قرارگیری ماهواره جدید منظومه ناوبری بیدو در مدار زمین

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ این عملیات از پایگاه فضایی ژیچانگ (Xichang) در جنوب غربی چین انجام شد و طی آن ماهواره بیدو-۳ جی‌۴ (Beidou-3 G4) به عنوان اولین ماهواره پشتیبان بیدو-۳ در مدار ژئو قرار گرفت. بیدو-۳ به نسل سوم ماهواره‌های منظومه بیدو گفته می‌شود.
بیدو-۳ جی‌۴ با وزن ۴۶۰۰ کیلوگرم، دارای عمر طراحی ۸ سال بوده و از باس ماهواره‌ای DFH-3B بهره می‌برد. این ماهواره علاوه بر آنتن آرایه فازی برای انتقال سیگنال‌های ناوبری، به بازتابنده لیزری و نیز آنتن‌های باند S/L و باند C مجهز است. از بازتابنده لیزری عموما جهت تعیین دقیق مدار ماهواره‌ها به دور زمین استفاده می‌شود. ماهواره‌های بیدو را موسسه علم و فناوری چین (CAST) می‌سازد و اپراتوری آن‌ها نیز برعهده سازمان ملی فضایی این کشور (CNSA) است.
منظومه بیدو با بیش از ۴۰ ماهواره فعال در مدارهای ژئو و مئو، خدمات‌رسانی خود را برای مشتریان غیرنظامی با دقت ۵ تا ۲ متر و برای نظامیان با دقت ۰.۱ متر ارائه می‌دهد. این منظومه همچنین از ارائه خدمات زمان‌سنجی با دقت حداقل ۲۰ نانوثانیه پشتیبانی می‌کند.
این عملیات پرتاب به وسیله ماهواره‌بر لانگ‌مارچ-۳بی/ای انجام گرفت که نسخه پیشرفته لانگ مارچ-۳بی به شمار می‌رود و اکنون به عنوان جایگزین آن مورد استفاده قرار می‌گیرد. لانگ مارچ-۳بی یک ماهواره‌بر سه مرحله‌ای است که امکان چهار مرحله‌ای شدن آن نیز وجود دارد. این ماهواره‌بر نیروی خود را از دی‌نیتروژن تتراکسید و دی متیل هیدرازین نامتقارن (UDMH) تامین می‌کند و هر بار پرتاب آن بین ۵۰ تا ۷۰ میلیون دلار برای دولت چین هزینه دارد.
لانگ‌مارچ-۳بی/ای دارای وزن تقریبی ۴۵۸ تن بوده و طول کلی آن ۵۶.۳ متر است. همچنین مراحل اول و دومش ۳.۳۵ متر و مرحله سوم این ماهواره‌بر ۳ متر قطر دارند. لانگ‌مارچ-۳بی/ای می‌تواند ۵.۵ تن محموله را به مدار انتقالی زمین ثابت (GTO) حمل کند که ۴۰۰ کیلوگرم بیشتر از نسخه اولیه آن است.
بنا بر اعلام دفتر همکاری فناوری سفارت جمهوری اسلامی ایران در پکن، ماهواره‌بر مذکور را آکادمی فناوری حامل‌های فضایی چین (CALT) ساخته و نخستین پرتاب خود را سال ۱۹۹۶ تجربه کرده است. لانگ مارچ-۳بی با احتساب این ماموریت تاکنون در مجموع ۹۰ عملیات پرتاب را به انجام رسانده که ۴ مورد آن شکست خورده است.