رییس مرکز نوآوری و فناوری سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور گفت: ۴۰ درصد اراضی زراعی دنیا که بخشی از امنیت غذایی را برعهده دارد در معرض خطر بیابانی شدن قرار گرفته است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، رییس مرکز نوآوری و فناوری سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور درباره روند بیابانزایی در ایران و جهان و اثرات تغییرات اقلیمی بر آن افزود: ۴۰ درصد اراضی زراعی دنیا که در مناطق خشک واقع شده با چالشهای زیادی از جمله تغییرات اقلیمی و بیابانی شدن روبرو است.
حمیدرضا سلیمانی تصریح کرد: تغییرات اقلیمی و گرم شدن زمین بر الگوی بارش، کاهش رطوبت، افزایش دما و تبخیر و تعرق اثر گذاشته و همین امر موجب تکرار و طولانی شدن دورههای خشکسالی و سیلابها و کاهش پوشش گیاهی و در نهایت بیابانزایی میشود.
وی با بیان این که بر اساس آخرین گزارشهای سازمان ملل متحد، سالانه بیش از ۴ میلیون کیلومتر مربع از اراضی دنیا در حال تخریب و بیابانی شدن است، اظهار داشت: بیابانی شدن اراضی پس از تغییرات اقلیمی و کمبود آب شیرین، سومین چالش بزرگ زیستمحیطی در جهان به شمار میرود.
رییس مرکز نوآوری و فناوری سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور سرعت بیابانی شدن اراضی در ایران بر اثر عوامل مختلف انسانی، مدیریتی، طبیعی و تغییرات اقلیمی را سالانه نزدیک به یک میلیون هکتار عنوان و تصریح کرد: براساس اعلام سازمان ملل متحد در قالب گزارش "یک دهه تخریب" از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ حدود ۲۴ درصد از زمین در سطح جهان در حال تخریب است و مناطق تخریب شده شامل بیابانهای روبه رشد در چین، ایران، مغولستان، پاکستان، سوریه و کوههای فرسوده نپال و مناطق کوهستانی لائوس نیز میشود.
سلیمانی اضافه کرد: مناطقی در غرب، مرکز و جنوب آسیا، برخی از مناطق آفریقای مرکزی، آمریکای جنوبی و آمریکای شمالی به شدت تحت تاثیر تغییرات اقلیمی و بیابانزایی قرار گرفتهاند.
وی همچنین با اشاره به آمار کنوانسیون بینالمللی مقابله با بیابانزایی درباره پیامدها و خطرات بیابانزایی اظهار داشت: براساس بررسیهای این کنوانسیون، زندگی ۲۵۰ میلیون نفر تحت تاثیر بیابانزایی قرار گرفته و ممکن است تا سال ۲۰۴۵ بیش از ۱۳۵ میلیون نفر به دلیل این پدیده آواره شوند.
حمیدرضا سلیمانی تصریح کرد: تغییرات اقلیمی و گرم شدن زمین بر الگوی بارش، کاهش رطوبت، افزایش دما و تبخیر و تعرق اثر گذاشته و همین امر موجب تکرار و طولانی شدن دورههای خشکسالی و سیلابها و کاهش پوشش گیاهی و در نهایت بیابانزایی میشود.
وی با بیان این که بر اساس آخرین گزارشهای سازمان ملل متحد، سالانه بیش از ۴ میلیون کیلومتر مربع از اراضی دنیا در حال تخریب و بیابانی شدن است، اظهار داشت: بیابانی شدن اراضی پس از تغییرات اقلیمی و کمبود آب شیرین، سومین چالش بزرگ زیستمحیطی در جهان به شمار میرود.
رییس مرکز نوآوری و فناوری سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور سرعت بیابانی شدن اراضی در ایران بر اثر عوامل مختلف انسانی، مدیریتی، طبیعی و تغییرات اقلیمی را سالانه نزدیک به یک میلیون هکتار عنوان و تصریح کرد: براساس اعلام سازمان ملل متحد در قالب گزارش "یک دهه تخریب" از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ حدود ۲۴ درصد از زمین در سطح جهان در حال تخریب است و مناطق تخریب شده شامل بیابانهای روبه رشد در چین، ایران، مغولستان، پاکستان، سوریه و کوههای فرسوده نپال و مناطق کوهستانی لائوس نیز میشود.
سلیمانی اضافه کرد: مناطقی در غرب، مرکز و جنوب آسیا، برخی از مناطق آفریقای مرکزی، آمریکای جنوبی و آمریکای شمالی به شدت تحت تاثیر تغییرات اقلیمی و بیابانزایی قرار گرفتهاند.
وی همچنین با اشاره به آمار کنوانسیون بینالمللی مقابله با بیابانزایی درباره پیامدها و خطرات بیابانزایی اظهار داشت: براساس بررسیهای این کنوانسیون، زندگی ۲۵۰ میلیون نفر تحت تاثیر بیابانزایی قرار گرفته و ممکن است تا سال ۲۰۴۵ بیش از ۱۳۵ میلیون نفر به دلیل این پدیده آواره شوند.