در نخستین دقایق سال ۱۴۰۴، حافظیه همچنان پناهگاه دلهای مشتاقی است که برای نو شدن و یافتن آرامش به اینجا پناه آوردهاند. جایی که گذشته و حال در هم میآمیزند و صدای شعرهای حافظ با صدای مردم درهمتنیده میشود. این مکان، نمادی از امید، عشق و استمرار فرهنگی است که هرگز کهنه نمیشود. در حافظیه، سال نو تنها تغییر تقویم نیست؛ بلکه تکرار پیوندی است که ما را به ریشههایمان بازمیگرداند و به آیندهای روشنتر میبرد.
عکاس :علی محمدی راد
تاریخ : ۱۴۰۳/۱۲/۳۰ - ۱۷:۵۰