عید قربان، یعنى گذشتن از همه وابستگى ها به عشق مهربان ترین

به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز سیستان و بلوچستان، در هشتمین روز از ماه ذی‌الحجه، حضرت ابراهیم فرشته‌ای را بر روی سرش یافت که به او می‌گفت: «ای ابراهیم! پرودگار تو می‌فرماید که اسماعیل خود را برای من قربانی کن. حضرت ابراهیم بسیار هراسان شد و در شب عید قربان نیز باز همین خواب را دید. با دیدن مجدد خواب برای اجرای دستور خدا به یقین رسید.

در صبح عید قربان از هاجر خداحافظی و با اسماعیل روانه منا شد.

اسماعیل نیز در پی شنیدن سخن پدر گفت: «ای پدر بزرگوار من! اگر هزار جان داشتم، همه را به فرمان الهی قربان می‌کردم و تسلیم امر الهی می‌شدم.» زمانی که ابراهیم در مسیر منا به جمره اول رسید، شیطان بر او وارد شد و سعی در اغفال او کرد.

ابراهیم (ع) هفت سنگ به او پرتاب و در جمره دوم و سوم نیز هفت سنگ مجدداً نثار شیطان کرد. 

رمی جمرات از آن موقع جز مناسک و اعمال حج شده است.

بعد از تسلیمی ابراهیم و اسماعیل (ع)، پدر پیشانی اسماعیل را بر روی زمین گذاشت و تیغ را بر گلوی او نهاد. تیغ را کشید اما رگ و گوشت اسماعیل بریده نشد تا اینکه ندا از حق تعالی رسید، ابراهیم عملت مورد قبول درگاه ما واقع شده است.

آن گاه قوچی برای ذبح به سوی آنها روانه شد. این داستان آموزنده مبنای شکل گیری فلسفه عید قربان شد.