عسکراولادی به دیار باقی شتافت

این چند روزه که وی در بیمارستان بستری بود فهمیدیم در دل چه کسانی جای دارد .
اسدالله عسکراولادی برادر آن مرحوم نیز در مصاحبه با خبرنگار ما می گوید: برادرم 81 سال سرشار از تلاش برای خدا و حفظ دین و کمک به دیگران بود . در چند روز گذشته که حالش خوب بود گفت «من را به کمیته امداد  ببرید بلکه بتوانم به کسی کمک کنم.» در تمام عمرش که من با او زندگی کردم از صبح زودهنگام تا شب دیروقت برای کمک به دیگران تلاش می کرد. از نوجوانی پیرو روحانیت بود .
محمد نبی حبیبی نیز با تکریم شخصیت مرحوم عسکراولادی، وی را مجسمه تدین و اخلاص
می داند و با نقل خاطره ای از او می گوید: در جلسه ای خصوصی می گفت «شما هر مسئولیتی در هر مقامی داشتید فراموش نکنید که موضوع محرومان و مستضعفان به همه شما ارتباط دارد حتی اگر مسئولیتتان هیچ ارتباطی با موضوع نداشته باشد.» عسکراولادی عاشق رسیدگی به محرومان بود و در جریان انقلاب ، شخصیتی فراملی، فراجناحی و فراحزبی بود.
بادامچیان از دیگر دوستان مرحوم عسکراولادی آن مرحوم را کتاب بزرگ یک انسان نمونه اسلامی توصیف می کند و می گوید : او به عنوان انسانی مکتبی با روحیه جهاد ، شهادت ، مبارزه و مقاومت ، همواره خدا را در نظر می گرفت و نمونه یک انسان مسلمان درخدمت محرومان بود.
وی می افزاید:خدماتی که ایشان درکمیته امداد امام کرد و در مبارزه اسلامی ما انجام داد از سال 41 او را حبیب امام و محبوب مقام معظم رهبری قرار داده بود. همه ما باید رهرو راه او که راه امام ، روحانیت و ولایت بود ، باشیم.
معاون حقوقی و امور مجلس کمیته امداد امام نیز که از نزدیکان مرحوم عسکراولادی است ،می گوید: حضرت آقا تعبیرشان نسبت به آقای عسکراولادی پدر معنوی کمیته امداد است. هم جامعه وهم کمیته امداد داغدار شدند.
منصور قمشه ، درگذشت آن مرحوم در محرم را اجر وی پس از 81 سال خدمت و مبارزه می داند و می گوید: حاج آقا در کمک به فقرا بی نظیر بود به نحوی که حتی در روزهای جمعه به دفتر می امد و به نامه های مردم شخصا رسیدگی می کرد.
حاج حیدری از دیگر نزدیکان مرحوم عسکراولادی با اشاره به سابقه دیرین آشنایی با آن مرحوم می گوید: از کودکی با وی همراه و بیش از 13 سال با او در زندان رژیم طاغوت بودیم .
وی می گوید: بعد از آزادی از زندان تا امروز این توفیق را داشتم  که در خدمتشان بودم. در طول این مدتی که با هم بودیم شخص عسکراولادی درباره حفظ نظام و رفع مشکل اقشار آسیب پذیر از هیچ چیز دریغ نکردند به نحوی که در بیمارستان پیشنهاد می کردند مرا به کمیته امداد ببرید تا مشکلاتی را حل کنم.