بی ‎توجهی جامعه بین الملل به نقض حقوق بشر شیعیان نیجریه

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، به نقل از میزان ؛ مراسم عزاداری روز عاشورای شیعیان نیجریه در پی یورش پلیس این کشور بازهم خونین شد.
اعضای جنبش اسلامی نیجریه مراسم راهپیمایی عاشورا را در «ابوجا» پایتخت این کشور و دیگر شهر‌های نیجریه برگزار کردند.

در جریان برگزاری این مراسم در «ابوجا»، پلیس نیجریه به صفوف عزاداران حسینی حمله و به سمت آنان تیراندازی کرد؛ پلیس نیجریه همچنین از گاز اشک آور و گلوله‌های جنگی برای متفرق کردن عزاداران حسینی استفاده کرد.

دو نفر از عزاداران در پی تیراندازی نیرو‌های پلیس نیجریه از ناحیه پا مجروح و چند نفر بر اثر استنشاق گاز اشک آور دچار خفگی شدند و پلیس نیجریه شماری از عزاداران را دستگیر کرد.

شلیک‌های هوایی پلیس نیجریه سبب ایجاد وضعیت آشوب در محل برگزاری مراسم نیز شد.

سخنگوی جنبش اسلامی نیجریه با انتشار بیانیه‌ای تاکید کرد که مراسم عزاداری روز عاشورا علاوه بر «ابوجا» در ده‌ها شهر مختلف این کشور مانند «کارونا»، «کانو»، «لاگوس»، «گومبه»، ... برگزار شد.

وی تاکید کرد این مراسم فقط در «ابوجا» با خشونت پلیس مواجه شد.

تظاهرات اعتراضی اعضای جنبش اسلامی نیجریه در ماه گذشته

جنبش اسلامی نیجریه در ماه ژوئن با برگزاری تظاهراتی اعتراضی خواستار آزادی بدون قید و شرط حدود ۵۰ نفر از اعضای جنبش اسلامی که از سال ۲۰۱۹ در بازداشت هستند، شدند.

آن‌ها همچنین از رئیس جمهور نیجریه خواسته بودند که ممنوعیت سفر «شیخ ابراهیم زکزاکی»، رئیس جنبش اسلامی و همرش را لغو کند.

رئیس جمهور پیشین نیجریه به اداره مهاجرت این کشور دستور داده بود که گذرنامه بین‎المللی دیگری برای «زکزاکی» و همسرش صادر نکند و از آن زمان تاکنون این دو نفر موفق به ترک کشور حتی برای درمان پزشکی نشده‌اند.

نقض حقوق بشری شیعیان نیجریه

حقوق بشری شیعیان نیجریه در ۱۰ سال گذشته به اشکال مختلف از جمله قتل عام، کشتار، آزار و اذیت، بازداشت‌های خودسرانه، ... نقض شده است؛ در مقابل تنها راه اعتراض این اقلیت مذهبی در نیجریه برگزاری تظاهرات و تجمع‌های اعتراضی است که عمدتا با مداخله پلیس و نیرو‌های امنیتی نیجریه مرگبار می‌شود.

گذشته از یورش اخیر نیرو‌های مسلح نیجریه به عزاداران حسینی پایتخت این کشور، ده‌ها مورد دیگر از چنین یورش‌های مسلحانه وجود دارد؛ تیراندازی و قتل ده‌ها شهروند شیعه شرکت کننده در راهپیمایی روز قدس در جولای ۲۰۱۴ در «زاریا» مرکز ایالت «کادونا» از آن جمله است.

این حمله وحشیانه به شیعیان نیجریه در واقع گام نخست تکرار قتل عام‌های گسترده‌تر بود.

تشدید فشار‌ها و حملات به اعضای جنبش اسلامی نیجریه و شیعیان این کشور از سوی دولت، پلیس و ارتش این کشور از دسامبر ۲۰۱۵ در دستور کار قرار گرفت و در ۱۰ سال گذشته با شدیدترین روش ممکن ادامه یافت.

در پی حمله نظامیان نیجریه به شهر «زاریا»، محل سکونت شیعیان در دسامبر ۲۰۱۵ بیش از هزار و ۲۰۰ نفر از جمله زنان و کودکان شیعه قتل عام شدند؛ این یورش دو روز به طول انجامید.

حدود ۳۵۰ نفر از قربانیان این یورش به صورت غیرقانونی در گور‌های دسته جمعی و کم عمق در یکی از روستا‌های «کادونا» دفن شدند؛ اقدام دولت نیجریه مبنی بر دفن قربانیان در گور‌های دسته جمعی نوعی جنایت جنگی و نقض کنوانسیون ژنو و حتی قوانین خود نیجریه است.

۳ نفر از این قربانیان فرزندان «شیخ ابراهیم زکزاکی» بودند؛ ضمن این که رئیس جنبش اسلامی نیجریه و همسرش نیز به شدت مجروح شدند؛ این دو نفر پس از سهل انگاری‌های گسترده پزشکی به زندان منتقل شدند.

«زکزاکی» و همسرش در نهایت در جولای ۲۰۲۱ از زندان آزاد شدند، زیرا دولت نیجریه دیگر دلیلی برای نگه داشتن آن‌ها پشت میله‌های زندان نداشت.

علاوه بر این جنایت‌های فجیع، شمار زیادی از شیعیان و اعضای جنبش اسلامی نیجریه طی سال‌های اخیر به صورت غیرقانونی دستگیر شده و در مکان‌های نامعلومی در حبس نگهداری می‌شوند؛ ضمن این که دولت نیجریه اقدام به تخریب منازل اعضای جنبش اسلامی و شیعیان این کشور نیز می‌کند.

دولت و پلیس نیجریه طی یک دهه گذشته با شدیدترین شکل ممکن حقوق اساسی انسانی و بشری شهروندان شیعه این کشور را نقض کرده و می‌کنند؛ به نظر می‌رسد آنچه سبب شده تا این اقلیت مذهبی مورد بی‎توجهی قرار بگیرد و جامعه جهانی درباره وضعیت آن‌ها موضع گیری نکند، خواسته آنان مبنی بر پایان دادن به سیستم حکومتی به ارث رسیده از حاکمیت استعماری انگلیس است.

دولت نیجریه در حالی تمام هم و غم خود را به سرکوب شیعیان نیجریه اختصاص داده که گروه تروریستی «بوکوحرام» تاکنون بیش از ۳۵۰ هزار نیجریه‌ای را قتل عام و دستکم ۲ میلیون نیجریه‌ای را ناچار به ترک خانه و کاشانه خود کرده است.

جنایت‌های «بوکوحرام» در نیجریه بار‌ها از سوی نهاد‌ها و سازمان‌های بین المللی حقوق بشری محکوم شده است و «یونیسف» (آژانس کودکان سازمان ملل) از تداوم این کابوس سخن می‌گوید.