به گزارش
خبرگزاری صداوسیما؛ این همایش به همت اتحادیه تولید کنندگان و فروشندگان پوشاک تهران و دانشگاه پیام نور مرکز تهران برگزار می‌شود.
در این همایش راهکارهای توسعه اشتغال و کارآفرینی پایدار، ارتقای کیفیت تولیدات ملی با استفاده از ایده‌های دانش بنیان، حمایت از برندهای ایرانی عرصه صنعت پوشاک و راهکارهای ارتباط آکادمیک و بهره گیری از مطالعات علمی و پژوهشی در توسعه و مدیریت صنعتی و صنفی پوشاک با حضور دست اندرکاران صنفی و دانشگاهی بررسی می‌شود.
ایرانی‌ها سالانه سه میلیون دست کت و شلوار مصرف می‌کنند.
سقف ظرفیت تولید شرکت‌های داخلی ۵۰۰ هزار دست است و ۲. ۵ میلیون دست دیگر از خارج تامین می‌شود، چنانچه دولت از تولیدکنندگان تن‌ها در همین بخش حمایت کند، حجم قابل توجهی ارز از کشور خارج نمی‌شود و هم فرصت‌های شغلی جدیدی برای جوانان ایجاد می‌شود.
در حال حاضر، سازمان‌هایی مانند تامین اجتماعی و مالیات با سختگیری شدیدی به سراغ شرکت‌های تولیدی و برندهای معتبر می‌روند و آن‌ها را با چالش‌های متعدد مواجه می‌کنند.
اگر دولت به جای این سختگیری‌ها به حمایت از تولیدکنندگان بپردازد و آن‌ها را تشویق کند که به جای تولید کارگاهی به سمت تولید کارخانه‌ای بروند، کیفیت پوشاک ایرانی افزایش می‌یابد، تولیدات داخلی بیشتر مورد استقبال مصرف‌کنندگان قرار می‌گیرد و هم فرصت‌های شغلی جدید ایجاد می‌شود.
سال گذشته سرانه مصرف پوشاک به لحاظ تغییرات نرخ دلار حدود ۲۵ تا ۳۰ دلار کاهش داشته است.
بر اساس آمار گمرک، سال گذشته ۶۰ میلیون دلار صرف واردات پوشاک شده است، اما در خصوص قاچاق نمی‌توان آمار دقیقی ارائه داد و برآوردهایی وجود دارد که بر اساس تحلیل‌های مختلف است و یکی از مهمترین تحلیل‌ها میزان و حجم بازار داخلی پوشاک است.
آخرین آمار بانک مرکزی و مرکز آمار، سرانه مصرف مربوط به سال ۹۰ می‌شود که در آن سال ۳۲۰ هزار تومان سرانه پوشاک کشور اعلام شده است و از آن موقع نیز آمار جدیدی اعلام نشده است که با توجه به وضعیت تورم سرانه مصرف طبیعتا به لحاظ ریالی تغییر کرده است.
البته برای درک بهتر وضعیت موجود می‌توان به آمارهای جهانی نیز تکیه کرد؛ در هفت سال گذشته سرانه مصرف پوشاک به لحاظ دلار حدود ۲۵ الی ۳۰ دلار کاهش داشته که این مسئله به دلیل تغییرات قیمت ارز بوده است و از ۲۱۰ دلار به ۱۸۵ دلار رسیده است.
بر اساس آمار، ۱۴. ۸ میلیارد دلار حجم بازار مصرف کالای پوشاک و حوزه مد در داخل کشور است.
صنایع پوشاک و نساجی در ایران ۲۵ هزار میلیارد تومان بازار داشته که ۱۷ هزار میلیارد تومان آن مربوط به پوشاک و مابقی به پارچه و فرش اختصاص دارد.
سالانه ۴. ۵ میلیارد دلار پوشاک قاچاق به بازار ایران وارد می‌شود که این حجم واردات سالانه ۳۸۵ هزار فرصت شغلی را نابود می‌کند، در مقابل این حجم کالای قاچاق، تن‌ها حدود سه میلیون دلار واردات رسمی توسط نمایندگی‌های رسمی برخی برندهای خارجی انجام می‌شود به عبارت دیگر ۳۰ درصد پوشاک موجود در بازار ایران، خارجی است که نزدیک به ۸۰ درصد آن به صورت قاچاق وارد می‌شود.
واردات بی رویه انواع پوشاک سبب از بین رفتن فرصت‌های شغلی جوانان شده است و اگر مسئولان از صنایع کوچک و زود بازده حمایت نکنند، هنر ارزشمند طراحان و دوزندگان ایرانی به فراموش سپرده می‌شود.
مبارزه با واردات و قاچاق بی رویه کالا، برند سازی پوشاک ایرانی، برداشتن موانع تولید و عرضه پوشاک در کشور و مشوق‌های صادراتی زمینه ساز تسریع در دستیابی به جایگاه نخست اقتصادی منطقه و توسعه پایدار اقتصاد خواهد بود.
اصناف و بنگاه‌های زودبازده نقش بسیار مهمی در چرخه تولید، رونق کسب و کار و اشتغال زایی دارند و متاسفانه حمایت‌های لازم از این قشر صورت نگرفته است.
اقتصاد مقاومتی در پی کاهش وابستگی‌ها به محصولات و خدمات خارجی و توسعه کشور است و ترجیح کالاهای داخلی بر اجناس خارجی یکی از مهمترین اقداماتی است که آحاد مردم باید از آن حمایت کنند.