اخلال در نظام اقتصادی کشور یکی از اتهامات "خ الف "

به گزارش خبرنگار واحد مرکزی خبر ، متن این کیفرخواست به این شرح است:
آقای خ. ا معاون وزیر صنایع و معادن و رئیس سازمان ایمیدروبازداشت از تاریخ 14-10-1390 به لحاظ عجز از تودیع وثیقه به مبلغ بیست میلیارد ریال و تشدید آن به قرار بازداشت موقت از تاریخ 16-11-1390 متهم است به:
1- ارتشا به مبلغ جمعا 9 میلیارد ریال( نهصد میلیون تومان)
2- مشارکت در اخلال در نظام اقتصادی کشور
با عنایت به محتویات پرونده، در حین تحقیقات مقدماتی از متهم به نام ع. ر. (مدیرعامل شرکت گروه ملی فولاد ایران) ، نامبرده اظهار داشته است که پیرو تقاضا و دستور آقای م. ا.( سهام دار اصلی شرگت گروه ملی فولاد) مجموعا پانصد و پنجاه میلیون تومان داخل دو عدد کیف به آقای خ. ا. مدیرعامل و رئیس سازمان ایمیدرو وابسته به وزارت صنعت و معدن و تجارت، پرداخت کرده است. پیرو این اظهارات، مراتب از آقای خ . ا با احضار قبلی ایشان به بازپرسی تحقیق شده است. از ایشان در خصوص سوابق آشنایی وی با آقایان ع.ر. و م . ا. تحقیق شده که نامبرده اظهار داشته است: « با توجه به عضویت من در هیئت عامل ایمیدرو، با جناب آقای ع.ر. آشنا شدم و از طریق آقای ع.ر. بعد از واگذاری شرکت گروه ملی با آقای م. ا. در چند جلسه آشنا شدم و در جلسات متعددی که با اقای ع. ر. داشتم در خصوص موضوعات کاری بحث متعدد داشتیم ، و با آقای م. ا. فقط در چند جلسه در وزارت  صنایع در دفتر وزیر(وزیر صنایع ومعادن ، آقای م) و دفتر شرکت شهرک های صنعتی جلسه داشتم.»
در ادامه تحقیقات از نامبرده در خصوص اظهارات آقای ع.ر. مبنی بر این که وجوهی را به خ. ا. پرداخت کرده است ، سؤال شد که اظهار داشته است: « ... حدود ششصد میلیون تومان بابت مؤسسه خیریه، ایشان (ع.رَ) پرداخت کردند و اسناد و مدارک آن هم موجود است. در دفتر کارم در تهران پرداخت کردند و یک نوبت هم در هتل لاله فرستادند و این جانب از نامشروع بودن خبر نداشتم و حاضرم در یک زمان محدودی آن را پرداخت نمایم.این جانب خ. ا. مبلغ ششصد میلیون تومان از آقای ع. ر. دریافت کردم. از این که منشاء وجوه نامشروع است ، هیچ اطلاعی نداشتم و در حال حاضر آماده ام که مبلغ فوق را ظرف پانزده روز آینده به حسابی که دادستانی معرفی می نماید، مسترد نمایم...»
در ادامه تحقیقات، از آقای ع.ر. مجددا در خصوص موضوع تحقیق شد و نامبرده اظهار داشته است: « ابتدا طی یک درخواست از سوی موسسه فرهنی مذهبی ایده که ممهور به مهر بود تقاضای هزار تن آهن آلات شد؛ که این امر ممکن نشد، متعاقبا طی سه فقره چک جمعا یکصد میلیون تومان به توصیه ی آقای خ. ا. تحت عنوان مؤسسه و کمک به این موسسه، به آقای خ. ا. پرداخت شده است؛ و در ادامه دو عدد کیف مشکی و یک کیف سامسونت خودم ع.ا. که محتویات آن به شرح ذیل بود: یک عدد کیف مشکی که مقادیر داخل آن را نشماردم، ولی خانم ج.ا. یادم است که می گفت دویست میلیون تومان، که به سفارش و درخواست آقای م. ا، خانم ج. ا. به این جانب داد که این کیف ها را حوالی ساعت 7 یا 8 در درب هتل لاله به راننده ایشان، آقای ع. پرداخت شد .
(جلسه ی بازجویی مورخ 14-10-1390) یک کیف سامسونت حاوی پانصد میلیون تومان آقای م. ا. تاکید و دستور داد خانم ج.ا. تا ظهر آماده کرد و شامل ارز (یورو) سکه و عمدتا پول رایج کشور بودکه به دلیل این که (در کیف) جا نمی شد، بخشی از آن شمرده نشده بود و در کیف دیگری تخلیه شد که محتوی سامسونت حدود سیصد و پنجاه میلیون تومان می شد. توسط آبدارچی آقای م. ا. به طبقه همکف (پارکینگ) شرکت امیرمنصور آریا منتقل شد و در عقب پژوی 405 رانندگان استیجاری شرکت ... گذارده و به درب شهرک های صنعتی نزدیک هتل هما منتقل شد که من داخل رفتم. بعد از پایان جلسه . به ایشان (خ.ا) گفتم که آقای م.ا. مبلغی را فرستاده که راننده ایشان آقای ع. کیف سامسونت را پس داد. بنابراین، اگر کیف های مشکی 300 میلیون تومانی باشد مجموع پرداختی ها به آقای خ.ا. نهصد و پنجاه میلیون تومان و اگر کیف های مشکی دویست میلیون تومان باشد، جمعا هفتصد و پنجاه میلیون به آقای خ.ا. پرداخت شده است...»
در ادامه تحقیقات از آقای خ.ا. در خصوص آخرین اظهارات آقای ع.ر. تحقیق شده و ایشان در پاسخ به این سؤال که چرا آقای ع. ر. اظهار داشته است که شما نهصد میلیون تومان گرفته اید، در حالی که شما به ششصد میلیون تومان اعتراف کرده اید، اظهار داشته است: « وجوهی که این جانب از آقای ع.ر. دریافت کرده ام از منشاء آن اگاه نبودم و حاضرم که این مبالغ را به حساب دادگستری و بیت المال مسترد نمایم.» {اقرار ضمنی یا تلویحی}
در ادامه تحقیقات در جلسه مورخ4-11-1390 از آنجا که علت پرداخت این وجوه به آقای خ. ا. شفاف نشده بود... از آقای ع. ر. تحقیق شد، نامبرده اظهار داشته است: « بعد از کمک یکصد میلیون تومانی به آقای خ. ا. آقای م. ا. را دیدم، ایشان گفت: به خ. ا. چیزی دادی یا نه؟ گفتم در حد مقدورات و پرسید مثلا چه میزان کمک می کنی. گفتم تا حالا یکصد میلیون تومان کمک کردم که م. ا. گفت: اینها خرجشان خیلی بیشتر است، اگر می خواهی هوای شرکت(شرکت گروه ملی فولاد ایران ) را داشته باشد، بایستی کلان کمک کرد و بحث پانصد میلیون تومان را طرح کرد و من تحویل آقای خ. ا. دادم.» ایشان در ادامه می افزاید: « دلایل کمک اقای م.ا. به خ.ا. عبارتند از : 1- افزایش سهمیه بایستی کلان کمک کرد و بحث پانصد میلیون تومان را طرح کرد و من تحویل آقای خ. ا. دادم. ایشان در ادامه می افزاید: دلایل کمک آقای م. ا. به خ. ا. عبارتند از : 1- افزایش سهمیه شمس گروه ملی توسط آقای خ. ا. 2- حمایت از درخواست های گروه ملی در ایمیدرو که انجام شد». در ادامه تحقیقات ، از آقای م.ا. در خصوص پرداخت وجه به آریالای خ.ر. پرداخت شده است» نامبرده اظهار داشته است: « تمام پولها به آقای خ. ا. توسط آقای ع. ر. پرداخت شده است » نامبرده در خصوص سابقه آشنایی خود با آقای خ. ا. اظهار می دارد": « از طریق آقای ع.ر. با خ. ا. آشنا شدم . دو نوبت به اتفاق آقای ع.ر. به دفتر آقای خ. ا. در خصوص شمش فولاد خوزستان مراجعه کرده ام و در خصوص شهرک صنعتی سیلکون متال نیز از شرکت سبک سازان جهت اخذ مجوز تاسیس شرکت، به شرکت شهرکهای صنعتی مراجعه کرده ایم» .آقای م.ا. در خصوص علت پرداخت وجه به آقای خ.ا. اظهار داشته که این وجوه بابت سهمیه شمش فولاد خوزستان پرداخت شده است.
علی هذا با عنایت به تحقیقات صورت گرفته که همگی حکایت از آن دارد که آقای م.ا. با وساطت آقای ع.ر. با خ.ا. آشنا شده و با توجه به سمت های حساسی که آقای خ.ا. داشته است از جمله این که عضو هیئت عامل ایمیدرو؛ رئیس و مدیرشرکت شهرک های صنعتی و مدیرعامل ایمیدرو بوده است.
از طرف دیگر با توجه به این که آقا م.ا. بابت توسعه برنامه های خود رد برای تامین شرکت های جدید و تملک اراضی در شهرک های صنعتی سراسر کشور و برای حمایت وزارت صنایع به ویژه سازمان ایمیدرو از برنامه های صنعتی و حمایت از آن، از جمله افزایش سهمیه شمش گروه ملی فولاد در فولاد خوزستان، تقسیط دیون گروه ملی فولاد ایران به ایمیدرو، احتیاج به حمایت های آقای خ.ا. پرداخت نماید. حسب تحقیقات به عمل آمده، مبلغ نهصد میلیون تومان به عنوان رشوه به آقای خ. ا. از جانب آقای م.ا. و ع.ر. پرداخت شده است . متهم خ. ا. نیز به این امر اقرار و اعتراف و این وجوه را به حساب سپرده معرفی شده از جانب دادستانی تهران مسترد کرده است.
- اظهارات متهم م.ا در جلسه بازجویی مورخ 11-11-1390: «... پول هایی که ایشان{ آقای خ.ا.} گرفته است جهت این که سهمیه شمش از فولاد خوزستان را هر ماه به ما اختصاص دهند و هر دفعه بهانه می آوردند که می خواهیم سهمیه شما را کم کنیم و اگر سهمیه را کم می کردند، به تولید شرکت آسیب می رسید این بود که این پول به ایشان به عنوان عضو ایمیدرو پرداخت می شد...»
- آقای ع.ر. ( مدیرعامل شکرت گروه ملی فولاد) طی بازجویی مورخ 11-11-1390 اظهار داشته است: « آشنایی من با خ.ا. به سال ها قبل و در زمان دولتی بودن شرکت مربوط می شود. در زمان دولتی { بودن شرکت گروه ملی فولاد ایران} کمک های زیادی به شرکت گروه ملی در تامین مواد اولیه در زمان وزارت م. داشتند لذا رفاقت زیادی داشتیم. در زمان خصوصی سازی نیز من همین انتظار را از ایشان داشتم ولی ایشان می گفت حالا دیگر کمک من به شما به سود سرمایه دار می شود و انتظار کمک داشتند. یک بار م.ا. از من سوال کرد که هوای ایشان را داری یا نه؟ که من گفتم در حد 10 الی 20 میلیون تومان کمک هایی کرده ام که م.ا. گفت: اینها خرجشان خیلی بیشتر است لذا پیشنهاد داد در مرحله اول 500 میلیون تومان و در دو مرحله نیز چهارصد میلیون تومان به ایشان بدهیم و طی سه مرحله دو کیف مشکی و یک کیف سامسونت که دو کیف را در جلوی هتل لاله یکی به خودشان و یکی به آقای ... و در مجموع نهصد میلیون تومان به خ ا پرداخت شد، و تنها انگیزه این جانب از قبول این انتقال وجه، خدا را شاهد می گیرم، استفاده از خ. ا. جهت افزایش سهمیه شمس گروه ملی بود که 5000 تن به سهمیه اضافه شد و از طرفی تقسیط بدهی های گروه ملی در ایمیدرو که در این خصوص نیز در هیئت عامل ایمیدرو مساعدت کردند...»
- درجلسه بازجویی مورخ 11-11-1390 آقای م. ا. در شعبه6بازپرسی دادسری کارکنان دولت، در پاسخ به این سوال که: پیرو تحقیقات سابق از شما ، حسب اظهارات آقای ع. ر. و اظهارات خودتان ، شما مبلغ حدودا نهصد میلیون تومان برای ع. ر. توصیه کردید که به آقای خ.ا. پرداخت نماید در این خصوص چه توضیحی دارید، اظهار کرده است: « برای این که سهمیه شمش فولاد خوزستان برای گروه ملی در دست گروه ایمیدرو بود و آقایان می گفتند برای این که سهمیه شما در گروه ملی از طریق فولاد خوزستان پایدار بماند، باید به ما پول پرداخت شود که خود آقای ع.ر. هم در جریان قضایا هستند و برای این که به تولید خدشه ای وارد نشود، مجبور بودیم به ایشان حق و حساب بدهیم تا سهمیه ما در فولاد خوزستان حفظ شود و گرنه سهمیه ما را کم می کردند و هر ماه برای کارخانه این بازیها را در می آوردند و تا پول نمی گرفتند سهمیه ما را کمک می کردند و حتی آقای خ. ا. از بنده تقاضای یک واحد آپارتمان هم کرد که بنده به آقای ع.ر. نیز این مطلب را منتقل نمودم و ...»

رئیس وقت شرکت ایمیدرو گفت: درباره کاهش یا افزایش سهمیه شمش در فولاد خوزستان، مستقیم و غیرمستقیم هیچ نقشی نداشته ام و هر چه در این باره مطرح شده است، مستند نیست.
متهم خ الف گفت: اعدادی که می گویند دریافت کرده ام تکذیب می کنم و در همه موارد صادقانه می گویم که برای دریافت این وجوه یک سری اتفاقات رخ داد که باید توضیح دهم تا ببینید من در این حوزه ها مسئولیت داشتم که آقایان سراغ من بیایند یا نه؟
وی با اشاره به اینکه سازمان ایمیدرو و ستاد فولاد کشور دو سازمان و شخصیت مستقل هستند افزود: زمانی که قیمت فولاد در بازار جهانی افزایش یابد مشتریان شمش فولاد خوزستان نیز بیشتر می شود و برای آن که بتوان به همه مشتری ها پاسخ داد، وزیر وقت صنایع و معادن، ستاد فولاد کشور را ایجاد کردند که معاون معدنی وزیر به عنوان رئیس این ستاد، مدیرعامل فولاد خوزستان به عنوان عضو ستاد، دو کارشناس در حوزه ستاد فولاد از اعضای دیگر و رئیس هیأت عامل ایمیدرو نیز عضو دیگر این ستاد است.
متهم  افزود: نحوه تخصیص شمش را آقای ر بهتر از من می داند چرا که من پنج سال در حوزه صنعت بودم و آقای ر 32 سال در این حوزه حضور دارد.
وی گفت: فولاد خوزستان برای همه شرکت های نوردی در کشور پیشنهاد می داد که هر شرکت نوردی میزان درخواستش را اعلام کند و این درخواست ها در جلسه ای با حضور وزیر در ستاد فولاد بررسی می شد چرا که بسیاری از شرکت های نوردی در مناطق محروم بودند و نمایندگان و استانداران پیگیری می کردند.
این متهم با اشاره به اینکه در آن جلسات بود که میزان سهمیه شمش فولاد مشخص می شد افزود: اگر تا اول شهریور سال گذشته در یک جلسه ستاد فولاد چه به عنوان عضو مدعو یا عضو موظف شرکت و یا یک صورتجلسه از مجموعه ستاد فولاد کشور را امضا کرده باشم اتهام متوجه من است.
خ . الف گفت: از روز بازداشتم تاکنون که پنج ماه می گذرد بیش از 10 بار مکتوب و 20 بار شفاهی خواهش کردم از مراجع قانونی و ستاد فولاد کشور استعلام کنند که نقشم در توزیع شمش نه تنها برای گروه ملی بلکه برای هر گروه دیگری به چه شکل بوده است؛ آیا حتی من یک سفارش کرده ام؟
وی افزود: من آن زمان نه رئیس ایمیدرو و نه رئیس فولاد خوزستان و نه معاون معدنی وزیر بودم و اینکه می گویند در ارتباط با کاهش یا افزایش شمش در فولاد خوزستان نقش داشته ام مستند نیست.
این متهم گفت: از اعضای ستاد فولاد استعلام کنید و ببینید آیا من حتی یک بار به عنوان عضو مدعو دعوت شده ام؟
در این بخش فراهانی نماینده دادستان از رئیس دادگاه درخواست کرد که آقای ر در این باره توضیح دهد که رئیس دادگاه اجازه نداد و از متهم خواست به ادامه دفاعیاتش بپردازد و خطاب به متهم گفت: هیأتی که پس از شما آمدند دقیق می دانند و در این باره صحبت نکنید و به اصل موضوع بپردازید.

متهم خ الف در ادامه افزود: اتهام دیگرم در کیفرخواست مربوط به شهرک سلیکون متال است.
وی گفت: در سال 79 یا 80 گروه امیرمنصور آریا در شهرک های صنعتی کشور زمین های متعددی گرفته است و به خدا قسم من تا روز دستگیری م الف الف خ  نمی دانستم که وی در این شهرک های صنعتی این مقدار زمین دارد.
خ الف  افزود: برای تخصیص زمین جز شهرک سلیکون متال یک بار هم به من مراجعه نکردند.
این متهم درباره  سازمان شهرک های صنعتی گفت: این سازمان مجمع عمومی مرکب از هفت وزیر و هیأت مدیره ای پنج نفره دارد که شرکت های استانی اش هم دارای هیأت مدیره است و هر تولیدکننده باید به استان مراجعه و زمین دریافت کند.
وی ادامه داد: از 50 تا 60 زمینی که گروه امیرمنصور آریا در شهرک  های صنعتی گرفته بود حدود 6 تا 7 مورد آن در دوره من بود و این 6 تا 7 مورد را هم در استان انجام می دادند و برای پنج هزار مترمربع زمین اصلاً به تهران مراجعه نمی کردند.
خ الف گفت: اما درباره شهرک سلیکون متال جلساتی تشکیل شد و به امیرمنصور آریا پیشنهادی ارائه دادند که یک مرکز بزرگ صنعتی در بروجرد می خواهیم راه اندازی کنیم که یک میلیارد و 300 میلیون دلار سرمایه می خواهد و جلساتی در قالب شورای انفورماتیک در وزارت صنایع و معادن تشکیل شد.
این متهم افزود: آقای پ مدیرعامل بانک سپه قرار بود در این مورد با امیرمنصور آریا مشارکتی داشته باشد و در آن جلسه که چند معاون وزیر هم بودند تقسیم کار صورت گرفت و وزیر وقت صنایع و معادن به من دستور داد که ظرف ده روز مجوز شهرک صنعتی را صادر کنم.
وی گفت: من با وجود این دستور جلوی این کار را گرفتم.
خ الف در حالی که نامه آقای ع ب نماینده مردم بروجرد را به رئیس دادگاه نشان می داد افزود: وی در 21 آذر سال 89 نامه ای به وزیر وقت می نویسد و درخواست مجوز شهرک صنعتی و خصوصی را در بروجرد می کند و دفتر وزیر نامه را به بنده و آقای ح و آقای ه رئیس سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران ارجاع می دهد و من در این نامه می نویسم که شما مجوز را صادر کنید.
این متهم گفت: همکارانم گفتند برای گرفتن مجوز شهرک صنعتی و خصوصی باید از استان استعلام شود و در استان فرم پر کنند و بنده هم فرستادم استان و معاون استاندار، رئیس سازمان جهاد کشاورزی و اداره کل منابع طبیعی و مدیر امور اراضی استان همه امضا کردند.
وی افزود: با وجود اینکه فشار سیاسی روی من بود که ده روزه اقدام کنم اما تا مر قانون انجام نشد این کار را انجام ندادم و وقتی به تهران آمدم گفتند فقط یک دستگاه مجوز نداده است و من به آن دستگاه دستور دادم که تا زمانی که اسنادشان را کامل کنند یک مجوز مشروط چهار ماهه برایشان صادر شود.
خ الف گفت: ما دقیقا سر چهار ماه مجوز این شهرک را باطل کردیم زیرا اسنادش ناقص بود.
این متهم افزود: 10 روز پس از اینکه مجوز چهار ماهه صادر شد تیم آقای م الف الف خ  نامه ای نوشتند و درخواست بهره برداری کردند.
وی ادامه داد: اگر ما مجوز بهره برداری را می دادیم سند به نام آنها ثبت می شد و می توانستند زمین را بفروشند اما ما روال طبیعی و صد درصد قانون را رعایت کردیم.
خ الف گفت: ما کوچکترین امتیازی در حوزه شهرک های صنعتی به گروه امیر منصور آریا ندادیم و همه اسناد نزد من است.

معاون وقت وزیر صنایع و معادن افزود: من هرگز قدمی برای گروه آریا برنداشتم و سندی مبنی بر کمک من در این گروه وجود ندارد.
وی افزود: من معاون آقای نهاوندیان و نفر دوم اتاق بازرگانی کشور هستم و از وضعیت تولید صنعت آگاهم اما هرگز کمکی به گروه آریا نکرده‌ام.
متهم افزود: من از خانواده‌ای جبهه‌ای هستم و خود را شاگرد جمهوری اسلامی ایران می‌دانم و هرگز خطا و خیانتی به آن انجام ندادم زیرا با گروه ‌آریا مراوده مالی نداشتم.
وی تاکیدکرد: هرکجا که کار کردم به خاطر جسور بودنم بود و تلاش کردم کارهای زمین مانده را به پایان برسانم.
خ الف با اشاره به وجود 894 شهرک صنعتی در سراسر کشور خاطرنشان کرد: به دلیل علاقه‌ای که برای حل مشکلات واحدهای صنعتی داشتم به 750 شهرک صنعتی کشور سرزده و مشکلات را بررسی کرده‌ام.
قاضی از وی درباره اظهارات ع ر درخصوص اخذ رشوه پرسید که وی نیز گفت : بعید می‌دانم آقای ر چنین چیزی گفته باشند.
قاضی نیز گفت: این در اظهارات صریح آقای ر آمده است.
خ الف نیز پاسخ داد: من این سخنان را تکذیب می‌کنم چرا که وی با این گونه اظهارات نادرست مردانگی نکرده است.
وی گفت: همگان می‌دانند که سوابقم روشن است و حتی یک کیلو شمش نیز جابجا نکردم.
پس از دفاعیات وی قاضی سراج متهم  ع ر  رئیس وقت گروه ملی فولاد خوزستان را به عنوان مطلع در خصوص دادن رشوه به خ الف به جایگاه شهود دعوت کرد.
ع ر گفت:آقای خ الف گفته بود که می‌خواهد موسسه‌ای در شهرستان ایذه تاسیس کند و از این بابت از من درخواست کمک کرد و من نیز از مبلغی که از گروه ملی فولاد در اختیار داشتم 100 میلیون تومان به وی کمک کردم.
وی گفت: البته مبالغ دیگری نیز بود که صرف کارهای خیریه کردیم  هرچند در جلسات دادگاه گفتن کار خیریه کمی واکنش‌های  متفاوتی را به دنبال دارد.
قاضی نیز به وی گفت: خودتان نیز زمانی که از کارهای خیریه سخن می‌گوئید خنده‌تان می‌آید
ع ر گفت: روزی خانم الف مبالغی را به من دادند که به آقای الف بدهم و این مبالغ را نیز آقای  م الف الف خ به خانم الف برای تحویل آن به خ الف داده بود.
وی افزود: دو بسته کیف پشت ماشین بود که هرکدام به دویست میلیون تومان بالغ می‌شد که در ماشین به آقای خ الف گفتم این بسته‌ها را آقای م الف الف خ  برای شما داده است که وی نیز آن را پذیرفت و از من تحویل گرفت.

متهم پرونده فساد بزرگ مالی گفت: یکی از کسانی که با فروش فولاد خوزستان به گروه امیرمنصور آریا مخالف بود و آن را انحصار در محصولات فولاد می دانست من بودم.
خ الف در یازدهمین جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده فساد بزرگ مالی ، در ادامه دفاعیات خود افزود: معمولاً گروه های اقتصادی برای بزرگ شدن از رانت یا انحصار استفاده می کنندالبته در رانت رقیب وجود دارد که می توان آن را حذف کرد اما در انحصار به راحتی می توان یکه تاز میدان بود.
متهم خ الف گفت: روزی آقای ر به دفتر من مراجعه کرد و گفت گروه امیرمنصور آریا می خواهد فولاد خوزستان را بخرد من آن موقع با  مسئولیتی نداشتم اما چون از تبعات انحصار فولاد بر اقتصاد ایران اطلاع داشتم به استاندار وقت خوزستان زنگ زدم و گفتم می خواهند فولاد خوزستان را بفروشند و اتوبان رامسر را در قبال آن دو طبقه کنند.
این متهم ادامه داد: استاندار خوزستان از من پرسید که چه کار کند و من گفتم نامه ای به دولت بنویس.
وی گفت: خودم هم به معاون اقتصادی اداره کل اطلاعات استان خوزستان زنگ زدم و نیز با آقایان هدایت و شکری مدیرکل و معاون اداره کل موضوعی وزارت اطلاعات تماس گرفتم و به ایمیدرو هم مراجعه کردم و به دولت نامه ای زدم که اگر قرار است فولاد خوزستان به فروش برسد باید میان خانواده آن تقسیم شود و انحصار فولاد خوزستان ، 27 شرکت نوردی را دچار مشکل می کند.
قاضی خطاب به متهم گفت: بالأخره این کار که صورت نگرفت و این شرکت باطل شد که متهم گفت : سایپا را هم فروختند و نتوانستند باطل کنند.
قاضی دادگاه گفت: آن هم باطل شد.
متهم خ الف در ادامه با اشاره به اینکه مستندات فراوانی در تأیید مخالفت من با فروش فولاد خوزستان به گروه امیرمنصور آریا موجود است گفت: اگر این اتفاق می افتاد تبعات این پرونده چندین برابر می شد.
وی افزود: بنابراین اگر من با شرکت امیرمنصور ارتباطی داشتم باید به دفتر وی می رفتم و از او می خواستم این کار را انجام دهد .
متهم خ الف با طرح این سؤال که چرا آقای م الف الف خ در جلسه اول این دادگاه این قدر اسم من را تکرار کرد گفت: متن مصوبه واگذاری شرکت فولاد خوزستان پشت در دفتر هیأت دولت بود اما با پیگیری های من وقتی اطلاعات به رئیس جمهور رسید، رئیس جمهور دستور داد این کار نشود.
این متهم با اشاره به اینکه در شهرک سلیکون متال و در تخصیص شمش فولاد خوزستان هیچ نقشی نداشته ام گفت: آقای ر ادعا می کند من فرد مؤثری بوده ام در حالی که خیلی ها در جمهوری اسلامی مؤثرند اما هر آدم مؤثری را نمی توان متهم کرد.
وی مجدد از رئیس دادگاه درخواست کرد در خصوص یکی از اتهامات وارده درباره نقشش در افزایش سهمیه شمش ، استعلام های لازم را انجام دهد و درباره شهرک سلیکون متال هم بررسی کنند که ببینند آیا من مر قانون را اجراکرده ام یا نه؟
خ الف افزود: من در زمان مسئولیتم در شهرک های صنعتی حدود دو سه هزار دستور داده ام و وقتی شهرک های صنعتی را تحویل گرفتم طبق نامه معاون نیروی انسانی رئیس جمهور، رتبه این سازمان 60 بود اما روزی که تحویل دادم رتبه اش شش شده بود.
وی گفت: در نمایشگاه مبارزه با مفاسد اقتصادی هم سازمان من برتر و از آن قدردانی شد.
این متهم ادامه داد: بنا ندارم در حوزه ایمیدرو هم از خدمات سخن بگویم اما گزارش بازرسی کل کشور حاکی است که در حوزه مدیریتی من در ایمیدرو روند رو به بهبود بوده است.
خ الف گفت: من در واگذاری زمین ها شفاف سازی کرده و وظیفه شرعی را انجام داده ام ؛ در مدت بیش از دو سال و نیم، 1500 فرزند شهید را در شهرک های صنعتی و ایمیدرو استخدام کردم.
این متهم افزود: در دوران مدیریتم 62 مدیر را در هماهنگی با دستگاه های امنیتی جا به جا کردم و به جای آنها 62 نیروی انقلابی و حزب اللهی را سر کار آوردم.

معاون وقت وزیر صنایع و معادن افزود: من هرگز قدمی برای گروه آریا برنداشتم و سندی مبنی بر کمک من در این گروه وجود ندارد.
وی افزود: من معاون آقای نهاوندیان و نفر دوم اتاق بازرگانی کشور هستم و از وضعیت تولید صنعت آگاهم اما هرگز کمکی به گروه آریا نکرده‌ام.
متهم افزود: من از خانواده‌ای جبهه‌ای هستم و خود را شاگرد جمهوری اسلامی ایران می‌دانم و هرگز خطا و خیانتی به آن انجام ندادم زیرا با گروه ‌آریا مراوده مالی نداشتم.
وی تاکیدکرد: هرکجا که کار کردم به خاطر جسور بودنم بود و تلاش کردم کارهای زمین مانده را به پایان برسانم.
خ الف با اشاره به وجود 894 شهرک صنعتی در سراسر کشور خاطرنشان کرد: به دلیل علاقه‌ای که برای حل مشکلات واحدهای صنعتی داشتم به 750 شهرک صنعتی کشور سرزده و مشکلات را بررسی کرده‌ام.
قاضی از وی درباره اظهارات ع ر درخصوص اخذ رشوه پرسید که وی نیز گفت : بعید می‌دانم آقای ر چنین چیزی گفته باشند.
قاضی نیز گفت: این در اظهارات صریح آقای ر آمده است.
خ الف نیز پاسخ داد: من این سخنان را تکذیب می‌کنم چرا که وی با این گونه اظهارات نادرست مردانگی نکرده است.
وی گفت: همگان می‌دانند که سوابقم روشن است و حتی یک کیلو شمش نیز جابجا نکردم.
پس از دفاعیات وی قاضی سراج متهم  ع ر  رئیس وقت گروه ملی فولاد خوزستان را به عنوان مطلع در خصوص دادن رشوه به خ الف به جایگاه شهود دعوت کرد.
ع ر گفت:آقای خ الف گفته بود که می‌خواهد موسسه‌ای در شهرستان ایذه تاسیس کند و از این بابت از من درخواست کمک کرد و من نیز از مبلغی که از گروه ملی فولاد در اختیار داشتم 100 میلیون تومان به وی کمک کردم.
وی گفت: البته مبالغ دیگری نیز بود که صرف کارهای خیریه کردیم  هرچند در جلسات دادگاه گفتن کار خیریه کمی واکنش‌های  متفاوتی را به دنبال دارد.
قاضی نیز به وی گفت: خودتان نیز زمانی که از کارهای خیریه سخن می‌گوئید خنده‌تان می‌آید
ع ر گفت: روزی خانم الف مبالغی را به من دادند که به آقای الف بدهم و این مبالغ را نیز آقای  م الف الف خ به خانم الف برای تحویل آن به خ الف داده بود.
وی افزود: دو بسته کیف پشت ماشین بود که هرکدام به دویست میلیون تومان بالغ می‌شد که در ماشین به آقای خ الف گفتم این بسته‌ها را آقای م الف الف خ  برای شما داده است که وی نیز آن را پذیرفت و از من تحویل گرفت.

در یازدهمین جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده فساد بزرگ مالی، متهم خ الف در ادامه دفاعیاتش به موضوع تقسیط بدهی گروه مالی پرداخت.
این متهم افزود: آقای ع ر درخواست تقسیط بدهی این گروه را از ایمیدرو می کند و این درخواست در زمان ریاست آقای ه ن در ایمیدرو بود که ظاهرا پس از بررسی این درخواست مقرر می شود بدهی شرکت تقسیط شود.
وی گفت: تقسیط بدهی ها به دو روش صورت می گیرد روش نخست مربوط به شرکت های با 50 درصد سهام هستند که در این باره نیازی به مجوز وزیر نیست و خود ایمیدرو تصویب می کند و اگر زیر50 درصد باشد مدیرعامل و معاون اقتصادی هر دو باید نامه ای به وزیر بنویسند و وزیر تائید کند.
متهم خ الف افزود: تا روزی که در بازداشت بودم و این موضوع را به من تفهیم اتهام کردند اطلاع نداشتم تقسیط بدهی گروه ملی انجام شده است.
وی گفت: درباره طرح فولادشهر هم که اشاره شد باید بگویم منظورشان طرح فولاد خرمشهر بوده است.
این متهم افزود: طرح فولاد خرمشهر تعهد 14 ساله دولت به مردم خرمشهر است و هفت بار دو رئیس جمهور در جمع مردم خرمشهر قول داده اند که برای آنها کارخانه فولاد بسازند.
متهم خ الف گفت: فولاد شادگان هم به خاطر طرح های استانی دولت اجرا شد اما به علت جانمایی غلط 84 میلیارد تومان پول اضافی هزینه و بارها مزایده شد و کسی نتوانست قیمت گذاری کند.
قاضی دادگاه خطاب به متهم گفت: در خصوص موضوع اتهام تان صحبت کنید که متهم پاسخ داد باید مطالبی را بگویم تا برخی اظهارات ع ر زیر سؤال برود.
در میان سخنان متهم ، غلامعلی ریاحی وکیل م الف الف خ و چند متهم دیگر این پرونده در اخطاری قانونی گفت: مطالبی که امروز مطرح می شود از مهمترین مطالب پرونده است و خواهش می کنم در مواقعی که ارتباط مستقیم با م الف الف خ وجود دارد وی هم حضور داشته باشد .
این وکیل ادامه داد: پرونده در 28 جلد تنظیم شده است و من فقط 24 جلد آن را خوانده ام.
ریاحی گفت: بالاخره دادسرا ادعا کرده است که آقایان ع ر ، خ الف و م الف الف خ امتیازاتی کسب کرده اند بنابراین حضور این سه نفرضروری است.
این وکیل افزود: در اینجا بحث دولت هم مطرح است و نباید کاری کنیم که بی جهت دولت و موکل من بدنام شود.
قاضی پرونده خطاب به وکیل گفت: بحثی از دولت نشد و دولت را در این خصوص وارد نکنید که ریاحی مجدد گفت:‌ خ الف در حد معاون وزیر است .
قاضی در پاسخ به وکیل گفت: آقای خ الف شخصی حقیقی است و ربطی به دولت ندارد.
ریاحی گفت: مگر آقای خ الف نگفت که پشت در هیئت دولت حاضر بود و اطلاع داد و مانع تصویب آن شد.
این وکیل افزود: می خواهم بدانم آیا اطلاعات خ الف بود که این موضوع تصویب نشد یا خود م الف الف خ نخواسته است طرح دو طبقه کردن رامسر به نور را اجرا کند و یا وزارت اطلاعات و نیز اطلاعات خ الف  موجب واگذاری سهام نشده است.
ریاحی گفت: اینها مطالب اساسی پرونده است و باید با حضور همه متهمان رسیدگی شود.
پس از این گفت و شنود میان قاضی دادگاه و ریاحی وکیل چند نفر از متهمان پرونده ، خ الف دفاعیات خود را ادامه داد.
متهم خ الف گفت: فولاد خرمشهر تعهد دولت هفتم و هشتم بوده است اما نه تنها گروه آریا بلکه صد گروه سرمایه گذار دیگر نیز این طرح را فاقد توجیه اقتصادی می دانستند .
وی افزود: در جلساتی که با ع ر داشتم وی اشاره می کرد که گروه امیرمنصور آریا پولدار است و می خواهد در خوزستان سخنرانی کند ولی من همیشه تاکید داشتم که باید در سرمایه گذاری ها به نیروی انسانی و مسائل اجتماعی منطقه و به سود شرکت ها توجه کنیم و وقتی رئیس ایمیدرو شدم این موضوع را بخشنامه کردم.
این متهم گفت: وقتی ع ر از توانمندی های گروه آریا می گفت به او گفتم گروه آریا به جای اینکه مجموعه فولاد را بخرد در جایی که نیاز است سرمایه گذاری کند .
متهم خ الف افزود: لوله سازی خوزستان را 12 سال پیش فردی به نام ش خرید که زمین را فروخت و فرار کرد و اکنون250 کارگر آن هر روز جلوی استانداری تجمع می کنند .
وی ادامه داد: گفتم گروه آریا اگر می خواهد کاری کند برای اینها انجام دهد.
متهم خ الف گفت: دلایلی که برخی دوستان در خصوص دریافت رشوه به من نسبت دادند در مخیله ام نمی گنجد .
وی افزود: در بحث رانت و انحصار باید بگویم شاید آقای ع ر و م الف الف خ احساسشان این بود که این جانب توانمندم و به همین علت من را به میدان آوردند اما من هیچ علمی نداشتم.

وی افزود: من اهل ایذه هستم و این شهرستان جزو ده یازده شهر تبعیدگاه کشور است و 80 درصد مردم ایذه زیرپوشش نهادهای حمایتی هستند.
وی گفت: چون نمی توانستم کاری برای آنها انجام دهم سالانه یک یا دو بار بیشتر پیش مادرم نمی رفتم و وقتی هم که آنجا می رفتم صف صد نفره ای جلوی خانه من جمع می شد که همه تقاضای شغل می کردند .
خ الف  گفت: اگر قصدم خیانت به کشور بود مانند بسیاری از مدیران می توانستم یک طرح غیر اقتصادی در ایذه ببرم.
وی افزود: هم اکنون 22 هزار واحد نیمه تمام در شهرک های صنعتی وجود دارد که 16 هزار مورد آن سیاسی کاری بوده و اکنون از مرحله 5 تا 90 درصد پیشرفت داشته و بخش اعظمی از پول بانک ها در این واحدها بلوکه شده است.
خ الف گفت:  اگر دنبال این مسائل بودم چند طرح را در ایذه مطرح می کردم و دو سال بعد هم مانند خیلی طرح ها نیمه تمام می ماند.
متهم گفت: در جلسه ای در شهرستان ایذه که آقای ر هم آنجا بود گروهی از روحانیان ، رئیس سازمان تبلیغات ، امام جمعه ، قاریان و حافظان قرآن و برخی سپاهیان به من گفتند که می خواهند یک مرکز فرهنگی در ایذه راه اندازی کنند تا از طریق آن بتوانند به خانواده های محروم کمک کنند.
وی گفت: البته قبل از پیشنهاد تاسیس این مرکز هم باید بگویم که توسط همین گروه موفق شدیم به 500 نفر از کسانی که در مقطع دیپلم ترک تحصیل کرده بودند کمک کنیم تا در مقطع لیسانس و فوق لیسانس ادامه تحصیل دهند.
خ الف گفت: پس از آن جلسه من در سفری به خوزستان رفتم و در آنجا چند تن از مسئولان استان خوزستان حضور داشتند و به من گفتند بیائیم برای ایذه کاری کنیم و من آنجا پیشنهاد آن جمع حزب اللهی را به آنها دادم که همان جا آقای ر دست بلند کرد و گفت کل هزینه تاسیس مرکز را می دهد.
وی گفت: از دادسرا بارها خواستم که این افراد را که در آن جلسه بودند به عنوان شاهد دعوت کند.
وی درباره مبلغی که از ر دریافت کرده است گفت: به من صد میلیون تومان در قالب چک داد که می خواستیم زمین بخریم ؛ 50 میلیون تومان هم به حساب اعضای هیئت مدیره موسسه فرهنگی ریخته شد و دو تا 200 میلیون تومان هم پول نقد دادند که مجموعا 550 میلیون تومان شد.
متهم گفت: البته اینکه می گویند چرا من دربازجوییها 600 میلیون تومان گفته ام و اکنون می گویم 550 میلیون به این علت است که من در آن موقع در بازجوییها حضور ذهن نداشتم و وقتی تحقیق کردم به 550 میلیون تومان رسیده ام.
وی گفت: البته آقای ر بارها اعلام کرده است که مسئولان آن موسسه فرهنگی پس از خرید زمین دیگر پول نقد نمی خواستند و نامه رسمی می زدند و آهن آلات درخواست می کردند و گروه ملی هم به آنها آهن آلات می داد.
خ الف در پاسخ به سوال قاضی که این مبالغ را کجا می گرفتی گفت: ر به من زنگ می زد و می گفت مبلغ آماده است و یک بار 200 میلیون تومان در پارکینگ شهرک های صنعتی گرفتم و یک بار در هتل لاله مبلغی دیگر اما یک ریال از این پولها مستقیم و غیرمستقیم وارد زندگی من نشد و همه تعهدات آقای ر به آن مجموعه فرهنگی بود.
قاضی پرونده گفت: فرض کنید توضیحات شما قبول باشد اگر شما آن سمت را نداشتید  باز پول را به شما می دادند؟

متهم گفت: ر با من رفاقت داشت .
وی افزود:  شرکت های تابعه ایمیدرو بالغ بر 300 میلیارد تومان سالانه به مجموعه های مختلف کمک می کنند و آقای ر هم قبل از دولتی شدن گروه ملی سالانه یک تا یک و نیم میلیارد تومان به موسسات مختلف در سطح استان کمک می کرد.
متهم گفت: این مابه التفاوتی که ر در خصوص 900 میلیون تومان می گوید را مشروح نوشته ام  و از آن مدیرانی بودم که وقتی به من مراجعه می شد دستور می دادم که مبالغی  به کمیته امداد یا بهزیستی کمک کنند که فهرست آن موجود است.
قاضی پرونده مجدد گفت:  اگر شما این مسئولیت را نمی داشتید آیا به شما مبلغی می دادند؟
خ الف گفت: بالاخره هر کسی آشناهایی دارد و به یک سری افراد وابسته است و ر می خواست از طریق من کاری در ایذه انجام دهد.
قاضی پرونده گفت: رفت و آمد پولها مشکل زاست چرا شما شماره حساب نمی دادید و مبلغی را در پارکینگ شهرک های صنعتی و مبلغی را در هتل لاله دریافت می کردید.
متهم گفت: برای من انجام کار در منطقه مهم بود و برایم مهم نبود که این پول را نقدی بدهند یا در قالب کیف و یا به حساب بریزند.
قاضی پرونده گفت: چرا بارها تماس می گرفتید و می خواستید به شما خانه بدهند ؟
متهم در پاسخ گفت: من م الف الف خ  را شش یا هفت بار دیدم ، سه بار در دفتر وزیر، دو بار در دفتر خودم با حضور ر و یک بار در یک مراسم افطاری که برخی نمایندگان مجلس هم بودند.
وی گفت: یک بار هم با آقای م الف الف خ در یک روز بارانی مواجه شدم و خدا شاهد است که من یک ثانیه جلسه محرمانه و یا تلفنی از وی نخواستم خانه ای به من بدهد.
وی گفت: م الف الف خ  فقط چند بار درباره شهرک سلیکون متال با من تلفنی صحبت کرد اما ابدا پیشنهادی درباره خرید خانه مطرح نبوده است.
متهم اضافه کرد : ممکن است اتفاقی در کشور افتاده باشد و همه را بخواهند شریک جرم کنند.
قاضی پرونده گفت: براساس اظهارات آقای ر شما 900 میلیون تومان رشوه دریافت کرده اید نظرتان چیست؟
متهم گفت:‌ اگر ر  این حرف را در شرایط عادی زده است تکذیب می کنم  و به طور قطع ر در رفاقت با من مردانگی نکرده .
وی گفت: من نمی دانم که این مباحث چرا در مورد من مطرح می شود شما می توانید در بحث شمش و تقسیط بدهی از بسیاری منابع استعلام کنید .

متهم خ. الف در اخرین دفاعیات خود گفت: والله عامدا و عالما هیچ خیانتی به نظام جمهوری اسلامی در حوزه اقتصادی، بین المللی و سیاسی و غیر سیاسی نکرده و نمی کنم.
 قاضی پرونده در زمان دفاعیات متهم خطاب به او گفت شما پول می گیرید و بابت آن مسجد می سازید آیا این رشوه نیست.
متهم گفت: از قبل مشخص بود که ما این پول ها را برای چه کاری می خواهیم خرج کنیم.
قاضی خطاب به او گفت: آقای ر گفته است که فقط برای مسجد 100 میلیون تومان داده است.
احمدی در پاسخ افزود: این اقا خودش متهم است و باید به دیگر شاهدها مراجعه کنید.
وی گفت: من هیچ خیانتی به کشور نکرده ام و در این مدت هر چه توانستم همکاری  داشتم و عین حقیقت را گفتم.
متهم ادامه داد: هیچ پولی بابت رشوه دریافت نکردم و از منشا پول اطلاع نداشتم و اینکه اقای ر با اقای خ هماهنگ باشد و دنبال افرادی مانند من باشند تا در شبکه انان کار کنم نشان از اشکال من نیست چرا که من هیچ مراوده مالی با م . آ. خ نداشتم و پولی که اقای ر داد بابت موسسه بود و عدد آن همان است که اعلام کردم.
وی گفت: بحث سکه و ارز و مسائل دیگر هم نبوده است.
متهم افزود:‌عکسی هم که وکیل من از سابقه حضورم در جبهه ها در جلسه دادگاه نشان داد به این سبب نیست که ادعایی داشته باشم و خود را طلبکار نظام بدانم و من هم قبول دارم که به قول شهید باکری برخی ها بریدند.
وی گفت: من فرزندان شهید دفاع مقدس را در دوران مسئولیتم پست دادم و آنها کسانی بودند که در جریان های سیاسی بالا و پایین می شدند و به همین سبب نیز مورد تقدیر قرار گرفتم.
متهم از بلند نظری و سعه صدر رئیس دادگاه تشکر کرد و افزود: آقای دولت آبادی دادستان تهران هم که در جلسه حضور دارد می تواند سابقه من را بررسی کند.
متهم گفت: از آقا