زیبایی‌های زندگی در روستای درسجین ؛ ابیانه زنجان

به گزارش خبرگزاری صدا وسیما مرکز زنجان؛  روستای درسجین به ابیانه زنجان مشهور است چرا که با وجود رونق کسب وکار و ورود صنعت هنوز همه چیزهمان سادگی و اصالت قدیمی خود را حفظ کرده است.

یکی از روستا‌های زیبای شهرستان ابهر، روستایی درسجین است که این دهستان قدمت چند صد ساله داشته و از چهار طایفه‌ی اصلی و بزرگ عزیزخانی، قدیمی، رجبی و دودانگه تشکیل شده است که هر کدام در گذشته دارای بزرگانی بودند که اداره ده بر عهده آن‌ها بوده است.

خانه‌ها دارای بالکن‌هایی دارای نرده که روی نرد‌ها گلدان گذاشته شده دور تا دور میدان سکویا همان پیرنشین برای نشستن مردم ساخته شده و یک سکوی بزرگ در وسط میدان با درخت چنار و سرو که همه این‌ها زیبایی خاصی را به این میدان بخشیده است

آثار تاریخی ارزشمندی نیز در روستای درسجین وجود دارد. بافت تاریخی، الگوی معماری روستایی، میدانگاه عمومی، برج و باروی کهن، بقایای قلعه قدیمی و مسجد قدیمی از جمله این آثار است که واحد ارزش‌های گردشگری هستند.

درقدیم زنان این روستا روسری‌های محلی بلندی داشتند که مثل چالمه و چارق کردی ازچند متر پارچه رنگی یا سیاه و ... استفاده می‌شد و مدل‌هایی هم به آن می‌دادند و بعضی‌ها هم روسری کاموایی پارچه‌ای استفاده می‌کردند..

لباس‌های مخملی قرمز، دامن چین دار هزار ترک از دیگر لباس‌های محلی این روستا در گذشته محسوب می‌شد و اغلب زن‌ها چادر به سر می‌کردند.

اکنون نیز با بازسازی این روستای زیبا وگردشگر پذیر همان رسوم وسنت‌ها را می‌شود مشاهده کرد .

مرد‌های این روستا معمولا چند نمونه کلاه از جمله نمدی، نخی، دوردار، شاپوری و نقابداربرای آفتاب و از کفش‌های شب رو لاستیکی و پلاستیکی و چرمی استفاده می‌کنند، چکمه و پوتین نیز در زمستان از اهمیت بالایی برخوردار است.