلیس دریافت کرد.  از همان زمان شکایاتی درخصوص تعرض و سوءاستفاده اخلاقی از کودکان و نوجوانان علیه او مطرح شد که بنا به دلایل مشکوک و سؤال‌برانگیزی نسبت به آنها بی‌توجهی می‌شد و سیستم پلیس و دستگاه قضایی اتهامات مطرح ‌شده را جدی نمی‌گرفتند. پاپ ژان‌پل دوّم، پس از اقدام ملکه انگلیس مبنی بر اعطای مقام شوالیه به جیمی سویل، مقام شوالیه پاپ(KCSG) را در سال 1990 به سویل داد.

سویل در اکتبر 2011 مُرد. در حالی که سؤالات و ابهامات بی شماری مبنی بر ناتوانی مشکوک نهادهای نظارتی در انجام‌ وظیفه شان در زمان زنده‌بودن این مجرم در اذهان مردم انگلیس ایجاد شده بود. اعلام شد که از نوامبر 2011 تا اکتبر 2012 حداقل 300 نفر در طول شش دهه فساد اخلاقی سویل مورد آزار یا تجاوز او قرار گرفته‌اند.  بعد از گذشت 2 سال از مرگ سویل، Peter Spindler افسر ارشد اسکاتلندیارد و سرپرست پرونده "رسوایی جنسی مشاهیر انگلیس" موسوم به عملیات Operation Yewtree، در دسامبر 2013 اعلام کرد که: "589 نفر دراین جنایت هولناک قربانی شده‌اند. از این تعداد، 450 نفر به‌طور مستقیم توسط جیمی‌سویل مورد سوءاستفاده، آزار و تجاوز قرار گرفته‌اند. به‌طور مشخص، به 31 نفر از قربانیان، توسط جیمی سویل تجاوز شده بود. 82 درصد از کلّ قربانیان مؤنث هستند و 80 درصد نیز کودک و نوجوان."[3]

بر اساس تحقیقي که از سوی انجمن ملی برای پیشگیری از خشونت علیه کودکان (NSPCC) و برای برنامه پانورامای بی‌بی‌سی انجام شده نشان می دهد که بیشتر قربانیان این مجری بین 13 تا 15 ساله بودند و حتی کودک دو ساله نیز بین قربانیان او وجود داشت. به گفته پیتر وات مدیر NSPCC شکی نیست که سویل اگر متجاوزترین فرد بریتانیا در زمینه جنسی نباشد، یکی از متجاوزترین افراد است. او از هیچ فرصتی برای شناسایی قربانیان آسیب‌پذیر خود صرف نظر نمی‌کرد تا از آنها  سوء استفاده کند.[4]

در ادامه این رسوايي گسترده در بخش‌های مختلف دولتی و غیردولتی انگلیس، افراد مشهور بسیاری نیز در ارتباط با این پرونده با اتهاماتی چون تجاوز به دختران و پسران نوجوان، زنان، و سوءاستفاده جنسی از کودکان بازداشت شدند. این افراد به‌عنوان مجری، خواننده، پزشک، کمدین، نوازنده، تهیه‌کننده، بازیگر و راننده در کمپانی BBC و سایر بخش‌های "صنعت سرگرمی" انگلیس فعالیت می‌کردند.

به گزارش دیلی‌تلگراف در ژانویه 2013، اداره دادستانی عمومی انگلیس(DPP)، نهاد سلطنتی CPS را در مورد عدم جدیت و اهتمام در پیگیری قضایی چهار مورد شکایت از جیمی سویل در سال 2009 که مي توانست به کشف حقيقت منجر شود مقصر دانسته است. در مارس 2012، اداره بازرسی سلطنتی انگلیسHMIC در گزارشی با نام "اشتباهات بی‌بازگشت" اقرار کرد که در طول دوران جنایات جیمی سویل در فاصله سال‌های 1964 تا 2011، اطلاعات محرمانه‌ای درباره رفتارهای مشکوک سویل حداقل در دهه 60 و 70 به سیستم پلیس انگلیس گزارش شد که همگی با بی‌توجهی روبرو شدند.[5]

نتيجه‌گيري

انگليس يکي از بدترين آمارهاي مربوط به حقوق بشر را در اروپا دارد. زنان انگلیسی بیش از گذشته قربانی انواع خشونت می شوند و اقدامات پیشگیرانه قانونی و حقوقی نه تنها نتوانسته از رشد زن آزاری در این کشور بکاهد، بلکه رشد زیادی نیز ثبت شده است.  براساس آمارهای منتشرشده توسط دستگاه دادستانی انگلیس که در روزنامه گاردین منتشر شد، در دوره زمانی 16-2015 میلادی موارد خشونت علیه زنان و دختران در انگلیس و ولز بیش از 117 هزار مورد بوده است که نسبت به دوره زمانی قبل از آن 10 درصد رشد نشان می دهد.به گفته 'الیسون ساندرز' مدیر نهاد 'تعقیب عمومی ' وابسته به دادستانی انگلیس، موارد خشونت علیه زنان و دختران دربرگیرنده مواردی چون تجاوز، اذیت و آزار جنسی و نیز سوءاستفاده های جنسی بوده است.[6]

با توجه به شرایط کنونی (زن آزاری و رشد این پدیده در انگلیس) نگراني مراکز حقوق بشري بين المللي از افزايش خشونت در اين کشور بي دليل نيست. تجاوز و خشونت گسترده به زنان در جوامع غربی در شرایطی در چنین سطح وسیعی انجام می شود که دولت‌های غربی مدعی و مدافع حقوق زنان هستند و کشورشان را به عنوان الگویی از یک جامعه آرمانی معرفی می‌کنند. آمارها نشان می‌دهد که بخش اعظم جامعه زنان انگليس قربانی بی‌بند و باری اخلاقی و سقوط ارزش‌های اخلاقی در کشورشان هستند. زنان قربانی تجاوز حتی جسارت ثبت شکایت از متجاوزان را ندارند. چراکه می‌بینند، پلیس و نظام قضایی اقدام عملی علیه متجاوزان انجام نمی‌دهند و حتی در معرض تهدید تجاوز نيروهای پلیس نیز قرار دارند.

پژوهش خبری // پژوهشگر: علی ظریف

منابع در آرشیو پژوهش خبری موجود است.